प्रीती निभावण्याची माझी त-हा निराळी

शेवटचे दोन आवडले

वा वा,

दु:खास मांडताना वेष्टण हवे सुखाचे
नुसत्याच वेदनेची होते इथे टवाळी - सुंदर

बेभान की बेभाम , माहीत नाही.

डोळ्यात डोकवूनी पाहू नका कुणीही
वसते अजून तेथे त्याची छबी गव्हाळी

याचे असो कि त्याचे, टिकते कुठे निरंतर
काळानुरूप घटते प्रेमातली नव्हाळी<<< आवडले

गझल आवडली.

(सकाळी हा काफिया कसा निभावला जात आहे या विचारात)

सुंदर गझल.

झाल्या प्रतारणेऐवजी ''केल्या'' प्रतारणेवर असे वाचून पाहिले.

फेसाळत्या मनाची बेभान लाट होते
ना पोर्णिमा तरीही भरते तिन्ही-त्रिकाळी.......... इथे भरते ऐवजी ''भरती'' योग्य वाटेलसे वाटतेय.

शुभेच्छा.

सुंदर!

मतला आणि शेवटचा शेर आवडले.

काफिये मस्त वाटले.

मतला आणि शेवटचा शेर... अ फ ला तू न !!

सुंदर!

व्वा!!

खूप आवडली

"री" .........ओढत नाहीये ; पण वाचतावाचता मलाही काही जागी बदल आवश्यक वाटले

घेते ऐवजी रात्री केले तर बहुधा काफिया निभावला जाईल

विसरून जायचे हे ठरवून रोज रात्री ......... (रू दीर्घ हवा )
हटकून याद येते त्याची पुन्हा सकाळी

विसरून ठरवून हटकून असे स्वतत्रपणे काफियासारखीच मजा देणारे शब्द आहेतच यात असा विचार करून येते ला काफियासारखा असलेला घेते कट केला.........सकाळीला पूर्ण कॉन्ट्रा असा रात्री हा शब्द मधे बसवला

अशाप्रकारे काही बदल सुचले पण नको..आवरतो ..... कुणीतरी म्हटलेच आहे आवरावे लागते ..सावरावे लागते वगैरे

गव्हाळी शेर सर्वोत्तम....दुसरी ओळ जाम जाम आवडली प्रामाणिक शेर वाटला

माझा एक मिसरा होता <<<<<<तीच स्वप्ने झोपताना तीच मग पुन्हा सकाळी>>> तो आठवला

मस्तच !!

आता आहे त्यात ठरण्यात असा बदल मनातल्यामनात करून पाहिला ...........

'विसरुन जायचे' हे ठरण्यात रात्र जाते...

असो
आर् नन्तर लगेच डबलदा ओ टाईपा म्हणजे रू होईल

अवान्तर : मला हल्ली भारम्भार पर्याय सुचताहेत याचा अर्थ मी देवपूरकरान्चे 'पर्यायी' शिष्यत्व खरोखरच पत्करले आहे असास गैरसमज प्लीज् कोणी करून घेवू नका

अगदी छान.

सुन्दर !

दु:खास मांडताना वेष्टण हवे सुखाचे
नुसत्याच वेदनेची होते इथे टवाळी<<<<<<<<

केवळ अप्रतिम ! लिखते रहो !!

प्रीती निभावण्याची माझी त-हा निराळी
झाल्या प्रतारणेवर देते हसून टाळी

डोळ्यात डोकवूनी पाहू नका कुणीही
वसते अजून तेथे त्याची छबी गव्हाळी

विसरून जायचे' हे ठरण्यात रात्र जाते
हटकून याद येते त्याची पुन्हा सकाळी

याचे असो कि त्याचे, टिकते कुठे निरंतर
काळानुरूप घटते प्रेमातली नव्हाळी
-----------

हे शेर खूप आवडले

सुंदर..!

शेवटचाही शेर मस्त..!

वा...
अतिशय सुंदर.

अतिशयच आवडली.

दु:खास मांडताना वेष्टण हवे सुखाचे
नुसत्याच वेदनेची होते इथे टवाळी <<< आवडली >>>

काफिये छान आहेत

अख्खी गझल सुरेख आहे..

डोळ्यात डोकवूनी पाहू नका कुणीही
वसते अजून तेथे त्याची छबी गव्हाळी
फेसाळत्या मनाची बेभान लाट होते
ना पोर्णिमा तरीही भरते तिन्ही-त्रिकाळी ( डॉक्टर साहेबांनी सुचवलेला बदल ही आवडला)

व्वा...दोन्ही शेर सुरेख झाले आहेत..

विसरून जायचे' हे ठरण्यात रात्र जाते
हटकून याद येते त्याची पुन्हा सकाळी

हा ही मस्त आहे..

शुभेच्छा.

काही शेरांमधली सहजता फार भावली... सुरेख!

पुलेशु

डोळ्यात डोकवूनी पाहू नका कुणीही
वसते अजून तेथे त्याची छबी गव्हाळी

अत्यंत सुंदर !

अरे वा. मस्त आहे गझल सुप्रियाताई. शेवटचा शेर फारच भारि.

सुंदर.. शेवटचे तिन्ही सुरेखच.

सुप्रिया जी
नेहमीप्रमाणेच नितांत सुंदर !!!
मनातील उलघाल जेंव्हा शब्द रुपात उतरविणे हेच एक आव्हान असते तेंव्हा ती गझल रुपात आणणे म्हणजे
मनातील 'त्सुनामी' ची लाट फेसाळत येवून पायांना अलगद स्पर्शून जाणे होय.जणू तो स्पर्श सुखद असूनही
आठवाची वेदना देवून जातोच.