कंबोडियातील 'बान्ते सराई' - एक अपुर्व शिल्पकृती

अप्रतिम सुन्दर मस्त एवदे कोरिव काम ते पन कोंबोडियात म्न्जे खरच हिन्दुचे राज्य होते तर

माहीती आणि फोटो दोन्ही सुंदर.

अप्रतिम वर्र्णन व तितकेच सुंदर व्हिडियो

विष्णु हा शेषनागावर क्षीरसागरात झोपतो पण विनितेचा मुलगा गरुड (धाकटा अरुण हा सुर्याचे वाहन)
हा विष्णुपुराणाप्रमाणे विष्णुचे वाहन आहे.
आपल्या आई विनिताला कद्रु या सवतीच्या (जिची मुले शेष, वासुकी) ताब्यातुन सोडवताना गरुड देवांकडुन अम्रुत आणतो. यावेळी अडवणार्या विष्णुला तो त्याचे वाहन बनण्याचे वचन देतो असे काहिसे आहे.

विष्णु हा शेषनागावर क्षीरसागरात झोपतो पण विनितेचा मुलगा गरुड हा विष्णुपुराणाप्रमाणे विष्णुचे वाहन आहे. >> हेच लिहायला आले होते.

आपल्या आई विनिताला कद्रु या सवतीच्या (जिची मुले शेष, वासुकी) ताब्यातुन सोडवताना गरुड देवांकडुन अम्रुत आणतो. यावेळी अडवणार्या विष्णुला तो त्याचे वाहन बनण्याचे वचन देतो असे काहिसे आहे. >> नविन माहिती मिळाली. धन्स.

मग विष्णुचा शेष नाग तो हाच का?

बी खुपच मस्त प्रची व माहिती.

छान माहिती आणि फोटो

धन्स बी. खरे तर निलिमा ने अगदी डिटेल्मधे लिहीलेय.

माझ्या मुलाच्या दशावताराच्या सीडी मधे अगदी सुरुवातीला म्हणजे पहिल्याच अवताराच्या (मत्यावताराच्याही) आधीच विष्णु गरुडावर बसुन पृथ्वीवर येउन सर्व प्राणीमात्र व जीव सृष्टी (सँपल्स) गोळा करायची सुचना देतो. मग स्वतः मत्स्यावतार घेउन ती नौका प्रलयातही पार लावतो असे दाखवले आहे.

निलिमा - विनिताला कद्रु या सवतीच्या (जिची मुले शेष, वासुकी) ताब्यातुन सोडवताना गरुड देवांकडुन अम्रुत आणतो. यावेळी अडवणार्या विष्णुला तो त्याचे वाहन बनण्याचे वचन देतो असे >>> हा नक्की कोणता काळ मग? विष्णुचे अवतार सुरु व्हायच्याही आधी हे झालेले का?

आणि मग हेच शेष व वासुकी नंतर मदत करतात ना.

शेष नाग विष्णुचे आसन व वासुकीनेच समुद्र मंथनात मदत केलेली ना कुर्मावतारात? मग विनिता व कद्रु शत्रु का? व त्या कोणाच्या पत्नी होत्या? (सवती असे म्हटले आहे वर म्हणुन विचारते)

सुरेख फोटो आणि माहीती 'बी' !

बहुदा ते दुसरे चित्र (कृष्णार्जुनाचे) हे खांडववनदाहनाच्या वेळचे असावे.
तुम्ही 'अंगकोर वाट' ला भेट दिलीय का? असेल तर तिथलेही फोटो टाका ना?

मग विनिता व कद्रु शत्रु का? व त्या कोणाच्या पत्नी होत्या? (सवती असे म्हटले आहे वर म्हणुन विचारते)>>>>

@मोनालीप...

