Submitted by शिवाजी उमाजी on 4 September, 2017 - 07:58
अश्रु झरून गेला
माथ्यावरून डोंगराच्या सुर्य उतरून गेला
कडाही पाण्या सोबत तेव्हा घसरून गेला
केली मदत जेव्हा त्या गरजू वाटसरूला
उशिरा समजले मलाच तो वापरून गेला
एकाएकी आभाळ आले भरून रात्रीला
अश्रु एक आधी पावसाच्या झरून गेला
मौसम कसा दुधाळ मधाळ आज झाला
चादर मखमली धुक्याची पांघरून गेला
कोडे तुझ्या विभ्रमाचे पडते असे मनाला
गजरा मोगऱ्याचा असाच विखरून गेला
उतावीळ भेटवाया तो तारकांसी चंद्रमाला
घेऊन सोबती संधेस अंधार पसरून गेला
© शिवाजी सांगळे
http://marathikavita.co.in/marathi-kavita-others/t29438/new/#new
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
केली मदत जेव्हा त्या गरजू
केली मदत जेव्हा त्या गरजू वाटसरूला
उशिरा समजले मलाच तो वापरून गेला
क्या बात क्या बात क्या बात
आवडली छान आहे
मनस्वी धन्यवाद निखिलजी...
मनस्वी धन्यवाद निखिलजी...