अनंत प्रेमचक्र अर्थात The Infinite loop of love भाग १

1

I love you .... प्रीती

रवीच्या मोबाईलची नोटिफिकेशन रिंग वाजली . तो मोबाईल घ्यायला जाणार तेव्हा ती म्हणाली .
" मी काय म्हणतेय ....
रवीने मोबाईल काढला . त्याच्या मित्राचा मेसेज होता .
' Come tonight , project work ' मेसेज वाचत वाचतच रवी म्हणाला.
" I love you too ....
" मग लग्न करायला काय हरकत आहे तुझी .... " प्रीती चढ्या आवाजात म्हणाली ...
तो मोबाईलवर टाईप करत करत म्हणाला ' ok cu then "
" मी नाही म्हणत नाही पण आत्ताच नको , आपली डिग्री तर कम्प्लीट होऊ दे....." रवि तिला समजावण्याच्या सुरात म्हणाला . त्याने मोबाईल बाजूला ठेवून दिला . या आठवड्यात लग्नावरती होणारा हा तिसरा वाद होता . तो तिच्यावरती प्रेम करायचा . अगदी मनापासून . दोघांनीही त्यांच्या पुढच्या आयुष्याची स्वप्ने रंगवली होती . लग्न , मूले , घर संसार . पण अजून त्याला थोडा कालावधी होता . प्रीतीने अचानकच का विषय काढला हे त्याला समजत नव्हतं . अजून वर्ष होतं डीग्री कम्प्लीट व्हायला . डिग्री झाल्यावरती लग्नाचं नक्कीच होतं....

" डिग्री झाल्यावरतीही करायचंच आहे , आणि आताही करायचंच आहे ......" प्रीती अजून जोराने ओरडत म्हणाली , " तू करणार आहेस की नाही....? त्यावेळीच शेजारच्या रूम मध्ये होम थियटरवरती जुनं ' क्या हुवा तेरा वादा ' गाणं लागलं होतं ...

" Shit यार ..... प्रीती तिसऱ्यांदा वाद घालतेय तू या विषयावरती...... " रवि चिढून म्हणाला . त्याच वेळी स्टडी रूम मधील खिडकी वाऱ्याने जोरात आदळली . रवीने स्टडी रूम मध्ये जात खिडकी लावली . त्याच्यापाठोपाठ प्रीतीही रूममध्ये आली

" मी वाद घालतेय , मी......? " प्रीती कपाटातल्या वह्या खोलीत इकडे तिकडे फेकत म्हणाली .

" प्रीती माझी प्रोजेक्ट बुक आहे तिथं , ते फेकू नकोस..... " रवी अधिकच ओरडत म्हणाला . त्याच वेळी रवीचा फोन वाजला त्याच्या प्रोजेक्ट गाइडीचा फोन होता . एक मिनिट थांबा जरा सरांचा फोन आहे...

" प्रोजेक्ट बुक महत्त्वाचं आहे , तुझं फोनवरती बोलणं महत्वाचं आहे आणि मी बोलते ते नाही .... " प्रीतीने ते प्रोजेक्ट बुक घेत फाडून टाकले . रवीने फोन बाजूला ठेवत रागाच्या भरात तिच्या गालावर चापट मारली....

" काय लावलय लग्न लग्न आं .... करायचं तर आहेच ना... मी काही कुठे पळून चाललोय का .... " तो रागारागात बोलून गेला . तो फोन उचलला गेला पण तो पर्यंत फोन बंद झाला होता . प्रीतीच्या डोळ्यात खळकन पाणी आले . ती रडू लागली . डोळ्यातून टपकणाऱ्या आसवांमुळे समोरचे सारे काही धुसर झालं होतं . ती खाली बसून ओक्साबोक्शी रडत होती . रवीला आता अधिकच वाईट वाटू लागलं . तेव्हाच दारावर ती थाप पडली . दोघांनी पिझ्झा मागवला होता . पिझ्झा डिलिव्हरी बॉय पिझ्झा देऊन गेला. तो तिला मिठीत घेऊन शांत करू लागला .

" का ...? का..... ? तू सारखा सारखा लग्नाचा विषय काढतेस , सांग बर मला..... " तो शांतपणे तिला म्हणाला .

प्रीती रडत रडत हुंदके देत म्हणाली ...
" कारण मी pregnant आहे रवि , मी pregnant आहे ...

" काय ....? कसं शक्य आहे हे .....? " रवी आश्चर्य करीत म्हणाला....

" मला वाटलंच होतं तू अशी रिएक्शन देशील म्हणून ......" ती रडत रडत त्याला मारत बोलू लागली...... " मला माहित होतं , मला माहित होतं ......"
ती त्याला बराच वेळ मारत राहिली . रवी काही न समजून तसाच बसून राहिला .