कुठल्यातरी घोड्याचा रंग ओळखण्यावरुन विनीता आणि कद्रु यांच्यामध्ये एक पैज लागली होती. जी हरेल ती दुसरीची दासी बनणार अशी ती पैज होती. विनीतेचे म्हणणे होते की घोडा पांढर्‍या रंगाचा आहे, तसा तो होताही. पण कद्रुने डोके चालवले, तिने आपल्या काळ्या रंगाच्या सर्पपुत्रांनी त्या घोड्याला गुंडाळून टाकले आणि घोडा काळ्या रंगाचा आहे असे सिद्ध केले. त्यामुळे विनितेला कद्रुचे दासीपण स्विकारावे लागले. नंतर गरुडाने देवांशी युद्ध करुन नागांना अमृत आणुन दिले आणि त्याबदल्यात आईची म्हणजे विनितेची दास्यत्वातून मुक्तता केली अशी कथा आहे. याच युद्धा दरम्यान आडव्या आलेल्या विष्णुला आपल्या आईची मुक्तता करण्यासाठी अमृत हवे आहे हे सांगून त्याबदल्यात जन्मभर त्याचे वाहन म्हणून राहण्याचे वचन दिले. अशी कथा आहे पुराणात.

गंमत म्हणजे या दोघीही सख्ख्या बहिणी आणि कश्यप ऋषींच्या पत्नी. या दोघींसह दक्ष प्रजापतीने आपल्या एकुण १३ कन्यांचा कश्यप ऋषींशी विवाह लावून दिला होता. अदिति, दिति, कद्रु, दनु, अरिष्टा, सुरसा, सुरभी, विनीता, ताम्रा, क्रोधवसा, इडा, खसा आणि मुनी अशा त्या १३ भगिनी.
यापैकी देव हे अदितीचे पुत्र...
राक्षस/दानव हे दिती आणि दनुचे पुत्र...
गरुड आणि अरुण हे विनीतेचे (विनतेचे ?) पुत्र...
आणि नाग, सर्प हे कद्रुचे पुत्र मानले जातात.
मानव ?

विष्णूचे वाहन गरुडच.. माझा प्रोफाइल बघा.

एक अंदाज..
म्हणजे बघ ना, मागे झाडी आहे. चित्रात दिसणारे पशु बघ. त्यांचे चेहरे सिंहांचे चेहरे रथाकडे आहेत, तर हरणे बावरल्यासारखी दिसताहेत. त्यावरुन मी हा अंदाज बांधला. कदाचित चुकीचाही असु शकेल.
अंगकोर वाटचे फोटो नक्की टाक.

मी ख्मेर साम्राज्याच्या "वॉटर मॅनेजमेंट सिस्टम' बद्दल ही खुप ऐकले आहे. ती जगातली एक आदर्श पद्धती होती असे मानले जाते. त्याबद्दल काही माहिती देवु शकशील का?

विशाल कुलकर्णी, खुप खुप धन्यवाद.

धन्यवाद 'बी' ! मी आतुरतेने त्या पोस्टची वाट पाहतोय

वा ,खूपच सुंदर फोटो आणी , बी ची आणी प्रतिसादांतून मिळालेली इतर माहिती ही खूप छान ..

बी सुरेख माहिती आणि फोटो पण

मस्त फोटो, आणि वर्णन पण! बी, खरंच फक्त तुझ्यामुळेच ही शिल्पकला पाहायला मिळाली. किती सुंदर कला आहे. कितीही वेळा पाहीले तरी समाघान होत नाही. खुप खुप धन्यवाद!

