तो घोद्यावरून येत होता. त्याच्या चेहर्यावर कस्लेच भाव नव्हते. दोक्यावर्च्या तोपीमुले त्याचा दाधीचे खुटं वाधलेला चेहरा नीट दिसत नवता. त्यात त्याने मान खालि घातलि होति. त्याचं घोदं पन जीव गेल्यासारकं खुरडत हलुहलु चाल्लं होतं. गावात नविन दिसत होता. याचं काहि खरं नाहि असं बगना-याला वातत होतं. घोदं सन्थ गतीनं शान ए मायबोलिच्या समोर येउन थाम्बलं तेवा गल्ल्यावर्च्या गोरतेल्या मानसाने फक्त एकदा पाहुन न पहिल्यासार्खं केलं. आलेल्या स्वारानं घोद्याला ताच मार्लि तेवा आतुण एक पहिलवान आला. त्यच्या हातात स्तेनगन होति. खान्द्याल मॅगेझिन अदकवलेलं होत.
स्वाराला त्यानं धमकावुन विचार्लं. इकदं काय काम काधलं ? स्वाराने काहिच उत्तर दिलं नाहि. तो हसला. पहिलवनाचं दोस्कं फिर्लं. त्यानं स्तेनगनची एक फैर झादलि. पन पुधचं द्रुश्य त्याच्य दोल्याना सरावचं नव्हत्म. स्वार घोद्याच्या पाथिला तान्गा अदकवुन पोताखाली लतकत होता. एक झतक देऊन तो पुन्हा पाथिवर स्वार झाल तेव्हआ सर्वाच्या तोन्दाचा आ वास्ला होता.
आता पैल्वान चिदल. त्याने स्तेनगन ने वर नेम धर्ला पन गोलि झाद्लि घोद्याच्या पोताखालुन. स्वार पोताखालि गेला तर त्याचि चालन होतिच. पन पुन्हा एक आशचर्य झाल. स्वाराने घोद्याला ताच मारताच घोद्याने पुधचे पाय उभे केले आनि त्याच वेलि स्वार हवेत उसलला आनि पैलवानाच्या मागं उभा राहिला.
त्याच्या कमरेकदुन कधि पिस्तुल आल ते कललंच नाहि. पैलवानाच्या कनपत्तिल लावुन त्याने विचारलं ती स्तेनगन आन इकदं.
पैलवानाने स्तेनगन देउन दोन्हि हात वर केले.
स्वार म्हनला कितिला देनार ?
पैलवान म्हनला पन्नास हजार
स्वाराने त्याच्या कानपत्तीखाली वार केला. म्हनला माझि बम्दुक तुला आनि तुझी गन मला
पैलवान म्हनला थीक आहे
स्वाराने स्तेनगन उचललि. बेल्त सारखा करत खाम्द्याला अदकवलि. तो दिन पावल गेला तसा पैलवान पलत आला.
हिच्यात गोल्या कुथुन भरायच्या.
स्वारानं हसत बघितलं. शाम्तपने खिशातुन एक दिवालिच्या तिकल्यान्चा रोल कधला आनि बम्दुकीत घालुन दिला आनि म्हनला
हम उदव आता
अकस्मात मधुन साभार
आप्ला बाबुराव
घोद्याच्या पाथिला तान्गा >>>
घोद्याच्या पाथिला तान्गा >>> मी इथे अडखळले. घोड्याच्या पाठीवर टांगा कसा काय अडकवला? मध्येच टांगा कुठून आला? ... मग पुन्हा वाचल्यावर लक्षात आलं.
>>>> मामे, सेम हियर.
औदले. अतसुरेख्स्रेख कत अहे.
औदले.
अतसुरेख्स्रेख कत अहे. विचर कर्तोय के मझिएक फिल्म्बन्ववि
हसलो ...खुप हसलो....गन आता
हसलो ...खुप हसलो....गन आता कथा राहिली नाही आते ते पुस्तक रुपाने प्रकाशित होईल ... बुकर पुरस्कार सन्मानीत होईल.. कुठे आहात बाबुराव ....अफलातुन
बाबुराव आता माझ्या विनंतीला
बाबुराव आता माझ्या विनंतीला मान देऊन पौराणिक कथा लिहीण्याच्या विचारात आहेत्.:फिदी:
जुळवाजुळव करीत असतील साहित्याची.:फिदी:
च्या मायला ह्या डु आयडीच्या !
च्या मायला ह्या डु आयडीच्या !
तब्येतीस जपा. काळजी घ्या. असा
तब्येतीस जपा. काळजी घ्या. असा बीपी शूट होऊ देऊ नका. पुढची कथा येऊ द्या.
सगल्याच प्ल्तिक्लियांना मला
सगल्याच प्ल्तिक्लियांना
मला तर सगलंच वाच्ता आलं. माजी मुलं असंच बोलतात घली...मेनली घोदा.....
घोद्याच्या पाथिला तान्गा >>>
घोद्याच्या पाथिला तान्गा >>> मी इथे अडखळले. घोड्याच्या पाठीवर टांगा कसा काय अडकवला? मध्येच टांगा कुठून आला? ... मग पुन्हा वाचल्यावर लक्षात आलं.
मामे तुमच्या पोस्तिन परकाश ताकला व्हं... नै तर या जलमात समजलं नसतं.
म्या प्रतिसाद वाचे पर्यन्त तांगा कसं काय वर आला हेच विचार करत व्हतो.... रहस्य कथायेना, असेल असेल म्हंटलं.
बाबूराव, आत्ता चाललेली कथा
बाबूराव,
आत्ता चाललेली कथा अर्धवट तर नाही ना सोडणार ?
हम उदव आता >>> :हहपुवा:
हम उदव आता >>> :हहपुवा:
शी काय आहे हे कसं वाचवत
शी काय आहे हे कसं वाचवत सगळ्यांना...खूपच बोअर..
Pages