Submitted by नादखुळा on 2 April, 2011 - 04:12
ओल्या जखमा,
शुष्क वाळवंट,
देह निजता
न उरली खंत
खेळ सावल्या,
दूर धावल्या,
थकली उन्हे,
शोधूनी अंत..
चुकल्या दिशा,
भेटूनी वळणे,
श्वास मोजण्या
संपली उसंत..
कोसळला भार,
उन्मळूनी मुळे,
पेलण्या दु:ख
जाहले 'उध्वस्त'
मिटले शिंपले,
सांडूनी मोतीया,
निशब्द ओठांना,
लागले रक्त..
लागले रक्त..
-न्नादखुळा
गुलमोहर:
शेअर करा
निशब्द ओठांना, लागले
निशब्द ओठांना,
लागले रक्त..
लागले रक्त>>> खुळ्या 'अमानविय' झालास की क्काय...?
छान आहे कविता.. दुखीभाव कळला
छान आहे कविता.. दुखीभाव कळला पण..
शेवट्च्या तिन कड्व्यात शेवट्च्या प्रत्येकी दोन ओळ्या नाही कळल्या..!
नाद्या, काय रे भुताटकी लागली
नाद्या, काय रे भुताटकी लागली का कॉय तुला!!! रक्त काय ओठ काय... ड्रॅक्युला झालास व्हय? त्या विकु मांत्रिकासाठी आणखी एक गिर्हाईक...
ठमादेवीशी सहमत .
ठमादेवीशी सहमत .