पुनर्जन्म ,सत्य की आभास ? … (भाग 1)
“Close your eyes & take a deeeeeeep breath Shalaka !.. “
‘सॅमन्था ‘ने ‘शलाका च्या’ कपाळावर आपला उष्ण हात टेकवत , सूचना दिली , टाचणी पडली तरी आवाज येईल अशी रूम मधली अंधारी शांतता , मंद तेवणारी कँडल , आजूबाजूला दरवळणारा ‘Hyacinth’ चा एक विशिष्ट गंध , आणि पांढरा शुभ्र बेड !.. , शलाका गुंगीत गेली नाही तरच नवल . अर्धवट गुंगीतही जागृत असणारं तिचं मन ‘सॅमन्था ‘च्या सूचना पाळत तिच्या प्रश्नांच्या अनुषंगाने तिला काही घटना दाखवत होतं आणि शलाका ते बघत होती ,
“ imagine you are standing in front of a beautiful sea shore !.. समुद्राच्या लाटांचा खळखळ आवाज , आणि समुद्र गर्जना ऐकायचा प्रयत्न कर , “ सॅमन्था चं एक एक वाक्य कानात साठवून शलाका तसं दृश्य डोळ्यांसमोर आणायचा प्रयत्न करत होती .
“Now imagine a person with whom you feel most comfortable & happy . “
शलाकाने मनाच्या कोपऱ्यात चाचपडून पाहिलं, अभिषेक? छे !..मुळीच नाही, आज सहा वर्ष संसार करूनही त्या दोघांची नाळ काही जुळली नव्हती .हसणं खिदळणं लांबच , गप्पा सुद्धा कधी मारता आल्या नव्हत्या नीट , अभिषेक ला तिच्या कुठल्याच बोलण्यात रस नसायचा आणि अभिषेकला आवडेल असं सतत बोलायचा तिला कंटाळा आला होता . मग कोण कृत्या ? छे , हसणं खिदळणं ठीक आहे पण ती jealous होते बऱ्याचदा आपल्यावर , मग कोण ? आई ...नाही आई खूप वेळा स्वतः:चच रडगाणं गात असते ,, प्रेम आहे आपलं तिच्यावर पण खूप वेळ घालवावा असं नाही वाटत तिच्याबरोबर , मग कोण ? .. एखादा मित्र ? नोप .. लग्नाआधी तिला असा कोणी मित्र नव्हता. वडिल तर लहानपणीच गेलेले .मग कोण ?
“विहान????? “
“Yessss !..” नकळत तिच्या मनाने तिच्यापुढे ‘विहान ‘ची फाईल सरकवली, हो ‘ विहान ‘, ऑफिस मध्ये तिला सिनियर म्हणून नुकताच जॉईन झालेला . तसा वयाने तिच्यापेक्षा खूप लहान,पण असं वाटावं की खूप जुनी मैत्री आहे ,इतकं पटायचं तिचं त्याच्यासोबत , खूप comfortable असायची ती त्याच्याशी बोलताना , याला कारण , ‘विहान ‘ चा स्वभाव.लाघवी , प्रेमळ , समोरच्याला आपलंस करून टाकणारा आणि सतत हसवणारा. तो असला कि दंगा ठरलेला.येस्स ‘विहान ‘ च योग्य , पण त्याला असं ‘इमॅजिन करणं बरोबर आहे का? कुणास ठाऊक आत्ता तरी तोच दिसतोय .नुसतं इमॅजिन तर करायचंय , त्यात काय ? ..
“ त्याच्या हातात हात गुंफून फेसाळणाऱ्या लाटांबरोबर तू मनसोक्त खेळतीयेस “ सॅमन्था च्या पुढच्या सूचनेबरोबर ती शरमली , पण तिला तसं इमॅजिन करायला आवडलं .
“खेळता खेळता समुद्राच्या जवळच एक घनदाट जंगल आहे ,त्याबाजूला तुम्ही दोघे निघाला आहात .खूप लांब पर्यँत, चालत रहा..” मध्ये सॅमन्था शांत राहिली , मग परत तिने सूचना दिली , “तुला आता डावीकडे एक अरुंद पायवाट दिसतेय, शलाका तुला एकटीला तिथून वळायचंय आणि २१ पावलांवर जाऊन थांबायचंय .एकविसाव्या पावलापाशी तुला एक गुहा दिसेल , एक ...दोन.. तीन.. “ सॅमन्थाच्या आंकड्यानुसार वळून ती चालत राहिली . गुहेपर्यँत आल्यावर ती पुढच्या सूचनेसाठी थांबली.
