स्वप्नंभूल

Between the shores of
Me and Thee..
there is the loud ocean,
my own surging self,
which I long to cross..

कशा रे वाट्याला आल्या
रविंद्रनाथांच्या या ओळी..
दिशांची मोजदाद विसरून
कुण्या वाटेने आलो इथवर..
वाऱ्यासवे कसे उडून गेले
त्या तंद्रबंदी स्वप्नांचे सूर..

कुठल्या दरीतून उगवेल
प्रेमाचा संजीवन मंत्र..
आपल्यात तर उभे आहे
नेणीवांचे हे अनाम धुके..
किती रे झिजवला जीव
शरीराचीही पिंजण झाली..
अजूनही का येत नाही
नव्या उभारीची चाहूल..
का फिटत नाही अजूनही
जुन्या मरणवेळांची सल..

अंगांगाला झोंबतेय बघ
जर्द निळ्या बर्फाचे वारे..
पांघरणीला कुठून आणू
कुठल्या शब्दांचे लक्तर..
जीवाला दिलासा म्हणुन..
माझ्या फाटक्या पदरात
हे चरण उरलंय फक्त..

डोळ्यात रे फडफडती
पाखरांच्या पंखओळी..
स्वप्नंपाण्यात पडती
रानफुलांच्या ओंजळी..

- सई