म्हातारा

Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 29 September, 2019 - 13:08

म्हातारा
******

भयान राती
उजाड पथी
टाळून वस्ती
जाई म्हातारा

कंदील हाती
लाकूड काठी
देहावर ती
घट्ट कांबळी

खोल डोळे
गुहे मधले
ओठावरले
जंगल मोठे

कुठे चालला
या वेळेला
भय सांडला
नच कळे

झपझप झाले
कंदील हले
खडखड बोले
पायी वाहाण

वाट तयाची
जणू रोजची
युगायुगांची
असावी ती

डोळे चिमुकले
खिडकी मधले
होते जुळले
त्यास कधी

गूढ आकृती
कंदील स्मृती
अजून मना ती
रुंजी घाले

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users