एक अधुरी कहाणी...
ती करायची पुरी...
तो आपलाच रस्ता....
तिथे आपलीच दास्तां..
जिथे हरवलेले सारे..
ते भेटीचे किनारे....
येते सारे आठवून ..
होते उधाण हे मन.....
ते स्वप्न...ते स्वप्न....
ती फुलराणीची बाग.....ती आणि मी...
तो वारा,ती साद...
घेऊन तुझा हातात हात....
पाहत बसतो मी तुझ्या डोळ्यांत ...
अगदी हरवून जातो ...
तुझ्या हलक्या हलक्या स्पर्शात....
हे सगळं पाहता येत ..बंद करून डोळे...
तेही काळोख्या अंधारात.....
ते स्वप्न....ते स्वप्न...
ती जिद्द मनाची..तो छंद मनाचा...
बेधुंदी मनाची...तो भास मनाचा...
ती आवड मनाची....तो ध्यास मनाचा....
हे सारे कुरवाळून निजते......
ते स्वप्न....ते स्वप्न...
मी नेहमी रात्रीची वाट पाहत असतो.....
थकलेल्या जीवाला स्वप्नांचा आधार देत असतो...
जे कधीच नाही पाहिलंय...ते स्वप्नात पाहत असतो...
जे कधीच नाही मिळालंय.....ते स्वप्नात जगत असतो....
मी आणि माझं मन जिथे नेहमी आनंदी असतो....
ते स्वप्न....ते स्वप्न...
मी नेहमी रात्रीची वाट पाहत
मी नेहमी रात्रीची वाट पाहत असतो.....
थकलेल्या जीवाला स्वप्नांचा आधार देत असतो...
जे कधीच नाही पाहिलंय...ते स्प्नात पाहत असतो...
जे कधीच नाही मिळालंय.....ते स्वप्नात जगत असतो....
मी आणि माझं मन जिथे नेहमी आनंदी असतो....
ते स्वप्न....ते स्वप्न...>>>>>हे खूप आवडल..........
धन्यवाद!!!!कावेरी...
धन्यवाद!!!!कावेरी...
अप्रतिम !! छान लिहलयस. तुझा
अप्रतिम !! छान लिहलयस. तुझा Blog आहे का असेल तर लिंक दे. तुझं लेखन वाचायला आवढेल.
धन्यवाद अक्षय....
धन्यवाद अक्षय....
अजून तरी नाही ..पण जेंव्हा केव्हा लिहेन तेंव्हा नक्की देईन...
ती जिद्द मनाची..तो छंद मनाचा.
ती जिद्द मनाची..तो छंद मनाचा...
बेधुंदी मनाची...तो भास मनाचा...
ती आवड मनाची....तो ध्यास मनाचा....
हे सारे कुरवाळून निजते......
ते स्वप्न....ते स्वप्न...
मस्तच !!!!!!!
धन्यवाद मीनल...
धन्यवाद मीनल...