मृगजळ

ठगले नयनांनी तुझीया
हे मृगजळ मजला खरे दीसे
तू दीधली वीराहाची साथ मज अन तुटक होतसे मन श्वासे....
तू दीधाला मज अर्थ नवा अन
अनर्थ करुनी गेलीस तु
हदय सोडुनी गेलीस तु
अन जखम देउनी वीलागालीस तु
आठवतो मज तो स्पर्ष तुझा
अन तव मीठीचा हर्ष मला
रीत्या आठवणी मन ही रीते
अन तव वीराहाच्या झळ। मना
सुगंध तुझीया केसांचा बघ
श्वासान्मध्ये गुम्फीत्से
आठव येती तव साथीच्या अन
भकास मन हे होत पीसे
तुझवाचुन मी असे एकटा
आयुष्याच्या या वाळनी
न परत फीरे न क्रमन करे
मन वीव्हळत्से तुझ वाचोनी