Submitted by बेधुंद on 7 January, 2013 - 08:01
तुझी वाट् बघण्यात् संध्याकाळ् सरुन् जाते
रोज् माझ्या मनाचे गाणे हवेत् विरुन् जाते
एकटेपणाला सोबत् घेऊन् ही सांज् रोज् मला भेटते
तुलाही येत् असेल् माझी आठवण् उगाच् तेव्हा वाटते
कधी आठवुन् एखादा क्षण् मन् उगाच् कासावीस् होते
तु नसतांना देखील् मन् तुझेच् होऊन् राहते
रोज् नवी संध्याकाळ् तुझी नवी आठवण् देते
येशील् तु कधीतरी मन् उगाच् ग्वाही देते
सारे काही आलबेल् असते एक् मला सोडुन्
मन् मात्र् वेडं होते तुझी आठवण् काढुन्
सगळा हा खेळ् चालतो फक्त् एक् तुझ्यासाठी
एकांत् हा करत् राहतो मनाला सोबत् प्रेमापोटी
दिवेलागणीला मन् एकट्च् घरी परत् येते
तुझ्या आठवणींची साखळी पुन्हा सुरु होते
बेधुंद
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
शुभ संध्याकाळ! पुढच्या
शुभ संध्याकाळ!
पुढच्या लेखनाला शुभेच्छा!
छान कविता....
छान कविता....
छान
छान
सुंदर!
सुंदर!