जादू तुझी

मी तुझी चाहूल व्हावे अन् तुझ्या मागून गावे.
मोरपंखी पाखरांनी गीत अपुले दूर न्यावे.

वाहिला आहे तुला मी जन्म माझा फार आधी.
याचजन्मी तू मला व्यापून माझे सूर व्हावे.

बघ इथे खोळंबला आहे कधीचा मेघ ओला.
तू अशी लाजून बघता आज त्याने रिक्त व्हावे.

झाडवेली स्तब्ध होत्या मोगरा ही मौन होता,
तू अशी हासून बघता रोज त्यांनी दरवळावे.

काय ही जादू तुझी की मी मला विसरून जावे?
अन् तुझ्या प्रेमात पुरते मी मधासम विरघळावे.

---------© मयुरेश परांजपे (किमयागार)---------
७२७६५४६१९७