गझलेला कंटाळलेले.....

हे काय?????

चांदणे, हाय, गडे, निखारे, खंजीर, आसवे, विजा, ओठ, झिम्मा, सूर्य, कंस, फुले, कळ्या, तारुण्य

यातले काहीच नाही????

मुख्य म्हणजे वसंत राहिलाच

आरसा.....?????? तो राहिलाच की.

आणि वेदनांचे काय?

टाटा खिडकी नाही?
अमी नै वाचणार जा

गझल जमली नाही की मग असे होते माझे
चारचौघामध्ये नकळत हसे होते माझे.....

कसा वाटला मतला?

शाम

शाम
येऊ द्या अजून...

बादवे, सर्व गझलकारांच्या वतीने हे जाहीर आश्वासन देतो की वर लेखामध्ये आलेले सर्व शब्द यापुढे प्रत्येक गझलेत वापरले जातील!

असा 'श्वास'च काढून घेतला तर (समकालीन, नव्या दमाच्या, शब्दाशयसंपन्न इ इ इ) मराठी गझलेचे कसे होणार?
(शाम, काफिया दिला बघा :P)

आया

नवे शब्द सुचवतो ना

लिंगनिरपेक्षता, जेंडरलेस, इन द अ‍ॅब्सेन्स ऑफ जेण्डर, प्रजोत्पादन, कामेच्छा ... शोध घ्या आजूबाजूला !!

मला वाटलं ' गझलेला कंटाळलेले................... माबोकर ! खरंच शब्द विटले असतील नै?
मजेदार कल्पना आहे. कैच्याकै असलं तरी आवडलं मला.

यायला लागली बागे तुलाही खिल्ली उडवता

बागेश्रीने गंमत म्हणून लिहिलेली ‘काकाक’ सर्व गझलकारांनी गंमत म्हणूनच स्वीकारली.
त्यांच्या खिलाडू वृत्तीला सलाम.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
बागेश्री,
शब्दांना ’चेतनागुणोक्ती’ने अंलंकृत करून त्यांची कैफियत मांडणे, तसेच त्यांना मुक्त करण्याची कल्पना देखील काहीशी वेगळीच आहे….. कल्पना आवडली.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
या शब्दांबरोबरच ’ते’ नांवाच्या अदृश्य कॅरॅक्टरला देखील मुक्ती मिळायला नको का ?

हे जे कोणी विश्वासघात, अन्याय, फसवणूक, अत्याचार करणारे ’ते’ असतात ते धुमकेतूप्रमाणे अचानक कधीतरी, कुठूनसे उगवून साधारणत: तिसर्‍या चौथ्या शेरांमधे वर्णी लावून जाताना आढळतात.
उदा.
(१) चरण ज्यांचे पूजिले ते सरण माझे रचुन गेले
किंवा
(२) वाट ही मी चालताना, वाट ते लावून गेले
किंवा
(३) पाहिले त्यांना कधी ना, ते कधी दिसलेच नव्हते

बागेश्री, गझलांच्या हातभर लांब शीर्षकांबद्दल काहीच नाही लिहिलंस? अपवाद म्हणून मगाशी एक दोन अक्षरी शीर्षक वाचल.

असा 'श्वास'च काढून घेतला तर (समकालीन, नव्या दमाच्या, शब्दाशयसंपन्न इ इ इ) मराठी गझलेचे कसे होणार?>>>

हे म्हणणारे तुम्ही कोण?

=====================================

गझलांच्या हातभर लांब शीर्षकांबद्दल काहीच नाही लिहिलंस?>>>

अश्विनी नेहमीच विनोदी लिहितात

पत्र, मायना, मजकूर, डोह, पालवी, मानव, मद्य, विष, शिल्प >>

गंधाळणे राहिलेच की

अडकून पडलोत वृत्त कैदेत

<< हे एक सत्य आहे.

चित्तरंजन भट ह्यांचा अलिकडचा खूप पटलेला मतला ह्या निमित्ताने आठवला,

इथे प्रत्येक जण धुंदीत आहे फरक कळल्यास इतकासाच कळतो
कुणाला लागते दारू इथे तर कुणी शुद्धीतही कोरा बरळतो

बागेश्री
छान कल्पना आहे

मी एक गझल लिहिली होती आहे इथेच

गझलां मधून सार्‍या धक्के चिकार झाले
पृथ्वी वरी म्हणूनच भूकंप फार झाले

http://www.maayboli.com/node/7394

अगदी मनातले लिहिलेत

गंमतीत सुरू आहे म्हणजे खरेच गंमत सुरू आहे अशी आशा करतो.

मी गंमत करीत नाहीये

मी गंमत करीत नाहीये
हो.. ते जाणवलं... जाऊद्या विदिपा.. गंमतच सुरू आहे... अजून काय बोलू? झब्बू द्यायचा का? शामने सुरूवात केली आहेच

असा 'श्वास'च काढून घेतला तर (समकालीन, नव्या दमाच्या, शब्दाशयसंपन्न इ इ इ) मराठी गझलेचे कसे होणार?>>>
हे म्हणणारे तुम्ही कोण?
असं निदान तुम्ही तरी विचारू नका!

म्हातारी मेल्याचे दु:ख नाही नचिकेत, पण काळ सोकावतो

सहमत आहे, लाईटली घेणे शक्य आहे

पण गंभीर व्हायचेच म्हंटले तर गझलेत विशिष्ट शब्दांचा वापर जास्त होतो असे वाटणे साहजिक असले तरी प्रत्यक्षात तसे नसते हे पटावे.

गंमत गंमत म्हणून या धाग्याकडे पाहिले जावे अशी विनंती

आय हॅव पावर टू चूझ

हं

माफ करा, मी आपले माझे मत नोंदवले