पैल पाऊस

Submitted by जया एम on 31 July, 2010 - 10:33

पाऊस डोंगरावरती, पाऊस दरीच्या पोटी
थेंबाची अवखळ गुपिते नाचली झ-याच्या ओठी

पाऊस कोसळे तेंव्हा धारांचा गुंता होतो
पाण्याची अवघड कोडी डोळ्यांना घालत जातो

पाऊस गर्द झरताना करतो तो प्रश्न मनात
मी घनभर बरसत आहे का फक्त तिच्या डोळ्यात

पाऊस प्रौढ बहराचा प्राणांना भिजवून गेला
जन्माच्या पार तटाला आत्म्याला अंकुर आला

ती ऋतू ओंजळीत धरते, पाऊस असा येताना
तो पैलतीरावर थांबे वादळे शांत होताना

गुलमोहर: 
कविता
शब्दखुणा: 
पत्रक
शेअर करा

वा वा वा...
पाऊस गर्द झरताना करतो तो प्रश्न मनात
मी घनभर बरसत आहे का फक्त तिच्या डोळ्यात
हे खूपच भावलं!

Submitted by ट्यागो on 31 July, 2010 - 10:35

..!

Submitted by के अंजली on 15 September, 2016 - 10:51

ग्रेटच! खुप दिवसांनी कविता वाचायला मिळाली.

पाऊस कोसळे तेंव्हा धारांचा गुंता होतो
पाण्याची अवघड कोडी डोळ्यांना घालत जातो ... वा !

Submitted by anudon on 31 July, 2010 - 13:33

वाह, सुरेखच आहे कविता !

जाताजाता "झ-याच्या" र्‍या लिहीण्यासाठी Rya टाईप करा. Happy

Submitted by विशाल कुलकर्णी on 2 August, 2010 - 01:21

पाऊस गर्द झरताना करतो तो प्रश्न मनात
मी घनभर बरसत आहे का फक्त तिच्या डोळ्यात... काय वेचलस गड्या! खास!

Submitted by माणक्या on 2 August, 2010 - 07:40

मस्त!

Submitted by उमेश कोठीकर on 3 August, 2010 - 23:04

किती अलगद आहे.. तरीही गहिरी. जया, बहोत खूब....
पाऊस प्रौढ बहराचा प्राणांना भिजवून गेला
जन्माच्या पार तटाला आत्म्याला अंकुर आला

ती ऋतू ओंजळीत धरते, पाऊस असा येताना
तो पैलतीरावर थांबे वादळे शांत होताना

आता आज... अजून काहीही वाचायचं नाही!

Submitted by दाद on 4 August, 2010 - 03:03

Pages