नेट/पॉर्न/चॅटच्या व्यसनातून सुटून पुन्हा कामात व्यग्र होण्यासाठी काय करावे?

नेट नव्हे पण मला फ्रीसेल खेळत बसण्याचे व्यसन जडले आहे - अनेक वर्षांपूर्वी हा खेळ काँप्युटरवर नवीन आला तेंव्हा पासून. साधारणपणे कामाच्या वेळी असले करत बसले तर बॉस येऊन दम देतो, पण आमच्याकडे तसे काही झाले नाही. मी एकदा निवांत खेळत बसलो असता माझा बॉस आला - त्याने विचारले की हे काय आहे, सॉलीटेअर का? मी म्हंटले नाही - मायक्रोसॉफ्टने हे मुद्दाम तयार केले. अधून मधून हे केल्यावर कळते की आपल्या सिस्टिम्स बरोबर चालल्या आहेत की नाही. मग बॉस म्हणाला मी पण जाऊन बघतो माझ्या काँप्युटरवर. पाच मिनिटात परत आला नि म्हणाला माझ्या काँप्युटरमधे काही गडबड आहे - यू लूज असा मेसेज येतो. मी म्हंटले ते दुरुस्त कसे करायचे मला माहित आहे. - तू इथे बसून असे असे काम कर, तोपर्यंत मी बघून येतो. मग मी त्याच्या ऑफिसात जाऊन थोडा वेळ खेळून एक डाव परत चालू केला नि त्याला बोलावले नि दाखवले की पहा आता यू विन असे आले. पण आता तू हे करू नको, सारखे सारखे करशील तर कदाचित काँप्युटर कायमचा बिघडेल. मी येऊन करून जात जाईन.

रम्य ते २५ वर्षांपूर्वीचे ऑफिस जीवन. आजकाल म्हणे दुपारी १०-१५ मिनिटे नॅपहि घेऊ देत नाहीत! बरे झाले मी रिटायर झालो.

चांगला विषय मांडालास
ऋन्मेऽऽष : उत्त्तम, आवडल आपल्याला

एक मित्र
केल मैथुन किंवा हस्त मैथुन आणि झालास रीकामा इतक सोप हे नाही.
मनातला गाळ रीकामा केल्यावर तो परत भरणार नाही याची काळजी घ्यावी लागते.

अवधूत यांनी खूप छान सल्ला दिला. ही फक्त एक मनाला जडलेली सवय असू शकते ज्यामधून हुम्ही निश्चीत बाहेर येउ शकता. आवश्यक वाटल्यास मानसोपचार तज्ञाची मदत आवश्य घ्या.

आज जरी अनेक वेळा एकटे असल्या मुळे तुम्ही काही एकाग्रता घालवणार्या गोष्टी करत असलात आणि योग्य जोडीदार मिळवणॅ हा त्यावरचा उपाय असला तरीही, परिस्थीतीतून पळुन जाण्यासाठी जोडीदार मिळवण्याची घाइ केलित तर परिस्थीती अजुनहि बिघडू शकते. तुम्हाला कदाचित योग्य जोडीदार मिळेल किंवा मिळणारही नाही. ज्या पुर्वीच्या मैत्रिणी तुमच्या पुर्वी योग्य जोडीदार बनू शकल्या नाहीत त्या आता बनतील हि अवस्तव आशा तर नाही ना याचा विचार करा.

जर त्या तुमच्या कडे दुर्लक्श करीत असतील तर, त्या त्यान्चे हित पहात आहेत आणि तुम्ही तुमच्या गरजा पूर्तिचे प्रयत्न करत आहात यामध्ये तुम्ही किंवा त्या अयोग्य किंवा वाइट नाही आहात असा वस्तूनिष्ट द्रुश्टिकोन तुम्हाला मदत करेल.

यामध्ये तुम्ही स्वतःला ज्या परिस्थीति मध्ये समजत आहात, त्याच परिस्थीती मध्ये नक्कि खरच आहात ना याचाही एक आढावा घ्या. तुम्ही स्वतःची अयोग्य सेल्फ असेस्मेंट करत असाल किंवा तुम्ही केलेली सेल्फ असेस्मेंट वस्तूनिष्ट नसेल तर तेही एक तुमच्या आताच्या किंवा यापुढे उद्भवू शकणारया समस्यानचे कारण असू शकते. जसे तुमचे ओफिस मधले रेप्युटेशन चांगले आहे आणि हे सगळे विषय काम सम्पल्यावरच निर्माण होतात, आणि तुम्हाला प्रोजेक्ट रेव्यु मध्ये काम अपूर्ण असल्यामुळे काही तरी सन्गून बाहेर पडावे लागते हे दोन्ही कसे शक्य आहे?

योग्य वेळी योग्य मानसोपचार तज्ञाची आवश्य भेट घ्या.

माफ करा पण तो हस्त मैथुन वाला उपाय पटत नाही नाही केल्या. म्हणजे कायमसाठी परिणामकारक वाटत नाही.
>>> अहो काही दिवस ट्राय करून बघा.. आधीच काय नाही,नाही.

विपश्यना करण्याबाबत काही विचार केलात का....

इगतपुरीला जाऊन रहा, त्यांचा एक कोर्स करा, ते इंटरनेट काय, मोबाईलही देत नाहीत ताब्यात. सात्विक जेवण, सात्विक राहणी.

आणि जशा सवयी जडतात तशा प्रयत्ने सवयी मोडतात सुद्धा.

बघा एकदा प्रयत्न करून, अन्यही काही फायदे झाले तर चांगलेच आहे. नाहीच झाले तर निदान प्रामाणिकपणे प्रयत्न केल्याचे समाधान तरी राहील

>>विपश्यना करण्याबाबत काही विचार केलात का....
येस, हा एक चांगला उपाय ठरू शकतो. इगतपुरीलाच जावे लागेल असे नाही,
त्यांची केंद्रे इतर शहरांमधे (पुणे, मुंबई, इ.) पण आहेत असे ऐकले होते.

ध्यान धारणेची सवय नसेल तर विपश्यना अवघड जाईल.

आर्ट ऑफ लिव्हिंगची सुदर्शन क्रिया हा एक पर्याय आहे. अनेक मनोकायिक आजारांसाठी ती सुचवली आहे.
https://www.artofliving.org/in-en/sudarshankriya-research

मी स्वतः शिक्षक असल्याने मी अनुभवावरून सांगू शकतो. अनेक मनोरूग्ण बरे होताना पाहीले आहेत.
नुकत्याच एका बायपोलार पेशंटच्या गोळ्या बंद झाल्यात.
एक मुलगा दिसेल त्या बाईला स्कॅन करायचा अगदी कोणीही अपवाद नव्हती. सतत तेच विचार . तो ही बर्‍यापैकी रोगमुक्त होताना पहातोय.

अधिक आपण पर्सनल चॅटवर बोलू.

उपयुक्त धागा आहे.. धागा लेखकाच्या समश्येवर बहुतांश उपाय देखील सुचविल्या गेलेत.. माझ्या मते कोणत्याही गोष्टीचा अतिरेक हा वाईट आहे. कुठलीही सवय किंव्हा व्यसन एका ठरविक काळापर्यंत ठीक पण नंतर तिचे दुष्परिणाम दिसून येतात. पण त्याचा एवढा मोठा बाऊ करून घेण्याची काही गरज नसते. एकादी गोष्ट आपण चुकीची करतोय, हे आपल्या मनाला पटलं कि मन त्याच गोष्टीवर जास्त विचार करत राहते.. अर्थात हा विचार नकारत्मक दिशेने होत असल्याने आपली सवय किंव्हा व्यसन दूर करण्यासाठीची जी काही पॉझिटिव्ह एनर्जी असते तीसुद्धा यात नष्ट होण्याचा धोका असतो. त्यामुळं अशा वेळी नकारात्मक विचार आवर्जून टाळावेत. श्याक्यतो सकारात्मक गोष्टींच्या सहवासात वेळ घालवावा. ऋन्मेष यांनी चांगला मार्ग सुचविला आहे एकादी मैत्रीण आणि आवडत्या छंद जोपासणे. मैत्रीण हा पर्याय श्यक्य नसेल तर सरळ लग्नाचा विचार करण्यासही हरकत नाही. शेवटी मनाचा ब्रेक उत्तम ब्रेक आहे.. आपण एकादी गोष्ट मनाशी ठामपणे ठरविली तर ती प्रत्यक्षात उतरण्यासाठी सहजपणे वाट निर्माण होत असतात..

ध्यान धारणेची सवय नसेल तर विपश्यना अवघड जाईल.
>> असे काही नाहीये. लगेच इथे आर्टऑफलिव्हिंग ची मार्केटींग सुरु केली का गुगु?

लग्न केले/ गर्ल फ्रेंड मिळाली म्हणजे पॉर्न पाहण्याची सवय सुटेल असे लोक का मानतात?
पॉर्न साईट पाहणारे मेजोरीटी लोक अविवाहित असतात वगैरे काही डेटा आहे का कोणाकडे?

सिमबा यांचा मुद्दा बरोबर आहे.. पॉर्न बघणारे सगळेच असतात. अतिरेक वाईट.

लग्न केले/ गर्ल फ्रेंड मिळाली म्हणजे पॉर्न पाहण्याची सवय सुटेल असे लोक का मानतात?

>> बायको/गर्लफ्रेंड किंवा नवरा/बॉयफ्रेंड असेल तर त्या व्यक्तीला लैंगिक समाधान असेल त्यामुळे पॉर्न पाहिले जाणार नाही अशी समजूत याला कारणीभूत आहे. पण हा समज योग्य असेलच असे नाही. हा धागा पहा:

https://www.maayboli.com/node/60915

एकपत्नीव्रत, विवाह संस्कृती वगैरे आदर्श मानले जात असलेल्या आपल्या देशात लैंगिक असमाधान किती आहे याचा अंदाज येईल. पॉर्नच्या व्यसनाचा हा धागा एक प्रातिनिधिक आहे. एका सर्वे नुसार जगात पॉर्न पाहणाऱ्यांच्या संख्येत भारत तिसऱ्या नंबरला आहे. तसेच बलात्कारांच्या प्रमाणात सुद्धा भारत आघाडीवर आहे. आश्चर्य काहीच नाही.

परत वाचला धागा. परत परत दोन तीनदा वाचला. तुमची समस्या तुम्हीच लिहिली आहे. तुमची समस्या ही आहे की तुम्हाला ही सवय सोडायचीच नाही आहे. तुम्हाला हे व्यसन न सोडता व्यसनाचा आनंद घ्यायचा आहे. स्वतःच्याच सवयीने तुम्हाला किती जखडून टाकले आहे हे कदाचित लक्षात येईल आता. दुसर्‍या शब्दात सांगायचे तर मला रोज दहा बाटल्या दारु प्यायची आहे पण तिचा दुष्परिणाम नको असा काहीतरी उपाय तुम्ही मागत आहात. रोज चेनस्मोकींग करायची आहे पण फुफ्फुसांवर परिणाम नको व्हायला. तर मित्रा, असं काही नसतं.

तुम्हाला एक घाव दोन तुकडे उपाय करायला हवा. एक तर ते सगळे फेक अकाउंट डिलिट मारा. परत कधीच जायचेच नाही. ही कल्पना कठीण वाटत असेल तर अल्लामालिक. सिगरेट्पासून दारू पोर्न पर्यंत सगळी व्यसने अशीच एका झटक्यात ज्यांनी सोडली आहेत तेच यशस्वीपणे या व्यसनांपासून कायम दूर राहू शकले आहेत हे बघितले आहे.

दुसरा उपाय व्यसनमुक्तीकेंद्र.

एका दिवसात व्यसन सुटत नसते हो.. रोज 5 कप चहा पिणारा सुरुवातीला 3 कप,नंतर 2 कप नंतर डेली 1 कप, अर्धा, नंतर दोन दिवसाला अर्धा..असे हळू हळू सोडावे व्यसन म्हणजे मानसिक स्थिती पण ठीक राहते.

असे करुन कोणी सक्सेस झालं का कधी? माझ्या पाहण्यात तरी नाहीत. अशी लोकं अजून कडवी होतांना बघितलीत.

मानसिक स्थिती ठिक राहणे हे सगळे फुकटचे लाड आहेत. मनुष्याच्या मनात शंभर हत्तीचं बळ असतं, ते बळ निग्रह नावाच्या एका छोट्याशा माहुताच्या तालावर नाचतं. माहुत नसेल तर शंभर हत्ती धुमाकूळ घालतातच.

आमच्या आश्रमात याल का?

जे आहे ते ठीक आहे, जोपर्यंत तुमच्या व्यसनाचा दुसर्याला त्रास होत नाही, तोपर्यंत चालु द्या.
तुम्हाला त्रास होतोय पण व्यसन सोडवत नाही असं असेल तर व्यायाम चालु करा. सगळी शक्ती व्यायामात खर्च करा. दुसरं काही करायला ताकद आणि वेळही मिळणार नाही.

च्रप्स यांनी सुचवलेला हस्तमिथुनचा उपाय वापरायच्या आधीच त्यावर काट मारणे हे काही पटले नाही.
काहीतरी ठोस आणि प्रॅक्टीकल पाऊल उचललयाशिवाय नुसते मनाची तयारी करायचे, मन दुसरीकडे गुंतवायचे वगैरे याला अर्थ नाही.

बघ ना रूनमेश.. मी पण तेच म्हणतोय.. काही दिवस ट्राय करून बघा..आधीच काय नको नको ते.

@ च्रप्स आणी ऋ ते वरचे तुमचे चालू द्या पण त्यावर धागा नको.

सगळी शक्ती व्यायामात खर्च करा. <<
>> अति व्यायम शरीरास हानिकारक ठरणार नाही का?

एकपत्नीव्रत, विवाह संस्कृती वगैरे आदर्श मानले जात असलेल्या आपल्या देशात लैंगिक असमाधान किती आहे याचा अंदाज येईल. पॉर्नच्या व्यसनाचा हा धागा एक प्रातिनिधिक आहे. एका सर्वे नुसार जगात पॉर्न पाहणाऱ्यांच्या संख्येत भारत तिसऱ्या नंबरला आहे. तसेच बलात्कारांच्या प्रमाणात सुद्धा भारत आघाडीवर आहे. आश्चर्य काहीच नाही.

इनामदार, अगदी बरोबर लिहीलेत.भारतात मूळ मुद्दा पुरुष १५ व्या वर्षी याबाबत शहाणे होतात आणि त्यांना रिलीज ची संधी किमान २६ व्या वर्षानंतर लग्न करुन मिळते.(ती वेगळ्या प्रकारे मिळवणारे रोगांना बळी पडतात.मैत्री, नो स्ट्रिंग्स अटॅचड,टिंडर वाले फंडे फक्त मोठ्या शहरात.त्यातही समाजाचे जजिंग आणि चोरटेपणामुळे लूटमार, गैरव्यवहार हा धोका खूप आहे.)
स्त्रियांचे शोषण, त्याबद्दल सहानुभूती या मुद्द्याला महत्व देताना कुठेतरी वयात आलेल्या पुरुषांचा कोंडमारा हा मुद्दा समाजात इग्नोर्ड आहे.

कुठेतरी भारत (आणि सर्व रिस्ट्रिक्टेड देश) चुकतायत. १० महिन्याच्या लहान लहान बाळं असलेल्या 'स्त्रिया'ही लोक सोडत नाहीयत.सोसायटी इज ट्राइंग टु टेल समथिंग.

>> पुरुष १५ व्या वर्षी याबाबत शहाणे होतात आणि त्यांना रिलीज ची संधी किमान २६ व्या वर्षानंतर लग्न करुन मिळते.
>> सोसायटी इज ट्राइंग टु टेल समथिंग.

+१११

आर्टऑफलिव्हिंग ची मार्केटींग सुरु केली का गुगु?>>
मेघपाल
अरे अनुभवाचे बोल आहेत.
मला कमिशन मिळत असेल तर मार्केटिंग शब्द बरोबर आहे.

ध्यान धारणेची सवय नसेल तर विपश्यना अवघड जाईल.
हे आपण कोणाच्या अनुभवाने लिहिले? आर्टऑफ्लिविंग ही एक पैसेखाऊ धंदेवाईक योजना आहे. विपश्यना ऐच्छिकदानयोजना. बाकी जैसी जिसकी इच्छा