Submitted by स्वप्न वेडी on 16 April, 2014 - 12:28
* माणूस *
जगण्याचं दळण हे माणूस कसा दळतो आहे
भविष्याची चिंता करीत वर्तमानाला जाळतो आहे ..
माझं माझं करीत स्वप्नांना छळतो आहे
स्वार्थाचा पोशिंदा परमार्थाला टाळतो आहे ..
वेळचे भान सावरीत घड्याळापरी पळतो आहे
भावनांची लक्तरे होऊन चिपाडा सारखा वाळतो आहे ..
नात्यांच्या सैल बंधात नाईलाजाने रुळतो आहे
वाट जुनीच नव्याने असा कसा वळतो आहे ..
घर नावाच्या भिंतीत उगाच तो फुलतो आहे
दगड विटांच्या फुलांना स्वप्नात माळतो आहे ..
हिशोब हिरव्या कागदांचा फक्त सगळ्यांना कळतो आहे
माय -बाप गेले भुकेने तरी जीव कुठे कळवळतो आहे ?
सटवाईचा हिशोब जीवघेणा मग सहजच जुळतो आहे
माणूसपणा वर माणूस बिचारा भलताच भाळतो आहे ...!
अलका डी भोसले (स्वप्न वेडी)
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छानै
छानै