'मोरपिस' हरवलंय.....

मोरपीस घरातच आहे. आपण हरवलोय

अरेरे

घालमेल कळली!

काय म्हणू.. सुंदर... अप्रतिम..

तु आणि मोरपीस?

सरप्राईझ सुट्टी टाक आणि रपेट मारुन ये जरा बाईक वरुन जोडीने

मोरपीस घरातच आहे. आपण हरवलोय >>>> खरय अगदीच..

शोधूही नकोस रे, तेच आणि तसेच परत कधीच मिळत नाही!

छान.

शोधूही नकोस रे, तेच आणि तसेच परत कधीच मिळत नाही!

तो नविनच शोधतोय.

:d

मस्तच.
नत्या ते अगदी 'वन मोअर' सारखं झालं.

छान कविता....

सरप्राईझ सुट्टी टाक आणि रपेट मारुन ये जरा बाईक वरुन जोडीने>>

मस्त मोरपिस..
धनेषने बाईक पण आणलिये.. आता घेच मनावर रपेटीचं..

विशल्या एकटाच हसतोय अजूनही धांदरटासारख्या वस्तू इकडे तिकडे टाकतोस आणि मग हरवल्या म्हणून बोम्ब मारतोस ?

एकच पीस कसल शोधतोयस ? अख्खा मोरपिसारा जमव की.

धनेषभाय, बाईक आणलीत बरं केलात; पण त्यावरच्या बदकांना मोरपीसं कशी उगवायची ?

विशालजींच मोरपीस असु शकते तर मग बदकांना का नाही... <<माझं "मोरपीस" हरवलंय बहुदा कुठेतरी !>>

मस्त.. आवडलं..
मोरपिसं आणि त्या आठवणी हरवण्याचं दु:ख निराळंच..

छान.

जोक्स अलाहिदा...कवितेच्या मूळाशी असलेलं सत्य पटलं!
पण मोरपिसं हरवण्या साठीचं असतात...
अन कधीतरी अनपेक्षीत सापडण्या साठीही....
खरी मजा त्यात तर आहे!

तू चक्क चक्क सायलीला लोकं म्हणण्याची हिंमत केलीस? मगाच पर्यंत मोरपीस होती ना ती?

>> तूला वाटतं ? नवं शोधणं एवढं सोपं आहे म्हणून? >>
विश्ल्या नाईलाजाने गप्प बसलायंस असं जाणवतंय या वाक्यातून. थांब सायलीला फोन करते. :काडी टाकू बाहुली: