Submitted by सांज मन on 3 June, 2013 - 10:00
पहिल्या पावसात...
पहिल्या पावसात वाटल दुसर्यांदा भिजाव,
पण पावसाच्या हे मुळीच मनी नसाव,
त्याने ढगाखाली हात पसरावेत,
मान उंच करवी,
डोले मिटावेत,
आणि पावसाने मात्र उद्यासाठी उराव...
बोचर्या वार्याने हळुवार याव,
हातच्या उबेने त्याला नमवाव,
याच उबेत तिच्या आठवनींना जपाव,
पहिल्या पावसात...
ओठांनी शिळ घालावी,
गालांनी कळी खुलवावी,
उडत्या केसात हात फिरतोच,
तो, तिन समोर याव
ते ही पहिल्या पावसात...
मग अबोल ती आणि अबोल तो,
अन टपोर्या थेबांनी याव,
तिच्या गालावरुन ओघळाव
त्यांच्यातल अबोल नात निखळ वाहाव,
पहिल्या पावसात...
- सारंगसांज
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा