Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 8 October, 2018 - 10:31
माळढोक पर्वाचा अंत झाला
आता हळूहळू माळरानही संपेल
अशीच भूक वाढत राहिली
तर उद्या फक्त माणूसच उरेल
तो डौलदार असेल ,
रुबाबदार असेल
तो कसा होता ?
ते मात्र आता पुस्तकात दिसेल
त्याचाही पुतळा बनेल
निर्लज्जासारखे रोवत सुटतील त्याला
प्रत्येक बागेत
किंवा करतील त्याची पेंग्विनसारखी थुकदाणी
आणि लीहितील त्यावर " माझा खाऊ मला द्या "
मी फक्त ऐकलं होतं त्याच्याबद्दल
भरभरून मिळणाऱ्या अनुदानाबद्दल
निसर्गप्रेमींच्या त्यागाबद्दल
अन गहाणवट पडलेली सरकारी अक्कल
अखेर बघायचं राहूनच गेलं त्याला
माळरानाच्या माळेतला कोहिनूर निखळला
तो जाताच क्षणी , लांडग्याने नंबर लावला
एकदा का त्याला कायमचा गिळला
मग प्रगतीचा मार्ग मोकळा झाला
): प्रगतीचा मार्ग मोकळा झाला ):
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
खूप छान कविता.... अजून लिहा..
खूप छान कविता.... अजून लिहा...
किंवा करतील त्याची
किंवा करतील त्याची पेंग्विनसारखी थुकदाणी
आणि लीहितील त्यावर " माझा खाऊ मला द्या " ....हम्म!
कसा धन्यवाद देऊ , या
कसा धन्यवाद देऊ , या सांत्वनाला
माळढोक महाराष्ट्रातून निघून गेला
आज महाराष्ट्रातलं माळरान पोरकं झालं
चला दोन अश्रू गाळूया
दोन मिनिट श्रद्धांजली फक्त
पुढं अजून कोण संपतंय ते पाहूया ( आता लांडगा असेल बरं का )
पुन्हा तेच नवीन मुखवटा घातलेले ( अ डा ण * ट सरकार )
पुन्हा दोन अश्रू
पुन्हा दोन मिनिट श्रद्धांजली
पुन्हा पुढं जायचं
असंच पुढं पुढं करत करत
एकमेकांचं थोबडे बघायचं