मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
Submitted by द्वैत on 8 January, 2022 - 23:33
माई
ती शिकवून गेली दुःख कसे सोसावे
दैवाशी झुंजत खडकातून उगवावे
कोण्या निराधार पक्षाचे घरटे व्हावे
डोळ्यांतील अश्रू लपवून गोड हसावे
ती शिकवून गेली माणूसकीची शाळा
जो खरा अर्थ जगण्याचा तिला कळाला
ती माय अनाथांची झाली प्रेमाने
गुंफून वाहिलेल्या पुष्पांच्या माळा
ती शिकवून गेली प्रेमाची परिभाषा
मायेची असते तळहातावर रेषा
चितेची धगही देते ऊब जीवाला
तू ठेव अंतरी जीवनवेडी आशा
द्वैत
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
_/\_ सिंधुताई!!!
_/\_
सिंधुताई!!!
सुरेख आदरांजली.
सुरेख आदरांजली.
सुंदर ! खूप आवडतं तुमचं लेखन.
सुंदर ! खूप आवडतं तुमचं लेखन..
तुम्ही जरी स्वतःला द्वैत म्हणत असलात...
तरी तुमच्या कविता मात्र अद्वैताकडे धाव घेणाऱ्या आहेत !
भावपूर्ण श्रद्धांजली....!
भावपूर्ण श्रद्धांजली....!
शब्दरचना उत्तमच.!!
थोडक्यात संपूर्ण जीवनपट सुंदर
थोडक्यात संपूर्ण जीवनपट सुंदर रेखाटला आहे. भावपूर्ण श्रद्धांजली.