बाप

माझा बाप अजून बच्चा आहे
आतुन थोडा कच्चा आहे
व्यवहार काही कळत नाही
पण मनाचा सच्चा आहे

सांगतात सगळे, भरपूर कमव
आयुष्यात जेवढं जमेल तेवढं जमव
स्वतांचं भलं आणि स्वता:च नाव
सगळाच, दिडक्यांचा हिशेब आहे

ह्याचं म्हणणं वेगळच, सांगतो,
जोड नाती, माणसं जमव,
मुला - नातवंडांना सुखानं रमव
मला खरच तेवढच हवं आहे

शिकायचं तर शिक, हवं तर
खेळायचं तर खेळ जन्मभर
काय करशील ते कर मनोभावे
असा जगावेगळा सल्ला आहे

बघ हे तारे, तो ध्रुव आणि व्याध
पावसात भिजलेले हिरवे पहाड
घे श्वासात भरुन न्हालेल्या बाळाचा गंध
ह्यातच जगण्याची सगळी मजा आहे

वाटून घे तिळ, सात जणात सारखा
दे हात त्याला, जो सुखाला पारखा
नाही आनंद, कुणाला काही देण्यासारखा
घे शिकुन, खरं सुख कशात आहे,

म्हणतो, झालास नापास? का? विचार स्वता:ला
पुढच सारं वर्ष, वाहा, अभ्यासाला
मनात आणशील ते करशील हिमतीने,
एवढी ताकद नक्की तुझ्यात आहे

वाटतं आपणही रहावं कच्चं, त्याच्या सारखं
आख्ख आयुष्य जगावं निरागस मुलासारखं,
ताज्या फ़ुलासारखा कसा आनंदात आहे
भोवती मायेचा गोतावळा, मनात समाधान आहे

स्वता:चं भलं कधीच पाहिलं नाही
आमच्यासाठीच अजुन खपतो आहे
कच्चा की बच्चा, त्याला सुखात ठेवावे
बस, एवढीच मनात आस आहे