नाक्यावरच्या भटकंतीची ठरलेली वेळ, संध्याकाळच्याच आसपासची. तोच रस्ता, तीच दुकाने, आजूबाजुला भटकणारी तीच ती माणसं. पण आज संध्याकाळी मात्र एका मुलीला पाणीपुरी खाताना बघत होतो. तुम्ही तर रोजच बघत असाल नाही, पण राव ऐका तर पुढे. भैय्याने पाणीपुरी वाटपासाठी एक प्लेट तिच्या हातात धरताच तिने त्याच्याकडून एक चमचा मागून घेतला. आता त्या पाणीपुरीच्या गाडी कम स्टॉलवर "विठ्ठल शिंदे पाणीपुरीवाला, आमची कुठेही शाखा नाही" असे शुद्ध मराठीत लिहिले असले तरी विठठल भाऊंनी पाणीपुरीवाटप करायला हाताखाली एक भैय्याच ठेवला होता. कारण आपल्याकडे भैय्याचा हात लागल्याशिवाय पाणीपुरीतला खारटपणा जाणवत नाही ना.. तर हा भैय्या तिची फर्माईश ऐकून किंचित हडबडून गेला, मात्र ग्राहक हईच हमार भगवान बोलत जवळच पडलेल्या एका खरकट्या प्लेटमधील चमचा बादलीभर पाण्यात बुचकळून तत्परतेने तिच्या हातात ठेवला.
आता ही बया त्या चमच्याचा अगदी नजाकतदारपणे वापर करून एकेक करत ताटलीतील पाणीपुरी उचलून उचलून खाऊ लागली आणि इथेच अंड्या विचारात पडला...
काय राव, अशी चमच्याने पाणीपुरी खाण्यात कसली मजा आलीय, अंड्याला नाही झेपले हे काही. जोपर्यंत ती पाणीपुरी न फुटता, त्यातील पाणी न सांडवता, कसरत करत तोंडापर्यंत नेत नाही आणि नेमके तोंडाजवळ आल्यावर त्यातील पाणी गळायला सुरुवात होऊन ओठांच्या किनार्याने ओघळत हनुवटीवर येत नाही अन त्यापासून शरीराच्या इतर भागाला वाचवण्यासाठी आपण तोंड पुढे झुकवत नाही तोपर्यंत पाणीपुरी हा प्रकार खाल्यासारखा वाटूच शकत नाही.
म्हणजे बघा हा, उद्या कोणी तुम्हाला वडापाव काटाचमच्याने किंवा नूडल्स हाताने खायला लावले तर मजा येईल का? वेज-पनीर-शेजवान रोल म्हणजे आजकाल फ्रॅंकी की काय बोलतात ते उलगडून चपातीभाजी सारखे खाऊ घातले तर..... तर कदाचित मूळ पदार्थाची चव तशीच राहील. मान्य. मात्र ते खाण्यातील लज्जत तशीच जाणवेल का? पण असतात एकेकाच्या खाण्यापिण्याच्या विचित्र सवयी. हे असले प्रकार करताना एकेक नग आजूबाजुला बरेच दिसतील. अहो सॅंडवीचमधील एकेक काकडी टमाटर वेचून खाणारे लोक पाहिलेत या अंड्याने. जाब विचारला तर म्हणतात की आमच्या जबड्यात अख्खे सॅंडवीच नाही घुसत. वा रे वा. मग घेता कशाला तसे बनवून. बिचार्या त्या सॅंडवीचवाल्याची ही मेहनतही वाया घालवता. त्यापेक्षा हारवाल्याकडून जसे देवाच्या हाराबरोबर सुट्टी फुले मागून घेतात तसे चटणीपावाबरोबर सुट्टे कांदा टमाटर अन काकडीचे तुकडे शेपरेट घ्या की राव..!!
बाकी काही जणांचे कॉंबिनेशनही हटके असतात राव. त्यातले काही प्रकार अंड्याच्या आकलनापलीकडलेच. अश्यापैकीच एक म्हणजे कोलसवलेला भात अन चपातीचा घास...
च्यामारी..!! अंड्याच्या आवडीची भाजी नसली तर अंड्या एकवेळ लोणचे चपाती खाईल पण डाळभाताबरोबर चपातीचा घास घेणे म्हणजे. काय राव, काय चव लागत असेल याची कल्पनाही नाही करवत. एका अश्याच महाभागाला मी विचारले तर तो उलट मलाच म्हणाला, "शेवटी सगळे पोटातच जाणार ना..."
घ्या.. आता काय बोलणार.. राजा मग पाणी ही ओत की त्यात आणि सारेच एकत्र कोलसवून खा. ते तरी कशाला वेगळे पितोस..
आता आमच्या घरातही असे काही महाभाग भरले आहेत. माझा दूरचा भाऊ आहे एक, जो चहात फरसाण किंवा खारी कुस्करून टाकतो आणि हातात फावडे धरल्यासारखे चमचा घेऊन त्याचा फडशा पाडतो. एवढेच नव्हे तर केकसुद्धा बिस्किटसारखा चहात बुडवून खातो. नशीब यासाठी तो क्रीमचा नाही तर माव्याचा केक वापरतो. पण यासाठी त्याला अंड्याचा केकही चालतो. त्याचेच पाहून मी देखील एकदा ट्राय केले आणि....................................... बॉक बॉक बॉक..!!
डॉक्टर म्हणाला, बे अंड्या, अंड्याचा केक चहात बुडवून खाल्लास त्यानेच मळमळले की.. बस्स तोच पहिला आणि शेवटला प्रयोग. अंड्याने त्या दिवशीच अंड्याशी कोणताही खेळ न करायचे ठरवले. अन या सार्यातून एकच चांगले झाले की माझे बघून आणि डॉक्टरचा सल्ला ऐकून त्या धास्तीने माझ्या भावानेही अंड्याचा केकच खाणे सोडले.
.............मात्र फरसाण तो अजूनही चहात टाकून खातोच. खास करून तिखट शेव. जाब विचारला तर कारण बघा अन काय देतो, "असे फरसाण चहात टाकून खायला भारी मजा येते ती येतेच, मात्र त्यातील मसाला चहात मिसळल्याने चहाचीही मस्त तिखट झणझणीत मसाला चाय बनते."
............अरे राजा, मसालादूध, मसाला चाय म्हणून वेगळा असा खास प्रकार मिळतो रे जगात, त्यासाठी असला काही प्रयोग करायची गरज नाही, हे त्याला आता कोण समजवणार. उद्या फिल्टर कॉफीला बरर्रफ मार के कोल्ड कॉफी बनवशील तर कसे चालेल.
चहा वरूनच आठवले, की एकवेळ हे परवडले पण काही जणांना ग्लुकोजच्या बिस्किटांचाही चहात लिबलिबित लगदा करून खायची सवय असते. आता दात नसलेल्या आजोबांचा नाईलाज असतो म्हणून त्यांनी शोधलेला हा खाद्यप्रकार. पण त्यांच्या दात आलेल्या नातवंडांना कसा गिळवतो हे एक अंड्याला न उलगडलेले कोडे.
पण काही जणांना असे वेगवेगळे प्रयोग करायची सवयही असते बरं का. फार लांब कशाला जा, आमच्या घरचे काकाच आहेत असे. पावामध्ये फरसाण घालून खातात आणि त्याला सुका मिसळपाव बोलतात. भातामध्ये तर काय काय घालतील याचा नेम नाही. फोडणीच्या भातात द्राक्षे अन डाळिंबाचे दाणे घालणे म्हणजे कहर बोलू शकतो. नशीब आता त्याला दाबेलीभात नाही बोलत.
कधी कधी अश्यांचे प्रयोग आवडून ही जातात हे ही खरेय. याच काकांमुळे मी पावभाजीची भाजी आणि पावाच्या जागी साधा डोसा हे हटके कॉम्बिनेशन खायला शिकलो. हॉटेलमधील वेटरही अश्यावेळी कौतुकाने बघतात हा माझा यावरचा अनुभव. मी तेवढ्यावरच थांबलो मात्र काकांचे आजही हक्का नूडल्स, वेज मंच्युरीअन, अमेरीकन चॉप्सी असे नाना प्रकार डोश्यामध्ये लपेटून खायचे प्रयोग चालूच आहेत. आनंदा, कधीतरी हे अमुकतमुक नक्की ट्राय करून बघ असे अधूनमधून सुचवतही असतात.
