घेतले फ़ुलायचे नवीन खूळ मी

ek tevadhhaa kaachecha sher jaraa.....
baaki 'great' aahet

bakul sarvaadhik aavadalaa

SORRY 2daa SAVE zaala hota prasisaad

गझल आवडली !

गझलेतलं काव्य आवडलं मात्र खयाल / मिसर्‍यांचे सहसंबंध अजून स्पष्ट हवे होते...

दुसर्‍याला सांगायला काय जातयं

पु.ले.शु!

घेतले फ़ुलायचे नवीन खूळ मी
थुंकला शिशीर अन भरुन चूळ मी

मोगरा तुलाच ठेव ठेंगणा तुझा
माळते विशाल धुंदला बकूळ मी

काच होउनी समोर राहिले जरी
वाटले तुला, असेन का ठिसूळ मी??

न्हाउनी पवित्र जाहलास तूच अन
वाटते तुलाच जाहले गढूळ मी??

काय वागले जरा रिवाज सोडुनी
बुडविली म्हणे परंपरा नि कूळ मी!

रूप चंडिकाच मी अखेर! जाण तू
दैत्य मारण्यास घेतले त्रिशूळ मी

सोड हा विचार, देव तू न राहिला
आणि राहिले तुझी न चरणधूळ मी

नजरेतून सुटली खरेतर. क्षमस्व.
ही गझल रिवाजाला तोडून आल्यासारखी वाटली.
मत्ला विचारात पाडणारा आहे.
मराठी गझलेत अतिशय महत्त्वाची गझल ठरेल असे राहून-राहून वाटतेय.
काहीशी ओबड-धोबड पण वेगळी, कक्षेबाहेर जाणारी.
धन्यवाद.

भा पो प्राजु

प्राजुताई,
गझल छान आहे..
पण तुझ्या गझलेत नेहमी जी खोली जाणवते..ती इथे थोडी कमी वाटते आहे ( चुभूद्याघ्या)
शुभेच्छा..

मस्त प्राजु......

संपादित

'मोगरा' आणि 'रिवाज' मस्तच.

न्हाउनी पवित्र जाहलास तूच अन
वाटते तुलाच जाहले गढूळ मी??

सोड हा विचार, देव तू न राहिला
आणि राहिले तुझी न चरणधूळ मी

>>> व्वाह!

बकूळ आणि गढूळ शेर फार आवडले! बकूळ तर झक्कास!!!

मतला वेगळाच वाटला... पण विशेष आवडला नाही.

थुंकला शिशीर अन भरुन चूळ मी<<<<<कल्पना हृदयंगम वाटली नाही व भावनाही पोचली नाही. क्षमस्व! किमान मतला नि:संदिगद्ध, थेट असावा असे वाटते!
शिशिराला उद्देशून क्रियापद आहे व मला उद्देशून क्रियापद येत नसल्याने व्याकरणाच्या दृष‌्टीने मतल्यातील सानी मिसरा सुधारायला बराच वाव असावा!

वा प्राजु सडेतोड !!!

बदल आवडला

शामजी म्हणाले होते विपूतून चर्चा करा म्हणून विसरलोच होतो सॉरी माझे वरील प्रतिसाद संपादीत करतोय

प्राजू तुझ्या कवितांचे शिर्षक पाहूनच कविता वाचाव्याशा वाटतात. मस्त.

गझल फार आवडली.
धन्यवाद.

प्राजक्ताजी,
गझल/काव्य आणि चौकट?????
असो! चौकट सोडताना व्याकरण सोडू नये माणसाने! की, ती पण एक भाषिक बंडखोरी आहे?
अकाव्यात्मक व अप्रस्तुत शब्दयोजनांनीच बंडखोरी की, काय ते साधतात हे प्रथमच उलगडले!
मी फुलायचे खूळ घेणे, आणि मी चूळभरून शिशिर थुंकणे यात कोणत्याही बंडाचा कलात्मक साक्षात्कार होत नाही!
या खयालात कुठलीही चौकट वगैरे सोडल्याचा आभास देखिल होत नाही
कुठलेही खूळ लावून घेण्यात कुठून आले बंड व कसली आली बंडखोरी?
खुळेपणा व बंड/बंडखोरी......फारच विजोड वाटते!

मत्ला विचारात पाडणारा आहे<<<<<<<<<<<<बाकी हे मात्र अगदीच खरे हो!
रिवाजच काय इतर अनेक गोष्टींची तोडफोड करणारी गझल वाटली!
आभासी बंडखोरीची, ओबडधोबड व काफियांना पूर्णपणे शरण गेलेली रचना, जी समजायला खरोखरीच चौकटीबाहेरची गझलमती व चिंतन/मनन आवश्यक असावे!
प्रा.सतीश देवपूरकर

मी फुलायचे खूळ घेणे, आणि मी चूळभरून शिशिर थुंकणे यात कोणत्याही बंडाचा कलात्मक साक्षात्कार होत नाही!

>>>नेहमीच मैफिलीतला सूर, चेहरा भेसूर, तू नाहीस पण तुझा सुवास... , निशिगंध दरवळला, रस्ता वळला, सूर्य ढळला, गळफास आवळला... अशा गझला लिहिण्यापेक्षा कधीतरी चौकट सोडून लिहिणे जास्त आवडते मला.<<<

भूषणराव!! आता चौकटीबाहेरचे हसून घेतो...........

कागद गोळा केल्याप्रमाणे वेचलेले निवडक काफिये घेवून गाळलेल्या जागा भरण्याची कलात्मक बंडखोरी करून बेतलेली , बेताच्या मतीला चक्रावून टाकणारी व डोळ्यात भरणारी/घुसणारी राहून राहून डसणारी गझल!

प्राजू एक खरच छान गजल. थोडकी त्रासच देणारी. असं सलत-खुपत रहाणारं काहीतरी... सरळ सरळ तुमच्या देखत (नकळत वगैरे नाही) तुमच्याच मनात रोवून आहे ही गझल.
मला आवडली.
फुलं, ऋतू म्हटलं की कसं अलवार, गंधा-बिंधाचं काहीतरी असायला हवं. ह्या सगळ्यावर ठोकर मारून उधळलेली गझल.
आवड्या.

ठसकेबाज गज़ल.....!!!!
मतल्यापासून ते शेवटापर्यंत एक जबरदस्त अ‍ॅटिट्यूड आहे.. गज़लेलाच...

आय विश मला कधी तुझ्यासारख्या गज़ला रचता येतील प्राजु....

गझल म्हटली की सर्व काही गोगोड असायला हव या विचाराना झुगारुन देणारी ही गझल आवडली
मुक्त ऊन्मुक्त जिद्दी या सर्व भावना पूरेपूर ऊतरल्यात

प्राजूतै अभिनंदन