झाड तर प्रेमदिवाणे.....

Submitted by पुरंदरे शशांक on 30 January, 2011 - 22:47

झाड तर प्रेमदिवाणे.......

खांद्यावर पाखरांसंगे
ते मंजुळसे किलबिलते
वार्‍याच्या झुळकीसरसे
ते गीत अनामिक गाते

झेलताना पाऊसगाणे
ते होते अल्ल्डवाणे
वार्‍याची कुजबुज पानी
पानांच्या ओठी गाणे

शिशिराच्या साथीने ते
पान पान फेकून देते
कात का टाके जर्जर
नवतरुणपणाते ल्याते

ऋतुराज येता जवळी
अभिसारिका जशी ते खुलते
होउनिया बेधुंद
उरी शिरी कसे ते फुलते

ग्रीष्मी का होई चातक
कोकिळ वसंती झाले
मल्हार आळविताना
पानोपान सुखावलेले

झाडाच्या ओठी गाणे
मोहरणे अन सळसळणे
झाडाचे असणे गाणे
झाड तर प्रेम दिवाणे

गुलमोहर: 
कविता
शब्दखुणा: 
नवीन
शेअर करा

सुंदर.. वारंवार वाचत रहावी अशी कविता..!

मला,
<<
झेलीत पाऊसगाणे
ते होते अल्ल्डवाणे
वार्‍याची कुजबुज पानी
पानांच्या ओठी गाणे
>> हे कडवे खूपच आवड्ले Happy

Submitted by निनाव on 31 January, 2011 - 01:07

सर्वांना मनापासून धन्यवाद..........असेच प्रेम राहू द्या......सुधारणा सुचवायची असल्यास मोकळेपणाने सांगा.

Submitted by पुरंदरे शशांक on 1 February, 2011 - 05:12

सुंदर Happy

Submitted by गिरिश देशमुख on 2 February, 2011 - 00:13

ग्रीष्मी का होई चातक
कोकिळ वसंती झाले
मल्हार आळविताना
पानोपान सुखावलेले

झाडाच्या ओठी गाणे
मोहरणे अन सळसळणे
झाडाचे असणे गाणे
झाड तर प्रेम दिवाणे>>>सुंदर ..सुंदर्...आणि सुंदर..!

Submitted by चातक on 2 February, 2011 - 06:27

झाडाच्या ओठी गाणे
मोहरणे अन सळसळणे
झाडाचे असणे गाणे
झाड तर प्रेम दिवाणे>>>>म्हणुनच तर बेसुराना सुद्धा निसर्गाच्या सानिद्यात सुर सापडतो,सुंदर कविता.

Submitted by विभाग्रज on 13 February, 2012 - 20:10