चायनीज फूडबद्दल तर बोलायलाच नको, मुळात तो आपला भारतीय खाद्यप्रकार नसल्याने प्रत्येक जण आपापल्या स्टाईलने खातो. लहान असताना चायनीजच्या गाड्या रस्तोरस्ती दिसायच्या, तेव्हा ते नवीनच फॅड होते. आमच्या पॉकेटमनीमध्ये तेव्हा फक्त सूपच परवडायचे म्हणून तेच खाल्ले जायचे. कधीतरी पार्टी असल्यास वाढीव बजेट नुसार फ्राइड राइस घेतला जायचा. तेव्हाही आमच्यात सूप हे राईसच्या आधी घ्यायचे की नंतर यावरून नेहमी वाद व्हायचा. अर्धे जण त्याला स्टार्टर मानून आधी प्यायचे तर अर्धे जण डेझर्ट मानून नंतर. मी मात्र नेहमी आधीच घ्यायचो आणि याचे कारण म्हणजे त्यातील अर्धे सूप पिऊन अर्धे मी फ्राइड राईसमध्ये टाकायचो अन्यथा तो सुकासुका तळलेला तेलकट भात माझ्या घशाखाली नाही उतरायचा. आता हे कधी कोणाला विचित्र वाटले नाही आणि वाटले असते तरी अंड्या काही सोडणार नव्हता, ना आजवर ही सवय सोडलीय.
काही प्रकार एखाद्या ठिकाणची खासियत असते, मात्र इतरांना नाही झेपत ते. अश्यापैकीच एक म्हणजे मिसळीच्या जोडीला स्लाईस पाव. मध्यंतरी बाहेरगावी एके ठिकाणी जाणे झाले होते तेव्हा या प्रकारच्या मिसळपावचा अनुभव आला. साधारण गोडूस चवीचे असणारे हे स्लाईस ब्रेड कसे लोक मिसळीबरोबर खाऊ शकतात देव जाणे. कदाचित जवळपास चांगले पाव मिळत नसतील किंवा चांगले बनवता येत नसतील, कदाचित मिसळच काही खास नसावी ज्याबरोबर मग पाव खा किंवा ब्रेड खा एकच, अथवा मुद्दाम वेगळेपणा दाखवायचा अट्टाहास असावा वा तेथील ग्राहकांचीच अशी आवड असावी, जे काही कारण असेल ते त्यांचे त्यांनाच ठाऊक. अंड्याला मात्र मिसळ किंवा पावभाजीसारखा तिखट झणझणीत प्रकार असो वा चिकन-मटण वा अंड्याची भुरजी, त्याबरोबर भट्टीचे पावच लागतात. शेवटी मॉरल ऑफ द स्टोरी काय तर हा चवीचा मामला आहे, आपल्या आपल्या चॉईसचा मामला आहे..!!
- आनंद उर्फ अंड्या
--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
अंड्याचे फंडे १ - रायटर अंड्या - http://www.maayboli.com/node/41484
अंड्याचे फंडे २ - फर्स्ट क्लास - http://www.maayboli.com/node/41751
अंड्याचे फंडे ३ - छंद - http://www.maayboli.com/node/41925
अंड्याचे फंडे ४ - फेक आनंद - http://www.maayboli.com/node/42171
अंड्याचे फंडे ५ - शर्यत - http://www.maayboli.com/node/42319
अंड्याचे फंडे ६ - शॉपिंग मॉल - http://www.maayboli.com/node/42594
--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
श्रद्धाजी फार फार धन्यवाद,
श्रद्धाजी फार फार धन्यवाद, आणि खरेच जर लेख वाचताना तुमच्या डोळ्यासमोर आनंद ईंगळे येत असेल तर जे काही खुसखुशीत वाटत असेल त्याचे श्रेय त्याच माणसाला ज्याचा चेहराही आठवून खुदखुदायला होते..
माझा नवरा असा चपाती बरोबर भाजी, लोणचं आणि श्रिखंड एका घासात घेतो फार यातना होतात मला बघून त्या पदार्थांना बिचार्यांना काय वाटत असेल.
>>>>>>>>>>>>>>
त्या पदार्थांना काय वाटत असेल ते असेल, लोणचे आणि श्रीखंड एकत्र चाल करून येताना पाहून आतड्याच्या कपाळावर किती आठ्यांचा पीळ पडत असेल याचा विचार करा...
