ते स्मित ना रेंगाळलेले!

Submitted by मुग्धमानसी on 12 December, 2017 - 02:25

उष्ण देही वाकलेले
ते धगीने माखलेले
थंड पाषाणात झाका
पाय ओंगळ फाकलेले

हे असे छातीवरी
पर्वत उभे शिखरांसहित
त्यांस कोंबा चापूनी
ठेवा खुले... पण झाकलेले!

आगजाळे नेत्र..
जाडे ओठ... नाके फेंदडी...
कोरकोरूनी करा नाजूक
अन् मोहाळलेले....

अन् तिची योनी?
तिथे झरतात शक्तीचे झरे...
ते असे विसरा...! (असे घसरा...
मनातच चाखलेले!)

ते तिचे सौंदर्य
अन् आवेग तुजला भिववितो!
गलितगात्रे चोळतो
पुरुषत्व तू मग राखलेले!

नग्न तू... मूर्तीस झाकून
भग्न बुद्धि मागतो
ती तुला हसते खुळ्या!
ते स्मित ना रेंगाळलेले!

विषय: 
काव्यलेखन
शब्दखुणा: 
मानस कविता
Groups audience: 
गुलमोहर - कविता
Group content visibility: 
Use group defaults
शेअर करा