अंगण

Submitted by पुरंदरे शशांक on 22 April, 2011 - 05:51

अंगण

छान सुबकसे जर्जर अंगण
मऊ मुलायम कुठे न खडवण
ओलावा अलवार राखते
धूळ न उसळे कधीही तेथून

छुमछुमले पैंजण कधी येथे
कंकण हिरवे चमकत होते
चिउ-काउच्या गोष्टी ऐकून
पिले उडाली सोडून घरटे

गर्द सावली उन्हे तळपली
ऋतुमानाची चाके फिरली
वादळवर्षा सुसाटवारे
सुरकुत थोडी दिसू लागली

दिसू लागता सांजसावल्या
अंगण अंतरी कातर कातर
तुळशीवृंदावन सामोरी
मंद मंद ज्योतीची थरथर

एकाकी त्या कातरवेळी
उरे साथीला सखी आगळी
एकमात्रचि ती रांगोळी
कणाकणांची केवळ जाळी

गुलमोहर: 
कविता
शब्दखुणा: 
नवीन
अंगण
शेअर करा

.

Submitted by शांकली on 25 April, 2011 - 09:05

छान आहे कविता..

एकाकी त्या कातरवेळी
उरे साथीला सखी आगळी
एकमात्रचि ती रांगोळी
कणाकणांची केवळ जाळी....अगदी यथार्थ. Happy

Submitted by डॉ.कैलास गायकवाड on 25 April, 2011 - 09:08

खूप भावली कविता!

भिडणारे आणि प्रभावी शब्द आहेत !!

पहिल्याच ओळीतल्या जर्जर या शब्दाने, विषयाची कल्पना येते, आणि उत्तरोत्तर विषयाची पकड छान जमली आहे.

चिउकाऊच्या गोष्टी ऐकून,
पिले उडाली सोडुन घरटे... (गोष्टीतले चिउकाऊ आणि उडून जाणारी पिले- हा विरोधाभास प्रभावी आहे, आवडला)

जियो !

Submitted by चैतन्य दीक्षित on 25 April, 2011 - 09:56

काका, निशदे, क्रांती,
सर्वांचे मनापासून आभार.....

Submitted by पुरंदरे शशांक on 31 July, 2011 - 01:49

खुप छान.<<.एकाकी त्या कातरवेळी
उरे साथीला सखी आगळी
एकमात्रचि ती रांगोळी
कणाकणांची केवळ जाळी >> ओळी आवडल्या.

Submitted by विनीता देशपांडे on 31 July, 2011 - 02:11

अतिशय सुंदर !
याच विषयावर दोन सुंदर कविता वाचल्या १) वरील कविता -कवी - शशांक पुरंदरे
२) डोळा वाटुली सरेना - इंदिरा संत

शशांकजी धन्यवाद सुंदर कवितेसाठी !

Submitted by दत्तात्रय साळुंके on 17 October, 2017 - 09:46