Submitted by कौतुक शिरोडकर on 2 February, 2010 - 13:23
क्षितीजी नभाचे गाव शोधतो ... किनारी जळाचा ठाव शोधतो
लपंडाव लहरी, वळे.. ना कळे ... क्षणाचेच कोडे, जन्म गुंततो
अता रिक्त हाती, पुन्हा यत्न आहे
तसा हा मनाचा खुळा प्रश्न आहे
रुचे ना मनाला, मनाचेच काही
जणू होडके मन, मनाच्या प्रवाही
मन दीपस्तंभ ... मन भोवरा
मन तळ अथांग ... मन पोहरा
पदर लाख याला, तरी नग्न आहे
कधी दूर देशी, प्रवासास नेतो
अनोख्या महाली, विसावून जातो
मन गर्द राई ... मन सारथी
मन श्वास श्वास ... मन गारदी
उभी रास दारी, तरी शुन्य आहे
गुलामापरी हे, मुके नत समोरी
सारे 'मांडलिक', मनाचे संसारी
मन एक बंदी ... मन पाखरू
मन वांझ माती ... मन लेकरू
जुन्या ओळखीचा, तरी अन्य आहे
गुलमोहर:
शेअर करा
छान आहे
छान आहे
छान .
छान .
छान आहे..!!
छान आहे..!!
रुचे ना मनाला, मनाचेच
रुचे ना मनाला, मनाचेच काही
जणू होडके मन, मनाच्या प्रवाही
भन्नाट कल्पना!! कविता मस्तच.
मस्त रे.... आवडली.....
मस्त रे.... आवडली.....
क्या बात है !
क्या बात है !
छान आहे.
छान आहे.
सुरेख
सुरेख
नाही वाचणार.. ही नक्की चाल
नाही वाचणार.. ही नक्की चाल लावलेली कविता आहे, वाचण्यात तितकी मजा नाही, ऑडिओ अपलॉड कर.... मायबोलीवर ऑडिओ अपलोड करायची सोय हवी.. अॅडमिन ऐकताय ना...
सुंदर !! सत्याला
सुंदर !!
सत्याला अनुमोदन.....कौतुक तुझ्याकडून ऐकायला आवडेल!
क्या बात है.. !!! क्षितीजी
क्या बात है.. !!!
क्षितीजी नभाचे गाव शोधतो ... किनारी जळाचा ठाव शोधतो
लपंडाव लहरी, वळे.. ना कळे ... क्षणाचेच कोडे, जन्म गुंततो>>>>> अप्रतिम!!
जुन्या ओळखीचा, तरी अन्य
जुन्या ओळखीचा, तरी अन्य आहे
वा!
कौतुक, जगा मांडलिका.. नाही कळाले. मन जगाला मांडलिक म्हणतयं? संदर्भ नाही समजला.
जर जग 'मांडलीका', म्हणोनी पुकारी, असे केले तर बरोबर वाटेल, पण मग जगा दुरुस्त करावे लागेल.
धन्स ! सत्या, प्रकाश भेटा
धन्स ! सत्या, प्रकाश भेटा कधीतरी मग बसू गाणी गात.
चिन्नू, 'माझं मन माझ्या इशार्यावर गुलासारखे वागेल असं म्हणणारा जगातला प्रत्येकजण या मनाचा मांडलिक आहे' असं मला म्हणायचं होतं. रचनेत म्हणून बदल केलाय. आता कदाचित पटण्याजोगा झालाय.
हो. आता बरोबर. धन्यवाद.
हो. आता बरोबर. धन्यवाद.
शब्द नाहीत कौतुकासाठी इतकी
शब्द नाहीत कौतुकासाठी इतकी सुंदर आहे. "अप्रतीम" देखिल कमी पडेल खर्या प्रतिसादासाठी. बहोतही बढिया बॉस !!
.........अज्ञात
खुप आवडली. -हरीश
खुप आवडली.
-हरीश
छन आहे पन पहिल्या ओळी दुस-याच
छन आहे
पन पहिल्या ओळी दुस-याच कुथल्यातरी कवितेतल्या वाटताहेत. म्हणजे वेगळ्या लयीतल्या आहेत... असं मला वाटलं.....
धन्स मित्रानो ! विक्षिप्त,
धन्स मित्रानो !
विक्षिप्त, पहिल्या दोन ओळी म्हणजे गाण्याआधी 'अॅडलिब' असतात तसा प्रकार आहे. तो याच कवितेचा भाग आहे. 'मन' कस आहे हे त्यात सांगण्याचा एक छोटासा प्रयत्न.
अप्रतिम !
अप्रतिम !
जियो!!! (बस्स)
जियो!!!
(बस्स)
ब्रँड कौतुक...... जियो !!!!
ब्रँड कौतुक...... जियो !!!!