Submitted by सुधाकर.. on 5 August, 2012 - 14:36
खरी कहाणी विदुषकाची विकल होती
राजा होणे राजाचीही नकल होती
फ़ितूर झाले माझेच प्यादे आज इथे,
तशी न कोणत्या फ़िरंग्यांची मजल होती.
खरे सांगतो पराभूत मी तिथे झालो.
जिथे माझ्य़ा छाव्यांची नजर अचल होती.
पाय ठेवला विश्वासाने मी जिथेही
तिथे मानवी किड्यांची ही दलदल होती.
लढत रहाण सतत रणांगणात जिवनाच्या
हिच माझ्या आयुष्याची खरी गझल होती.
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
ऑर्फी ......ही पण
ऑर्फी ......ही पण नेहमीप्रमणेच आहे रे ....लयीत "बरी " खयालात "खरी"
वृत्तात बसवा राव आता तुमच्या
वृत्तात बसवा राव आता तुमच्या गझला लवकर
नाहीतर 'गुलमोहर मुक्तछंद गझल' असे सदर काढावे लागेल
कवितेच्या व्याकरणाकडे लक्ष
कवितेच्या व्याकरणाकडे लक्ष दिले तर भावसौंदर्य अधिक उठून दिसेल.शुभेच्छा.