कलेवर

रोज घेऊन फिरावं
आपलंच कलेवर, आपल्याच खांद्यावर..
नियतीच्या विस्तिर्ण फांद्या, गळफास म्हणूनही येतात कामी कुणाच्या..
आपण मात्र तिरडी बांधावी-
त्या फांद्यांमध्ये कर्माचा दोर घालून आवळत रहावं..
रोज नव्या दमानं कलेवराला काजळ-तीट करत रहावं..
स्वतःची माती होईपर्यंत............?

- चिन्नु