“ समोर अनेक बंद दरवाजे आहेत , त्यातला तुला हवा तो उघड “
समोर असलेल्या अनेक दरवाजांपैकी एक भव्य हिरव्या रंगाचा दरवाजा शलाकाने ढकलला . आणि.. आणि .. अहो आश्चर्यम !.आत्तापर्यँत ती इमॅजिन करत होती .पण तो भव्य दरवाजा उघडताच तिला आतलं दृष्य दिसायला लागलं , उत्सुकतेने ती आत पाहू लागली लांबच लांब पसरलेलं हिरवागार शेत आणि खळखळ वाहणार पाटाचं पाणी,जणू ती एखादा चित्रपट बघतीये , त्या पाटावर दोन बाजूला दोन्ही पाय टाकून एक तरुण आणि तगडा गडी उभा होता .
“काय दिसतंय शलाका? “ सॅमन्थाचा गंभीर आवाज तिला अलर्ट करून गेला .
“ हिरव्यागार शेतात एका खळखळ वाहणाऱ्या पाटाजवळ एक तरुण उभा आहे .” शलाका पुटपुटली.
“कसा आहे तो ? काय कपडे घातलेत ? वर्णन करू शकशील ? “
“हो .. देखणा आहे खूप ,२७-२८ वर्षांचा , उंचापुरा ,तगडा , तालीम करणारा असावा तसा दिसतोय. अंगात लांब पांढरा ट्रान्सपरंट सदरा त्यातून दिसणारा अर्ध्या बाह्यचा बनियान,खाली धोतर , हसरे घारे डोळे आणि हातात जाड जूड चांदीचं कड, “ तिच्या आवाजात जडत्व आलं होतं ,पण त्यातून स्पष्ट बोलण्याचा आटोकाट प्रयत्न चालू होता . “गुड !..now tell me , is he you ? is he you शलाका ? “
“ no..he is someone else , not me ..”
“ Then who are you Shalaka? Where are you ? आजूबाजूला पहा .. Can you see yourself somewhere ? “
त्या हिरव्या गार शेतात तिने आजूबाजूला पाहिलं आणि .. omg !.. ही मी आहे ? … जांभळी साडी, कुरळे केस, सडपातळ बांधा , कोवळा चेहेरा , नकटं नाक, जेमेतेम ५ फूट उंची ,आणि डोक्यावर पदर, वय वर्ष - १९-२०. “
“काय करतीयेस तू तिथे ?
“त्याला मदत करतेय ,तो मला खूप हसवतोय , माझी चेष्टा करतोय ”शलाका पुढे बोलू लागली “आम्ही दोघे शेतात काम करतोय , मी खूप आनंदात आहे त्याच्याबरोबर , खूप जीव आहे माझा त्याच्यावर ,पण त्याला बहुतेक पत्ता नसावा माझ्या प्रेमाचा .कारण तो मस्त मौला आहे .स्वतः:तच गुंग आहे “
“हं .. पुढे जा ..एखादी महत्वाची घटना , वर्ष काही आठवतंय ?”
शलाका बघत राहिली , चाचपडत राहिली आणि मग तिला ते दिसलं ,ते पाहून तिचा चेहेरा भयभीत झाला , एका खोल विहिरीत ती पडलिये, जिवाच्या आकांताने ओरडतेय आणि तो ,तिला बाहेर काढण्यासाठी प्रयत्नांची शर्थ करतोय .
“ओह !.. काय दिसतंय पुढे ? वाचलीयेस तु ? यश आलंय त्याच्या प्रयत्नांना ? “
“हो , वाचवलंय त्यानं अखेर मला . थँक गॉड !.. खूप ग्रेटफूल वाटतंय त्याच्याबद्दल , त्याने स्वतः:च्या जीवाची पर्वा न करता माझा जीव वाचवलाय ,मी खूप आनंदात आहे . मला हि परतफेड करता येईल का ? “
“ now go ahed .. आता सांग पुढची एखादी महत्वपूर्ण घटना दिसतेय ?लग्न झालंय तुमचं ? त्याला कळलं तुझं प्रेम आहे त्याच्यावर ?“
क्रमशः
मस्त..
मस्त..
Interesting...
Interesting...
वाचतोय!!
वाचतोय!!
वा छानच.. उत्कंठा पुढील
वा छानच.. उत्कंठा पुढील भागाची..
छान
छान
छान. पुभाप्र
छान. पुभाप्र
मस्त ...
मस्त ...
मस्तच , लवकर दुसरा भाग टाका
मस्तच , लवकर दुसरा भाग टाका आणि ते शेवटी 'पेम' चे 'प्रेम' करा बर.