Submitted by शिवाजी उमाजी on 27 September, 2017 - 02:36
फक्त धूर
सुटलाय वारा हा गार आता
गडगडाटच होतो फार आता
बरसले काल ते भरून होते
रित्या आला कसा जोर आता
सांगावे का कुणी या ढगांना
रानात नाचतोय मोर आता
लावा झाडे नी जिरवा पाणी
येतोय नदिला या पूर आता
शाकारा कुंपणे ती आपली
करती घुसखोरी ढोरं आता
जाळ संपला नी सरपण ओले
चुलीत निघतो फक्त धूर आता
© शिवाजी सांगळे
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t29566/new/#new
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा