फुसके बार – २० फेब्रुवारी २०१६

फुसके बार – २० फेब्रुवारी २०१६

१) वाघाटी या वाघाच्या पिलाप्रमाणे दिसणा-या प्राण्याचा महाबळेश्वमधील वेण्णा लेकच्या रस्त्यावर वाहनाची धडक बसल्यामुळे मृत्यु झाल्याची बातमी पाहिली. या प्राण्याचे नाव प्रथमच ऐकण्यात अले. त्याबद्दल कोणी माहिती देऊ शकेल काय?

२) राजदीप सरदेसाईचा खोडसाळपणा – पुन्हा एकदा

सुमारे २३,००० लोकांकडून केलेल्या सर्व्हेमध्ये काढलेला निष्कर्ष. ४०% लोकांना मोदी हे आपले नेते वाटतात. तर २२% लोकांना पप्पू हवा आहे. पण राजदीप सरदेसाईला आनंदी व्हायला - हा आनंद त्याच्या चेह-यावरून निथळत होता - मुद्दा काय मिळाला तर अगदी काही आठवड्यांपूर्वीच केवळ ८% लोकांना पप्पू हवा होता. त्यातही त्याच्या उत्साहाला भरते कशामुळे आले तर पप्पू, सोनिया आणि प्रियांका यांच्यात मिळून ५०%पेक्षा अधिक लोकांनी कल दिला आहे. त्यामुळे तर तो आणखीच खुश झाला होता. त्यामुळे पुढची लढाई थेट मोदी व कॉंग्रेसमध्येच लढाई होईल इथपर्यंत वल्गना करण्यापर्यंत त्याची मजल गेली.

आता बेशुद्ध व्हायला तयार व्हा. हा सर्व्हे कशासाठी आहे, तर २०१९मध्ये मोदींना पंतप्रधानपदासाठी लढत देण्यास कोण लायक उमेदवार आहे? हो तुम्ही चुकीचे वाचले नाहीत, २०१९मधल्या निवडणुकांसाठी. २०१६ आता कोठे सुरू झाले हो.

राजदीप सरदेसाई, देशात लाळेचे पाट कोठे वाहिले असतील हे आज सहज कळले.

३) उत्तर प्रदेशमधली रानटी संस्कृती

उत्तर प्रदेशात गेल्या दोन आठवड्यात कुठल्याशा विजयोत्सव वा तत्सम कारणांमुळे केलेल्या गोळीबारामध्ये तीन जणांचा मृत्यु झाला आहे. मागे एका लहान मुलाचा, त्या नंतर एका प्रौढाचा तर काल लग्नसमारंभाच्यावेळी झालेल्या अशा गोळीबारात तर चक्क नवरामुलगाच ठार झाला.

उत्तरप्रदेशात अराजक चालू आहे याचे यापेक्षाही अनेक दाखले देता येतील. कोणी अशा गोळीबारात मारले गेले न गेले, तरी मुळात भर रस्त्यावर असा गोळीबार करण्यास परवानगी असणे, मुळात अशा प्रकारे शस्त्रे बाळगणे हेच किती भयानक आहे याची आपल्याला कल्पना येत नाही का? तिकडे पेशावरमध्ये रस्त्या-रस्त्यावर असे चालते असे ऐकण्यात येते. इतके भयानक प्रकार चालू असूनही अखिलेश, त्याचा दळभद्री व भुईला भार असलेला बाप, तेवढाच भुईला भार असलेला त्याचा काका आणि आझम खान नावाचा त्यांनी पाळलेला दैत्य (कधी कधी यांच्यापैकी कोण कोणाच्या आधारावर तगत अहे हेच कळत नाही हे वेगळे) यांच्यापैकी कोणालाही त्यामध्ये काही वावगे वाटत नाही यातच सारे काही आले.

मुलायमकडून मधूनमधून संसदेमध्ये मिळत असलेल्या सहकार्याच्या बदल्यात केन्द्र सरकारदेखील उप्र सरकारविरूद्ध काही कारवाई करताना दिसत नाही. एकूण सगळे कसे आलबेल असल्यासारखे चित्र आहे.

४) बिहारमधील मृत्युंची काहीच किंमत नाही?

श्रीकृष्ण उमरीकर यांनी त्यांच्या पोस्टद्वारे नजरेस आणून दिलेली घटना.

काल बिहारच्या गोखलापूरमधील एका आश्रमशाळेत पाचवीतल्या मुलीने जेवणाच्या वेळी अधिक अन्न मागितले तेव्हा तिला वाढप्याने मारले. त्यावरून त्या मुलीचे वडील तक्रार करायला गेले, तर त्या वडलांना लाथ मारली गेली व त्यात त्यांचा मृत्यु झाला.

पोहोचली का हो ही बातमी आपल्यापर्यत? आता पुढे वाचा. तो बाप मुस्लिम होता.

एका मुस्लिमाच्या मुलीने अन्न कमी पडले म्हणून थोडे अधिक द्या म्हणून विनंती केली तर त्यावरून तिला मारले गेले, एवढेच नव्हे तर त्याबद्दल तक्रार करणा-या तिच्या वडलांना ठार मारले गेले ही बातमी खरे तर किती करूण. पण हेच जर महाराष्ट्रात व तेही फ़डणवीस सरकारच्या कारकिर्दीत झाले असते, तर या लोकांनी या बातमीवरून काय काय केले असते याची कल्पना येते का हो?

तर यापुढे नीतिश-लालूच्या राज्यातील गुन्हे हे केवल गुन्हेच. कायदा गुन्हेगारांचे काय करायचे ते ठरवेल. फडणवीस सरकारच्या महाराष्ट्रात असे काही झाले तर मात्र असंवेदनशील सरकार, सामाजिक अन्याय वगैरे कारणांवरून बोंब ठोकायची.

५) सतिनाथ सारंगी – देशद्रोह्यांचे प्यादे?

टीव्हीवरील चर्चांमधून काही जणांचे पितळ उघडे पडते. आज टाइम्स नाऊ वरील चर्चेमध्ये अर्णबने एक प्रश्न विचारला की माओइस्ट हिंसाचार आणि काश्मिरी दहशतवाद यांच्यात काय समान सूत्र आहे? त्याआधी मारूफ रझा यांनीही देशाला अस्थिर करण्यामागचे कारस्थान व्यवस्थित समजावून सांगितले.

अर्णबने हा प्रश्न विचारल्यावर हा सारंगी इतका बिथरला की सनातन संस्था, मोदी, वगैरें असंबद्ध मुद्द्यांवरून वरून तारे तोडू लागला. हाच सारंगी भोपाळ गॅस दुर्घटनेतील पीडितांना नुकसानभरपाई मिळवून देण्यात अग्रेसर होता. त्यामुळे त्याचे असे विचित्र वागणे केवळ संशयाला वाव देणारे होते.

त्याचे बिथरणे पहाण्यासाठी तरी आजचा हा कार्यक्रम पहा. भरपूर आरडाओरडा असला तरीही.

६) हे फटकारणे?

मुंबई भाजपच्या आशीष शेलार यांना बेकायदेशीरपणे होर्डिंग लावण्यावरून उच्च न्यायालयाने फटकारले अशी बातमी वाचली. त्यांना तब्बल २५,००० रूपयांचा दंड करून ती रक्कम नाम फाउंडेशनला देण्यात यावी असा आदेश दिला.

२५,००० रूपयांचा दंड करण्याला फटकारणे म्हणायचे काय?

मागेही एका गणपती मंडळाला उच्च न्यायालयाने एक लाखाचा दंड करून ती रक्कम अशीच शेतक-यांना मदत म्हणून द्यावी असा आदेश दिला होता. अशा प्रकारे कायदेभंग करणा-यांना दंडाच्या रकमेची भीती वाटत नाही इतके ते निर्ढावलेले आहेत.

अडथळा होऊ नये असे मांडव घालू नयेत असा उच्च न्यायालयाचा आदेश अस्तित्वात असतानाही केवळ एक लाख रूपयांचा, पंचवीस हजार रूपयांचा दंड करण्यामुळे उच्च न्यायालयाच्या आदेशांचा भंग करणा-यांना पुन्हा तसेच करण्यास फूस मिळण्याचीच शक्यता आहे.

हा प्रश्न केवळ मुंबईपुरता मर्यादित नाही तर पुणे, नाशिक, नागपूर, औरंगाबाद अशा शहरांमध्येच नाही तर पूर्ण राज्यासाठी लागू आहे. सरळसरळ कायदेभंग करणा-या कार्यकर्त्यांवर अनेकदा कसलीही कारवाई केली जात नाही, ज्यांच्यावर केली जाते, त्यांच्यावरील खटलेही कालांतराने काढून घेतले जातात. या प्रकारांमुळे या लोकांची भीड चेपते आणि कोणीही सत्ताधारी असला तरी जनतेला होणारा उपद्रव बंद होत नाही.

त्यामुळे उच्च न्यायालयाची ही कारवाई केवळ नावालाच आहे व अशी बेशिस्त वाढण्यास कारणीभूत ठरणारी आहे.

यापुढे असा कायदेभंग करणा-यांना तुरूंगात टाकायला हवे.