बातमी

कॉफी हाऊसवर आत्ता दिलेलाच प्रतिसाद येथे डकवत आहे.

वेदनेची जाणुनी घ्यावी खुशाली एकदा>> मस्तच

त्याहुनी मी योग्य होतो भरवसा ठेवायला>> मस्तच्घ

मी कसा समजून घेऊ सारवासारव तुझी?
कोण आठवले तुला - इतके मला विसरायला?>>>. व्व्व्वा! हा वाचलेला व तेथेच सर्वात आवडल्याचा प्रतिसाद दिलेला शेर होता हे आठवले.

लोक काठी बसुन माझा भावही ठरवायचे
खोल मी होतो कितीसा आतवर उतरायला?>> माझं बरोबर निघालं! मस्त शेर!

बातमी झाली चवीची - लागली पसरायला!>> मस्त

वार तू करताक्षणी मी दरवळाया लागलो
श्वास मागाहून माझे लागले उसवायला>> वा वा

-'बेफिकीर'!

अतिशय सुंदर गझल !
अभिनंदन आनंदयात्री..

शेवटचा शेर विसंगत आहे असं वाटलं..

नचिकेत,
वार, दरवळ ... क्लास!
जियो

शिवाय,

त्याहुनी मी योग्य होतो भरवसा ठेवायला>> मस्त!
बातमी झाली चवीची - लागली पसरायला!>> वास्तव, उपरोध.. छान

लोक काठी बसुन माझा भावही ठरवायचे
खोल मी होतो कितीसा आतवर उतरायला?>> हा शेर आणि तू नकळत आत्ता कॉफी हाऊसमधे टाकलेला शेर- तूच वाच एकदा. इथे कवीच्या आस्तित्वाचा उथळपणा जाणवलाय आणि कॉहा वरिल शेरात त्या अस्तित्वाचा रिस्पेक्टेबल खोलपणा. दोन्हीही तुझेच शेर, त्यामुळे दाद तुलाच

पण काहीही म्हण- 'दरवळ' अफलातूनच!!

आंद्या, थेट आतपर्यंत पोहोचली रे, जबरदस्त आवडली

>>शब्द माझे अधिक तुजला खातरीचे वाटले
त्याहुनी मी योग्य होतो भरवसा ठेवायला

बोचलं!!!

के एच वर चर्चा झाली म्हणून स्पष्टीकरण देण्याचा प्रयत्न करतो बागेश्री

====================

लोक काठी बसुन माझा भावही ठरवायचे
खोल मी होतो कितीसा आतवर उतरायला?>> हा शेर आणि तू नकळत आत्ता कॉफी हाऊसमधे टाकलेला शेर- तूच वाच एकदा. इथे कवीच्या आस्तित्वाचा उथळपणा जाणवलाय आणि कॉहा वरिल शेरात त्या अस्तित्वाचा रिस्पेक्टेबल खोलपणा. दोन्हीही तुझेच शेर, त्यामुळे दाद तुलाच

====================

गझलेत अर्थाची चूक करत नसतात. खोल असल्यास कोणी उतरणार नाही आणि खोल नसला तर उतरतील हे समर्थनीय आहे. येथे कवीला तो स्वतः उथळ आहे की नाही याबाबत भाष्य करायचा हेतू नाही. हेतू आहे की काठावरच्या लोकांनी काहीही अभ्यास न करता एखाद्याचे मोल का ठरवावे (किंवा ठरवले). येथे कवी खोल असता तर कवीलाही पटले असते की काठावर बसूनच हे लोक भाव करणार कारण खोल कोण उतरत बसणार? त्यामुळे 'खोल होतो कितीसा' म्हणजेच 'खोल नव्हतो' हेच योग्य ठरते. (सहसा गझलेत भाव ठरवणे या ऐवजी मोल ठरवणे असा अधिक सौम्य / सभ्य इत्यादी उल्लेख करतात असेही ऐकून आहे).

ही जुनी गझल आहे, त्यातील 'कोण आठवले तुला इतके मला विसरायला' हा गौरवला गेलेला शेर आहे. पण तुजला वगैरे बाबी आढळतात कारण जुनी आहे. हे सांगायचे कारण म्हणजे या विशिष्ट गझलेत त्यांची सफाई त्यांच्याच नेहमीच्या गझलेच्या (केवळ काळ लोटल्याने व जे सगळ्यांचेच होते) तुलनेत काहीशी कमी वाटत असली तरी अर्थाच्या दृष्टीने मात्र त्यांनी तेव्हही काही चूक होऊच दिली नाही आहे.

डुंबणे कंटाळवाणे पण
वाटले बसशील काठावर

हा माझा शेर तुम्हाला!

-'बेफिकीर'!

बेफी, गझलेबद्दल माझं ज्ञान अति तोकडं आहे.
फक्त जे रसग्रहण मी कलं त्यावर मुद्दा लिहीला.

मी जे समजले होते, सीएच वर ते असं,
लोकांनी काठावर बसून भाव ठरवून टाकला माझा (वरवर पाहूनच), आत जरा उतरून पाहिलं असतं (कारण मी पुरेसा खोल होतो), कळालं असतं मी मोल करता येण्याजोगा नाही.

चुभूद्याघ्या
डुंबणे कंटाळवाणे

मी कसा समजून घेऊ सारवासारव तुझी?
कोण आठवले तुला - इतके मला विसरायला?

लोक डोकावून माझा भावही ठरवायचे
खोल मी होतो कितीसा आतवर उतरायला?
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

क्लास...... आणि शेवटचा पण.....!

शब्द, सोंग, बातमी, श्वास... खासच!

मस्तच अप्रतिम

सुंदरच....खूप आवडले सगळेच शेर

त्यातही

वेदनेची जाणुनी घ्यावी खुशाली एकदा
सोबती कोणीच नसता जीव हा रमवायला...क्या ब्बात

शुभेच्छा

मी कसा समजून घेऊ सारवासारव तुझी?
कोण आठवले तुला - इतके मला विसरायला?.................व्वा !!!

सुंदर गजल.आवडली.

शब्द माझे अधिक तुजला खातरीचे वाटले
त्याहुनी मी योग्य होतो भरवसा ठेवायला....व्वा व्वा व्वा....

लोक डोकावून माझा भावही ठरवायचे
खोल मी होतो कितीसा आतवर उतरायला?.....काय खोलीय शेराची....वा वा

नचिकेत

मला गझल आवडली. खूपच दिवसांनी नजाकतदार शेर पहायला मिळाले. प्रतिक्रिया वाचल्या.
बाकिचं आपण विपु विपु खेळूयात..;)

मी कसा समजून घेऊ सारवासारव तुझी?
कोण आठवले तुला - इतके मला विसरायला?

लोक डोकावून माझा भावही ठरवायचे
खोल मी होतो कितीसा आतवर उतरायला?

वार तू करताक्षणी मी दरवळाया लागलो
श्वास मागाहून माझे लागले उसवायला

झक्कास!!

but that's what the most beautiful and interesting part of the journey - the learning process... >>> हजार वेळा सहमत.

मस्त नची

क्या बात है! सुरेख! प्रत्येक शेर आवडला. कसे काय सुचते रे तुला नचिकेत!