Submitted by जया एम on 28 June, 2010 - 06:32
लख्ख झळकले नथीतले मोती
देवी उंब-यात थांबलेली होती
युगांची शांतता ओंजळीत भरे
कोण कुळवंती देवळात शिरे
गाभा-यात दाटे मंद ओला गंध
फुलांची अंतरे झाकोळली कुंद
वात होते शांत समईच्या पोटी
सवाष्ण वळते भरुनिया ओटी
पारावरी स्तब्ध पिंपळ एकटा
वारा त्याला सांगे एक गूढ कथा
पुण्ये फळतात वर फांदीवरी
कुणकुण लागे मातीलाही तरी
डोंगरावरती एका गुहेमधी
योग्याने लावली विमग्न समाधी
ओंकार उमटे तिच्या मेन्दीवर
नथीतले मोती त्याच्या मनभर
गुलमोहर:
शेअर करा
ही तर एखाद्या गूढ कथेतली
ही तर एखाद्या गूढ कथेतली कविता वाटते !
तसेच काहीसे असावे. कथा आणि
तसेच काहीसे असावे. कथा आणि कविता. सान्ध्यप्रकाशातली. न ययौ न तस्थौ.
किती सुंदर उतरलीय कविता! जया
किती सुंदर उतरलीय कविता! जया कशी सुचली ते सांगशील?
जी .ए ची कविता अशीच उतरली
जी .ए ची कविता अशीच उतरली असती नाही?
कुलवंती पेक्षा कुळवंती हा नेमकेपणा आवडला
-अनंत खासबारदार
आवडली कविता
आवडली कविता
श्ब्दरचना मस्त...!!!
श्ब्दरचना मस्त...!!!
पुण्ये फळतात वर
पुण्ये फळतात वर फांदीवरी
कुणकुण लागे मातीलाही तरी
ओंकार उमटे तिच्या मेन्दीवर
नथीतले मोती त्याच्या मनभर
!!!!
शब्द नाहीत...
फक्त
देवी उंब-यात थांबलेली होती
ही ओळ अगदी गद्य झालीय...
सर्वान्चेच मनःपूर्वक आभार.
सर्वान्चेच मनःपूर्वक आभार. कशी सुचली ते नाही सान्गता येत, के. अन्जली, एक एक ओळ लिहीत तीन दिवस चालले होते मन्थन. भरत, तुमचे म्हणणे कळले, पण मी एकदा सुचले की लिहून टाकते, डागडुजी नाही करत. त्यामुळे या कवितेला एक गद्य ओळ पेलायला हवी आता जन्मभर...आणि पहिल्या ओळीपाठोपाठ हीच आली. अशीच.
जी.ए. आणि काफ्का हा माझ्या साहित्य संस्काराचा प्राण आहे, अनंत खासबारदार. तोच सूर उतरला असेल कवितेत.
जीएमय...
जीएमय...
मयुरेश, धन्यवाद. अभिप्रायाची
मयुरेश, धन्यवाद. अभिप्रायाची वाट पहात होतेच.
आवडली.
आवडली.
आवडली.
आवडली.
सुरेख!
सुरेख!
फारच सुरेख!
फारच सुरेख!
माय गॉड!!!
माय गॉड!!!