शेवटची बस गेल्यावरचा उदास रस्ता

निराळीच बस घेत पुढे मी
मागे आहे
शेवटची बस गेल्यावरचा उदास रस्ता

आह्ह!

सुरेख आहे बेफिकीर. काळजी घ्या.

फार छान

खूप वेगळं प्रभावी रितेपणाचं चित्रण .
<<पाचोळ्याची अस्थिर सत्ता
बघत राहतो
शेवटची बस गेल्यावरचा उदास रस्ता >>

चर्र्कन जाणवणारी अर्थहीनता. अनेक ओळींतून.

'सकाळणे ' हे क्रियापदही ग्रेट.

फक्त, मधे आलेले 'अपेक्षेतुनी' ,'झटकुनी ', 'बसुनी' असे शब्द्प्रयोग कवितेच्या अंतःस्वराशी विसंगत वाटले.

अनेक शुभेच्छा.

क्लासिक.

फक्त, मधे आलेले 'अपेक्षेतुनी' ,'झटकुनी ', 'बसुनी' असे शब्द्प्रयोग कवितेच्या अंतःस्वराशी विसंगत वाटले.

<<
स.म.
नी पेक्षा न लावला असता तर झक्कास वाटले असते कानांना.
पण असो.

आजकाल खोकला फारच बळावलाय काहो?
काळजी घ्या!

सुरेख जमली आहे.

निराळीच बस घेत पुढे मी
मागे आहे
शेवटची बस गेल्यावरचा उदास रस्ता>>>

अप्रतिम ! फारच सुन्दर !!

छान ,मर्ढेकरांची आठवण आली .पहिली तीन कडवी तर दृश्य स्पर्शी आहे .

वेगवेगळे अर्थ दाखवणारी कविता.. छान आहे!

सुपर लईक !!

खुप वेगळी पण छान आहे.

,,,,,,

बेफि, मी वाचत असतो नेह्मी, सर्वच कविता.. पण ही खास आवडली, म्हणून प्रतिक्रिया देतोय..
यातल्या शेवटच्या ओळी या मला खास आपल्या वाटल्या, शेवटच्या नंतरही काहितरी असतेच.. थोडी वाट पहावी लागते, एवढेच.

अंतिम कडवे आवडले !

क्लासिक.>>>+ मर्ढेकरांची आठवण आली>>>> सहमती !!

बेफीजी तब्येत कशी आहे आता ?? काळजी घ्या !!

मी त्या गाडीमध्ये बसुनी
अजूनसुद्धा
मागे बघुनी हातच करतो आहे नुसता

ढंग आवडला ,रंगही आवडला
सूंदर

दोन-तीनवेळा वाचली, तरी पूर्ण टोटल लागली नाही. पण अशी काही जादू जाणवली की मी अजून काही वेळा ही कविता परत परत वाचणार आहे.
खूप सुन्न, विषण्ण असं काहीसं वाटलं..

शीर्षक परवा वाचलं, तेव्हाच वेगळेपण जाणवलं होतं. पण त्या वेळी मी मुद्दामच कविता उघडलीच नाही कारण 'फुरसतीत' वाचायची होती... वाचली, चीज झालं!

अत्यंत वेगळा फॉर्मॅट आहे. यमक टाळून वृत्तात लिहिणे म्हणजे एका हाताने घंटानाद करणे आणि दुसर्‍या हाताने आरती ओवाळणे, अशी कसरत.. पण लीलया केलीत.. संमोहनशक्ती असलेली एक कविता आहे ही..

....... काही वेळी अर्थ शोधणे वृथा असते.. अनुभूतीच जबरदस्त असते.

_____/\_____ !!

वाह जितू अप्रतीम प्रतिसाद

धन्यवाद

छान कविता. आवडली

वेगळी मांडणी आणि अभिव्यक्तीची निराळी पद्धत
यामुळे कविता लक्षवेधी वाटली.

शेवटचे कडवे अधिक आवडले.

''सकाळण्याच्या''
अगदी वेगळा शब्द.....

खूपच सुंदर बेफि,
मला फॉर्म विशेष आवडला!

'यमक टाळून वृत्तात लिहिणे..' हं.. यासाठी ते लिरिकल शब्द 'झटकुनी' 'बसुनी ' वगैरे..
धन्स रसप, कवी चूक करत नसतो,प्रयोग करत असतो हे पुनःप्रत्ययास आले.
कवितेचाही पुनःप्रत्यय क्रमप्राप्त.

फार छान.

>> ....... काही वेळी अर्थ शोधणे वृथा असते.. अनुभूतीच जबरदस्त असते.
+१
नवीन शब्दप्रयोग तडाखेबंद एकदम.
"बापरे" झाले वाचताना.

अप्रतिम

खूपच छान !!