Submitted by @गजानन बाठे on 30 September, 2019 - 11:31
वणवा
फुलली जी बाग होती,
सगळी लयास गेली,
माझ्याच भावनांना,
ज्यांचीच आस होती.
वारा सुसाट होता,
पाने गळीत होती,
मन काय थोर होते,
नाती जळीत होती.
दाहि दिशांस वणवा,
गुरे पळीत होती,
तृण शूद्र काय होते,
शरीरं मलिन होती.
माझीच माणसे तव,
काया पोळीत होती,
लोकांस काय त्याचे,
वाह!वाह! करीत होती..
गजानन बाठे
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
ह्म्म्म...
ह्म्म्म...
दोनदा तीनदा वाचली तरी मन भरले
दोनदा तीनदा वाचली तरी मन भरले नाही
पद्म, चैतन्य प्रतिसादाबद्दल
पद्म, चैतन्य प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद.....