" मी घरी चाललेय . मला कोणा पुरुषाची गरज नाही . मी माझी माझी काळजी घेऊ शकते ....." तिने तिची बॅग भरायला सुरुवात केली .

" प्रीती ऐक ना , माझ्या बोलण्याचा अर्थ तसा नव्हता . गडबडीत तसं बोलून गेलो..... आपण पिझ्झा खात शांतपणे बोलू ना...."

" कसा नव्हता , हां , कसा नव्हता अर्थ , करताना मज्जा येते . जबाबदारी घ्यायची वेळ आली की कसं शक्य आहे .....? मला काय माहित कसं झालं ते . आपण प्रिकॉशन तर घ्यायचो ना ... झालं ते झालं... मी जबाबदारी स्वीकारली आहे . मला कोणाच्या आधाराची गरज नाही.....

" पण प्रीती आपल्याकडे अजूनही ऑप्शन्स आहेत की......

" ऑप्शन्स म्हणजे..... सरळ सरळ अबॉर्शन का म्हणत नाहीस . मला एक मिनिट थांबायचं नाही इथे . प्रीती रागाने निघून गेली . रवीने हरप्रकारे तिला थांबवण्याचा प्रयत्न केला . पण शेवटी ती निघून गेली .

जेव्हा कॉलेज लाइफला सुरुवात झाली तेव्हापासून त्यांचं प्रेम होतं . डिग्रीलाही दोघांनी एकाच ठिकाणी ऍडमिशन घेतले . ते प्रेम वाढतच गेलं . दीड वर्ष झाला ते दोघेही एकत्र राहत होते. दोघांचेही एकमेकांवर भरपूर प्रेम होतं. पण एवढा मोठं भांडण त्यांच्या कधीच झालं नव्हतं . रवीने कधीच प्रीतीवरती हात उगारला नव्हता , ना कधी आवाज चढवुन बोलला होता . वादा वादी व्हायची पण इतक्या टोकाची कधीच नाही .... रवीला अपराधीपणा वाटू लागला त्याची रिॲक्शन चुकीची होती . ज्यावेळी तिला सपोर्ट करायची गरज होती त्यावेळी तो भलतच बोलून गेला होता . तो तसं का बोलला असेल याचाच विचार करत बसला . त्याला स्वतःचाच राग येऊ लागला .

प्रीती जाऊन आता बघत बराच वेळ झाला होता . तो लगेच निघाला , पण त्याला तिच्या घरी पोहचायला उशीर झाला होता . ज्यावेळी तो तिच्या घरी पोहोचला होता त्यावेळी तिचा मृत्यू झाला होता . का ? कसा ? कशामुळे ? या गोष्टी तर होत्याच . पण नाकात कापूस घातलेल्या मृत प्रीतीला बघून त्याच्या पोटात खड्डाच पडला . सारे जग त्याच्या भोवती फिरू लागलो . तो चक्कर येऊन खाली पडला . पण खाली जमीन नव्हतीच . अमर्याद खोल असलेल्या पाताळात तो कोसळत चालला होता . आणि तो अचानक थांबला .
त्याने डोळे उघडले समोर प्रीती जिवंत होती . ते त्या दोघांच्या एकत्र राहत असलेल्या खोलीत होते .

प्रती बोलत होती .....
" I love you
रवीच्या मोबाईलची नोटिफिकेशन रिंग पुन्हा एकदा वाचली . त्याच्या मित्राचा मेसेज होता ' Come tonight , project work ' मेसेज वाचत वाचतच रवी म्हणाला.
" I love you too ....

रवी चक्रावूनच गेला . म्हणजे त्यांनं जे काही पाहिलं ते भविष्य होतं का ...? स्वप्न होतं ...? ते घडलं होतं का घडलं नव्हतं ....? का पुन्हा तसेच घडणार होतं ..... त्याला काहीच कळेना.....

" मग लग्न करायला काय हरकत आहे तुझी .... " प्रीती पुन्हा म्हणाली ... . त्याच्या हातात मोबाईल होता त्याने मेसेज टाईप केला ' c u then '

रवीला पुढे काय बोलायचं ते कळेना . तो नकळत बोलून गेला ..." मी नाही म्हणत नाही पण आत्ताच नको , आपली डिग्री तर कम्प्लीट होऊ दे....." त्याने मोबाइल बाजूला ठेवला .

आतापर्यंत त्याने जे काही पाहिलं होतं अगदी तसंच्या तसं झालं होतं . नक्की काय चाललं होतं हे त्याला कळेना...... ?