आतड्याच्या कपाळावर >> :D
आतड्याच्या कपाळावर >>
अंड्या, नेहेमीप्रमाणेच झकास
अंड्या, नेहेमीप्रमाणेच झकास लेख. चमच्यानी पाणीपुरी नशीब आधी पाणी प्यायला straw नाही मागितला.
मला पूर्वी वरणभातात खीर, गुलाबजामचा पाक वगैरे थोडं मिसळून खायची सवय होती ज्याला घरचे हसायचे. पण इथे इतकी 'सरमिसळ' आवडी असलेली मंडळी भेटली आणि माझा कॉम्प्लेक्स दूर झाला.
होस्टेलला एकदा पैजेखातर भात, चहा, benadril आणि हवाबाण हरडे कालवून खाल्लं होतं. पण एकदाच.
>>>हवाबाण हरडे >>> आठवलं
>>>हवाबाण हरडे >>> आठवलं आठवलं. आमच्या शाळेतील एक बाई कायम हे खायच्या. एक बाटली नेहमी त्याच्याजवळ असायचीच. एकदा लांबच्या मुक्कामी सहलीला तर ४ बाटल्या आणल्या होत्या त्यांनी. काय सवय का व्यसन कोण जाणे!!
पण पैजेखातर खाणं असा एक धागा सुरु व्हायला हवा. माझ्या मावसभावाने ५ मित्रांबरोबर पैजलावून ४८ पाणीपुर्या खाल्ल्या होत्या. जिंकला नाही आणि पोटाला पण काही झालं नाही त्याला. त्या भैय्याकडच्या पुर्याच संपल्या नाहीतर नक्की जिंकला असता.
हा भाऊ साध्या पोळीमधे भरपूर केचप ओतून, त्यावर फ्रेंच फ्राईज पसरतो. वर चाट मसाला आणि थोडा मध घालून फ्रेंच फ्राईज फ्रँकी करून खातो.
मला दही भात आणि त्यावर भरपूर
मला दही भात आणि त्यावर भरपूर तिखट शेव आवडते.
माझी बहीण पार्ले जी बिस्कीटे चहात कालवून खाते. अगदी पार लगदा करून चमच्याने शांतपणे आस्वाद घेत खाते. मला तर ढवळतं ते पाहून. तिला ते जाम पौष्टीक वाटतं म्हणे!!
माझ्या नवर्याला पातळ
माझ्या नवर्याला पातळ पोह्याचा चिवडा आणि दही असे काँबिनेशन फारच आवडते.
धनश्री, मौका दुरुस्त है. मार
धनश्री,
मौका दुरुस्त है. मार दो हथोडा.
>>पण पैजेखातर खाणं असा एक धागा सुरु व्हायला हवा.<<
कुणी आयडियेचा कॉपीराईट मारायच्या आधी धागा टाकून द्या. हाच किस्सा पुरे धागा सुरू करायला.
मुंगेरीलाल, पैजेखातर खाणे हे
मुंगेरीलाल,
पैजेखातर खाणे हे प्रकार तर अंड्याने बरेच केलेत, खाणेच असे नाही, पण चल लागली बेट हे आमचे ब्रीदवाक्यच..
बाकी धनश्रीने लगेच तसा धागा सुरू केला हे बरेच केले, आताच तिथे एक छोटासा किस्सा टाकून ही आलो..
मला खरचं वाटतय हा धागा उगाच
मला खरचं वाटतय हा धागा उगाच आहे
असाच एक धागा पुन्हा याची काय गरज?
तिकडे सगळ्यांनी अनुभव लिहिलेत
तुम्ही पण तिकडेच अॅड करा की
आणि या धाग्याची लिंकही द्या हवं तर
अंडेराव गैरसमज नसावा.. सगळ्या प्रतिक्रिया एक साथ असाव्यात म्हणुन हे मत
रीया गैरसमज कसला त्यात या आधी
रीया गैरसमज कसला त्यात
या आधी असा काही धागा होता हे मला माहीत नव्हते.
आणि मी हे चर्चेचा किंवा अनुभव मांडायचा धागा काढायच्या उद्देशाने लिहिले नव्हते, तर मला सुचले ते ललित लेख म्हणून लिहिले होते.
