वेडा (लघुकथा)

वेडा

भाजीला फोडणी देऊन झाली होती . तिने आता कणीक मळायला घेतली आणि कुकर ही लावून टाकला. नुकतंच लग्न झालं होतं . तिचा लाडका नवरा काही वेळातच कामावरून घरी येणार होता . संदेश त्याचं नाव . दोघांचा किती प्रेम होतं अगदी कॉलेज पासून . ते दोघे एकमेकांसाठीच बनले होते . त्यांच्या घरातून सुरुवातीला प्रेमविवाहसाठी विरोध झाला पण शेवटी त्यांचं लग्न झालं

ती दोघांच्या कॉलेजच्या आठवणी मध्ये गुंतली होती . कुकरच्या शिट्टीने ती वर्तमानात आली . त्यांचं लग्न झालं होतं . दोघेही सुखी समाधानी होते ; पण खोल अंतर्मनात कुठेतरी एक वेगळ्याच संवेदना जाणवत होती , वाटत होतं की काहीतरी चुकतेय. तिला नक्की सांगता येत नव्हतं काय चुकतंय. तिने बऱ्याच वेळा संदेशबरोबर बोलण्याचा प्रयत्न केला होता पण त्याने तो विषय टाळला .

पुढच्या काही वेळा तिने स्वयंपाक उरकला व दारात जाऊन संदेशची वाट पाहू लागली . ती पोर्चमध्ये बसली होती त्याच वेळी तो आला , सर्व पायर्‍या चढून वर आला आणि तिचा हात हातात घेतला...

" मनीषा , चल लवकर....

त्या अपिरिचित मनुष्याला तिचे नाव कसं माहिती असं तिला वाटलं . तो सरळ तिचा हात धरत होता , तिने हात झिडकारून लावला . त्याच्या मुस्काटात ठेवत ती ओरडली .

" कोण आहे तू... माझा हात का धरतोय हो बाजूला....

" मनीषा , तू मला ओळखत नाहीस , अग मीच , मीच आहे तुझा संदेश...

त्याचा चेहरा तिला परिचित वाटत होता . तिने आठवण्याचा प्रयत्न केला पण तिचं डोकं दुखू लागलं . त्यामुळे वैतागून ती म्हणाली

" ये वेडा आहेस का कोण कुठला तो माझ्या घरात येतो माझा हात धरतो आणि स्वतःला माझा नवरा म्हणवतो... हिम्मत तरी कशी झाली तुझी थांब मी पोलिसांना फोन करते....

तोपर्यंत दोन पांढऱ्या पोशाखातील माणसे , कोणत्यातरी दवाखान्याचे नाव त्याच्या शर्टाच्या खिशावरती लिहिलं होतं...

" माफ करा मॅडम हा आमच्या दवाखान्यातील वेडा आहे . आमच्याकडून चुकून सुटला होता...

त्यांनी त्याला धरायचा प्रयत्न केला , पण त्याने त्या दोघांनाही लाथाडून मागे सारले...

" वेडा नाही मी , वेडा नाही मी , तुम्ही सारे वेडे आहात... तुम्हाला माहित नाही अजून बाजूला काय चाललंय....? हा खेळ आहे , खेळ त्यांच्यासाठी.. लोकांच्या आठवणी बदलतात , लोकांचे संबंध बदलतात. फक्त आणि फक्त मनोरंजनासाठी . ते खेळ खेळत आहे आणि तुम्ही सर्व त्या खेळात फसला आहात . फक्त मी , फक्त मी ,सुटू शकलो या खेळातून आणि तुम्ही मलाच वेडं ठरवताय... ये मनीषा अग तू माझी बायको आहेस ग.... खोटं वाटत असेल तर तुझ्या नवऱ्याला , तुला व मलाच माहीत असणाऱ्या लहानपणीच्या आठवणी विचार...

तो वेडा असला तरी त्याचं वाक्य तिच्या कानात घुमत होतं , खोटं वाटत असेल तर आपल्या लहानपणीच्या आठवणी तुझ्या नवऱ्याला विचार.....

संदेश कामावरून आला. त्यांचे जेवण झालं . दोघेही शतपावली करायला बाहेर पडले . चंद्राचं टिपूर चांदणं पडलं होतं , त्याचा हात हातात घेत ती म्हणाली...
" लहानपणी अशा चांदण्यात आपण लपाछपी खेळायचो आठवतं का रे तुला...

त्याने काहीतरी बोलत विषय बदलायचा प्रयत्न केला. पण मनीषा ही त्याच विषयाला चिटकून राहिली वारंवार वेगवेगळ्या लहानपणीच्या आठवणी त्याला विचारत राहिली.

काही अंतर ते पुढे चालून गेले त्यावेळी तिने विचारलं
" काय झालं तुला काही आठवते का नाही ...? विसरला काय सगळ्या आपल्या लहानपणाच्या गमतीजमती...

त्यावेळी तो स्तब्ध राहिला . त्याची हालचाल बंद झाली . डोळे सताड उघडे राहिले . त्याच्यातून चित्रविचित्र आवाज येऊ लागले

System overloaded , terminating
System overloaded , terminating

आणि तो कोसळून खाली पडला . त्यानंतर काही क्षणातच त्याच्या शरीराचा भडका उडाला व चित्रविचित्र लोखंडी भाग सर्वत्र पसरले .