बी ने छान फोटो टाकले आहेत. मी पण हे सर्व बघून आले. कंबोडियात मंदिरे बघताना फार चालावे लागते व जिने चढ उतर करावी लागते. त्यामुळे हे बांते श्राई मंदिर मला खूप आव्डले छोटेखानी व छान आहे. अंकोर वट मंदिर महा प्रचंड आहे व सर्व शिल्पांची पॅनेल बघून समजून घ्यायला तीन चार तास ला गतात. ही बाहेरची लेव्हल आहे. व मग आत पुढे मंदीर आहे. मी सर्वात शेव टच्या लेव्हलच्या खाली परेन्त गेले. वर जायचा मार्ग बंद होता त्या दिवशी. पण अप्रतिम आहे. कंबोडियात लै भले मोठे नारळ शाहाळी मिळतात दमल्यास ते पाणी जरूर प्यावे व व्यवस्थित ब्रेक्स घ्यावेत. विक्रेते व गाइड खूप हॅरेस करू शकतात. ता प्रोम मंदिर लै भारी आहे. त्यात झाडे उगवली आहेत.
सर्व लोक त्यात जावे फोटो घेतात. मेनली चायनीज झुंडी!!!. शांतता हरवून जाते. सर्व मंदिरात सेल्फी स्टिकने सेल्फी घेणारे पब्लिक खूप दिसते.
बांते साम्रे, चिओ साइ तेवडा ह्यांचे मी लक्षात राहाण्यासाठी बंटी साम्रे व चिउताई सेवडा असे नामकरण केले. बांते साम्रे मंदिर ही खूप मोठे आहे. मागच्या दारातून निघून एलिफंट टेरेस नावाच्या भागात जाता येते. तिथे पण शिल्पे मस्त आहेत. इथे खूपच वर खाली चालावे लागते व वाटेत मोठ्या मुंग्या आहेत. कंबोडियात सुरेख व भरगच्च जंगले स्वच्च्छ रस्ते व एकंदर सुकून वातावरण आहे. चांगले थाइ जेवण मिळते. एकंदरीत दिवस भर मंदीरे बघणे गाइडचे ऐकणे मग रूम वर येउन शावर घेउन नाइट मार्केट, रिव्हर मार्केटच्या चक्करा मारणे, फूट मसाज घेणे इत्यादि करता येते. नाइट मार्केट मध्ये भारतीय जेवण मिळते तसेच थाई, इटालिअन, अमेरिकन( के एफ सी ) उपलब्ध आहे.
किडे खायला लागत नाहीत. चांगल्या बेकर्‍या आहेत. ता प्रोमला जाताना पहिल्यांदा भर पावसात भिजलो. मजा आली.

तिथे लँड माइन व्हिक्टिम्स एका जागी संगीत वाजवत बसतात ते काही दिवसांनी असह्य होते. तोनले साप तळे व वसाहत, वॉर म्युझीअम ह्या जागा बघून तिथे झालेल्या युद्धाची व हत्याकांडांची मन विषण्ण करून टाकणारी माहिती मिळ ते व हे निरप राध विक्टिम बघून आपण काय मदत करू शकतो असे दु:ख होते. भूत काळाशी फारसे कने क्ट नसणारी तरूण उत्साही रस रशीत अमेरिकन मुलेमुली, चिनी तरूण तरूणी ह्यांच्यासाठी अंकोर विजिट हे एक साहस आहे. ते फिट असल्याने सर्वत्र उत्साहाने फिरत असलेले दिसतात. एका मुलाक डे सामानात घेतलेली व्हिएत नामी शेतकर्‍याची त्रिकोणी बांबूची टोपी बघून काय वाटले ते सांगता येत नाही. तिथे सर्वत्र अमेरिकन डॉलरच चालतो व फूट मसाज घेतल्यास एक डॉलर टिप देणे अपेक्षित असते. ते ही नोट कॉइन घेत नाहीत व कुठेच लोकल करन्सी घेत नाहीत.
बारकी शेंब्डी मुले पण तू फॉ व दॉला करत मागे मागे येतात स्टिकर विकायला. इतक्या रौद्र गंभीर मंदिरांच्या पायाशी ही जगायची धड्पड पाहून जीव कासावीस होतो व आपणही ह्या मशीन चा एक भागच आहोत हे लक्षात येते.

अरेच्च्या, हा धागा नजरेतुन सुटला होता वाटते... असेल, तेव्हा २०१२ मध्ये बॅन होता नेटवर काही काळ. असो.
ही माहिती फोटोसहित इथे दिल्याबद्दल धन्यवाद.
प्रतिक्रियांसहित निवांत वाचुन काढेन.