त्यामुळे मायबोलीकरांनी मी लिहिलेले वाचले हे माझ्यासाठी पुरेसे आहे, प्रतिसाद त्यांनीही त्या आधीच्या धाग्यात द्यावेत अशी मी देखील त्यांना विनंती करतो..
माबोकर सारे खात्यापित्या घरचे
माबोकर सारे खात्यापित्या घरचे दिसत आहेत... खाण्यापिण्याचे सारे धागे हिट आहेत..
छान लेख अंड्या... मात्र आमच्यासारखे कुपोषित इथे काय लिहिणार विचार करावा लागेल..
तरीही.... चहा बरोबर बोलाल तर मी काहीही खाऊ शकतो.. अट फक्त एकच.. तो पदार्थ गोड नसावा...
तरीही... कालच संक्रांतीची उरलेली पुरणपोळी मी चहात बुडवून खाल्ली..
संक्रांतीची उरलेली
संक्रांतीची उरलेली पुरणपोळी>>>?? गुळपोळी म्हणायचे आहे का तुम्हाला
अंजली नाही पुरणपोळीच... मला
अंजली
नाही पुरणपोळीच... मला गूळपोळीपेक्षा पुरणपोळी जास्त आवडते.. म्हणून होळी असो वा दिवाळी आमच्या घरी पुरणाचीच पोळी...
ओह सही आहे...
ओह सही आहे...:)
झक्कास अंड्या........... वरील
झक्कास अंड्या...........
वरील सगळे प्रकार करुन खायला मला आवडतात.
अजुन एक वाढीव सांगु का, MC Donald मधला बर्गर मग तो कुठल्याही प्रकारचा असो. मी आधी त्याचा पाव खाते आणि मग नंतर त्याची टिक्की की काय आहे ती नुसतीच खाते त्याशिवाय आपल्याला टेश्ट नाही येत बुव्वा.
वडापाव हे स्वरुप सुद्धा मला उलगडून खायलाचं मज्जा येते...............
अजुन बरेच प्रकार देखिवात आहेत..........
सुरेख.
पु.ले.शु.........
अंड्या, लेख आवडला बा आपल्याला
अंड्या, लेख आवडला बा आपल्याला !
सह्हिए खुसखुशीत लेख आणि
सह्हिए खुसखुशीत लेख आणि प्रतिसादही
डाळभाताबरोबर चपातीचा घास>>>>>
चहात फरसाण किंवा खारी कुस्करून टाकतो>>>
मात्र फरसाण तो अजूनही चहात टाकून खातोच. खास करून तिखट शेव. जाब विचारला तर कारण बघा अन काय देतो, "असे फरसाण चहात टाकून खायला भारी मजा येते ती येतेच, मात्र त्यातील मसाला चहात मिसळल्याने चहाचीही मस्त तिखट झणझणीत मसाला चाय बनते..">>>>
काही जणांना ग्लुकोजच्या बिस्किटांचाही चहात लिबलिबित लगदा करून खायची सवय असते>>>>
अर्धे सूप पिऊन अर्धे मी फ्राइड राईसमध्ये टाकायचो अन्यथा तो सुकासुका तळलेला तेलकट भात माझ्या घशाखाली उतरायचा नाही>>>>>
हे सगळं मी अजुनही करतो, फक्त स्वत:च्या घरी (फ्राइड राईस आणि सूप सोडुन) असेल तेंव्हाच
जेवणाबरोबर बटाट्याचे वेफर किंवा फरसाण अजुनही लागतातच (अर्थात स्वतःच्या घरी )
मुरमुरे आणि वरण वरण फोड्णी च
मुरमुरे आणि वरण
वरण फोड्णी च असाव कांदा लसणाचं असेल तर अजुन भारी.
एक वाटी वरण + एक वाटी मुरमुरे + थोडा कच्चा कांदा + शेव/फरसाण + केचप
हे सगळं कालवून लगेच खा.
मुरमुरे सग्ळ्यात शेवटी टाकले तर त्यांचा मस्त्त असा आवाज येत राह्तो तो मला फार आवडतो...
खतरू काँबोज आहेत ईथे!
खतरू काँबोज आहेत ईथे!