" डिग्री झाल्यावरतीही करायचंच आहे , आणि आताही करायचंच आहे ......" प्रीती पुन्हा तेच म्हणाली , " तू करणार आहेस की नाही....? शेजारच्या रूम मध्ये पुन्हा एकदा गाणं वाजलं ' क्या हुवा तेरा वादा.... '

मग तर त्याची खात्रीच पटली . सारं काही पुन्हा एकदा घडत होतं . मागच्यावेळी रागाच्या भरात काय झालं होतं हे आता त्याला माहीत होतं . तो शांतपणे तिला म्हणाला
" प्रीति पिझ्झा येउदे आपण पिझ्झा खात शांतपणे बोलू..... " सारं काही तसेच घडत असल्यामुळे रवी जरा बावरला होता . त्याचं चित्त थाऱ्यावर नव्हतं .
त्याच वेळी स्टडी रूम मधील खिडकी जोरात आपटली ... रवी खिडकी लावायला स्टडी रुम मध्ये गेला त्याच्यापाठोपाठ प्रीती ही आली . कपाटातल्या वह्या इकडे तिकडे फेकत ती म्हणाली .

" काय बोलतेय मी ...... लक्ष तरी आहे का तुझं .....? "
यावेळी तो काहीच न बोलता शांत राहिला त्याच वेळी फोन वाजला . त्याने फोन उचलून पाहिला फोन प्रोजेक्ट गाइडचाच होता . त्याने फोन उचलला नाही तो तसाच शांतपणे उभा राहिला . त्याला काय करावं कळत नव्हतं आश्चर्य भीती सार्‍या भावनांचा मेळ झाला होता .

" काय उभा आहेस ढिम्मासारखा .... कोणाचा फोन आहे बघ तरी....? प्रती

रवीला काय बोलावं कळत नव्हतं . त्याच्या चेहर्‍यावरचे भाव विचित्र होते . तो अस्वस्थपणे हालचाल करत होता .
" मी काय बोलतेय तुझं काय भलतच चाललय....?
त्याचवेळी दारावरची थाप पडली तो पिझ्झा डिलिव्हरी बॉय होता . रवीने दार उघडत पिझ्झा घेतला .
पिझ्झा ठेवत त्याने प्रितीला खाली बसवले .

" प्रीती माझं ऐकून घे प्लीज .... मला माहित आहे तू प्रेग्नेंट आहेस म्हणून . आपण लग्नही करूया ... पण तू घरी जाउ नकोस घरी गेलीस तर तुझा मृत्यू होईल मी पाहिलय....

" तुला कसं माहित आणि काहीही काय बोलतोयस ....? प्रेग्नेंट आहे म्हणून मला लग्न करायचं आहे असं वाटतंय का तुला.....? तुला वाटते का मी तुझ्या गळ्यात जबरदस्ती पडतेय.....

" तसं नाही म्हणायचं मला हे सारं अगोदर घडलंय आणि पुन्हा एकदा घडतय....

" तुला जबाबदारी नको असेल तर तसं सांग मला कोणा पुरुषाची गरज नाही.....

" प्रीती जबाबदारीचा विषय नाही . उगाच काहीही बोलू नकोस . माझं एकूण तरी घेशील का....?

" काय ऐकून घ्यायचा आहे अजून.....?

" माझं तुझ्यावरती प्रेम आहे तुझ्यासोबत लग्न करायचं आहे . पण दोन दिवस थांब फक्त दोन दिवस . तू आज जर घरी गेलीस तर तुझा मृत्यू होणार आहे.....

" मी घरी जायचं नावही काढलेले नाही... काहीही काय बोलतोयस ? नको असेल तर सरळ नाही म्हणून सांग... उगाच अभद्र बोलू नकोस . सरळ सरळ सांग निघून जा म्हणून.....

आणि पुन्हा एकदा प्रीती बॅग भरून घरी निघाली . यावेळीही रवीला तिला थांबवणे शक्य झाले नाही . मात्र यावेळी तो तिच्या पाठोपाठ घरी गेला . पण यावेळीही त्याला वेळेवर पोहोचता आले नाही . पुन्हा एकदा त्याला मृत प्रीती दिसली . पुन्हा एकदा तो जमिनीवर कोसळला आणि पातळाच्या खोल गर्तेत कोसळतच गेला . यावेळीही तो अचानक थांबला. त्याने डोळे उघडले समोर प्रीती होती . ती बोलत होती

" I love you .....

रवीला आता कळालं होतं तो एका टाईम लुपमध्ये फसला होता . ठराविक वेळ तो पुन्हा-पुन्हा जगत होता . यावेळी त्याने कसेही करून प्रीतीला थांबवण्याचे ठरवले .

क्रमःश .....