बन्डुभाऊ मुरमुरे?? मुरमुरे
बन्डुभाऊ
मुरमुरे??
मुरमुरे म्हणजे कुरमुरेच का जे भेलेत असतात पांढरे पांढरे, तांदूळात फुग्यासारखी हवा भरून फुगवल्यासारखे, तेच का ते?
मुरमुरे म्हणजे कुरमुरेच का जे
मुरमुरे म्हणजे कुरमुरेच का जे भेलेत असतात पांढरे पांढरे, तांदूळात फुग्यासारखी हवा भरून फुगवल्यासारखे, तेच का ते? >> होय होय तेच ते... मुरमुरे/कुरमुरे/चुरमुरे... जसा आवाज येइल खाताना ते...
एकदा माझ्या मित्रानेनूडल्समधे
एकदा माझ्या मित्रानेनूडल्समधे सांबार घालून खाल्ले होते...त्याच्यामते चांगले लागले.
ट्रेक ला गेलो की हाताशी
ट्रेक ला गेलो की हाताशी असलेल्यातून असे भन्नाट पदार्थ हमखास तयार होतात ..
१. ब्रेड वर श्रीखंड, लसणाची चटणी आणि असलाच तर चाट मसाला आणि काकडी
२. पुरणपोळी आणि पालेभाजी - अंबाडी असेल तर लसणीची फोडणी मस्ट
३. साबुदाण्याच्या खिचडीत उकडलेली अंडी कुस्करून
४. मुगडाळ आणि तूरडाळ यांची एकत्र खिचडी आणि त्यात घोसाळी
काय राव, अशी चमच्याने
काय राव, अशी चमच्याने पाणीपुरी खाण्यात कसली मजा आलीय, अंड्याला नाही झेपले हे काही. जोपर्यंत ती पाणीपुरी न फुटता, त्यातील पाणी न सांडवता, कसरत करत तोंडापर्यंत नेत नाही आणि नेमके तोंडाजवळ आल्यावर त्यातील पाणी गळायला सुरुवात होऊन ओठांच्या किनार्याने ओघळत हनुवटीवर येत नाही अन त्यापासून शरीराच्या इतर भागाला वाचवण्यासाठी आपण तोंड पुढे झुकवत नाही तोपर्यंत पाणीपुरी हा प्रकार खाल्यासारखा वाटूच शकत नाही.
>>> अह्हाहा काय ते वर्णन.. तोंडाला पाणी सुटलं ना राव..
पेक्षा हारवाल्याकडून जसे देवाच्या हाराबरोबर सुट्टी फुले मागून घेतात तसे चटणीपावाबरोबर सुट्टे कांदा टमाटर अन काकडीचे तुकडे शेपरेट घ्या की राव..!! >>>>
शेवटी मॉरल ऑफ द स्टोरी काय तर हा चवीचा मामला आहे, आपल्या आपल्या चॉईसचा मामला आहे..!! >> नाऊ यु सेड इट..
मलाही काही हट के कॉम्बिनेशन आवडतात. (इथे सांगणार नाही, उगाच कशाला चर्चा.)
आज बरेच वर्षांनी चहासोबत
आज बरेच वर्षांनी चहासोबत खारीचा चुरा खाल्ला आणि हा लेख आठवला...
थांबा फोटो अपलोड करतो
अवांतर - हा अंड्या माझाच आयडी होता म्हणून आठवला, पण म्हणून मुद्दाम लेख वर काढयला चहा अन खारीचा चुरा खाल्ला नाही
चहा सोबत खारीचा चुर्रा ..
चहा सोबत खारीचा चुर्रा
..
एकुण किती आयडी काढलेले आहेत
एकुण किती आयडी काढलेले आहेत तुमचे??
हा फार जुना होता मन्या सर...
हा फार जुना होता हो मन्या... याचे लेखही मी केव्हाचेच माझ्या ब्लॉगवर घेतलेले..
बाकी एकूण किती आहेत आणि का काढले यासाठी मी एक लेख लिहितो फुरसतीने.. ती चर्चा तिथेच करू
देवा! परत सर!!
देवा! परत सर!!
स्वयमसंपादनम! क्षमस्वम!
स्वयमसंपादनम! क्षमस्वम! शुभरात्रम!
Pages