एकतर्फी

Submitted by निशा राकेश on 17 October, 2016 - 04:05

सकाळचे 7 वाजले होते. रोहिणीची लगबग चालू होती..तिला छोट्या मिनीला शाळेसाठी तयार करायचं होत...श्रीकांतचा टिफ़ीनपण बनवायचा होता..तिची तारेवरची कसरत चालू होती..पण श्रीकांत शांतपणे चहा घेत वर्तमानपत्र वाचत होता...रोहिणीच्या खूपदा मनात येई ह्याने निदान मिनीची तयारी करावी तिला स्कुलबस पर्यंत तरी सोडावं...एकतर ह्याच्याच मुळे मला रोज रात्रीच जागरण होत.. रोज का हवं असत ह्या माणसाला कुणासठाऊक.. एक दिवस म्हणून सुटका नाही..अरे निदान माझ्या तब्बेतीचा तरी विचार करशील कि नाही..त्या दिवशी अंगात ताप असताना देखील...जाऊदे तो विषय नको आता.. नाहीतरी उगीच माझी चिडचिड होते...मिनीला तयार करून श्रीकांतला गॅस वर ठेवलेल्या दुधावर लक्ष द्यायला सांगून ती खाली उतरली...मिनीला सोडून ती घराजवळ आली तेव्हा तिला करपलेल्या दुधाचा वास आला.ती झटकन किचन मध्ये शिरली..दूध आटून पातेलं करपून गेले होत..श्रीकांत अंघोळीला निघून गेला होता...रोहिणीला श्रीकांतचा भयंकर राग आला ..पातेलं उतरवताना तिचा हात देखील भाजला ...
"तुम्हाला साधं दुधावर लक्ष द्यायच पण लक्षात नाही राहत का "
"तुला किती वेळा सांगितलय हि असली बायकी कामं मला नको सांगत जाऊस"
"अहो पण तुम्हालाच उशीर होऊ नये म्हणून मी दूध गॅस वर ठेवल होत."
"जर इतकी घाई होत असेल तर जरा लवकर उठायचं"
रोहिणी श्रीकांतला काहीच बोलली नाही ...बोलून तरी काय फायदा होता म्हणा ..एकदा अशीच ती श्रीकांतला रात्रीच्या जागरणावरून बोलली असताना.. तू माझी हक्काची बायको आहेस ..तू नाही म्हणटलीस तरीही मी ते करणार ते पण रोज तुझी इच्छा असो नसो तू ते मला दिलच पाहिजे...आणि जर तुला नसेल जमत तर तसही सांग मी बाहेर सर्व उरकून येत जाईल... त्यागोष्टी”
रोहिणीसाठी हि धमकी खूप भयंकर होती..नवरा बाहेर जाऊन तोंड मारेल..सोबत कोणते आजार घेऊन येईल..आणि त्याला काही झालं तर आपलं आणि आपल्या मुलीचं काय ह्या विचाराने ती तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार सहन करत होती...बरं ह्याला सोडून द्यायचं म्हंटल तरी सांगणार काय...रोहिणीला इथेही नवऱ्याच्याच इज्जतीची काळजी होती... तिच्या नवऱ्याच्या ह्या एकतर्फी सेक्स भावनेला ती वैतागली होती..

**********************************************************************************

फरीदा आज खूपच कंटाळून तिच्या दरवाज्याचा चौकटीत बसली .. निदान आज तिला कोणताही गिर्हाइक नको होत..पण सुलेमानपुढे बोलायची हिम्मत तिची नसायची.. थोड्याच वेळात सुलेमान एका माणसाला घेऊन आला.
"सुलेमान जरा तबियत ठीक नाय माझी ..तू ह्याला रुकसानाकड घेऊन जा ." फरीदा अगदी दीनवाणा चेहरा करून बोलली.
"ये..फरीदा..तुझी नाटक नाय पाहिजे काय .दोन दिस आदी पण तू असच केलंत ..यक्तर किती मेहनतीनं गिर्हाइक आणतो आन तुला मस्ती चालून राहिली”
"माझी खरचं तबियत ठीक नाय..आज्जचा दिस जाऊदे....पाय पडते तुझ्या" असं म्हणून ती खरचं त्याच्या पाया पडू लागली
"बस झाली तुझी नाटकं रांड साली"
आता मात्र फरीदा जाम चिडली..."व्हय..हाय मी रांड ... धंदा करते आणि पैसा कमावते...तुझ्या सारखी दुसऱ्याच्या तुकड्यांवर नाही जगत.." असं म्हणून फरीदा सुलेमानला मारायला धावली...सुलेमान पुढे तीच काही चाललं नाही त्याने तिची गचांडी पकडली..."माझ्यावर मग्रूरी केलीस ना तर जिवंत जाळींन तुला.. चमेलीच काय केलं मी...हाय ना लक्षात चुपचाप आत जायचं ह्या माझ्या माणसाला खुश करायचं"आणि तिला आत ढकललं त्या गिऱ्हाईकाला देखील आता जायला सांगितलं.
वेश्येला तिने केलेल्या संभोगाचे पैसे मिळतात .... फरीदा धंदा करून जरी तीच पोट भरत होती जरी ती त्यात सारवलेली असली तरी कधी कधी मात्र तिला मनाविरुद्ध इच्छा नसताना देखील एकतर्फी च्या जबरदस्तीला समोर जावंच लागायचं.

***********************************************************************************************************

प्रियाला आज कॉलेजवर जायला झपझप चालत होती...आणि मनोमन ईश्वराकडे प्रार्थना करत होती..कि आज पुन्हा नको तो रस्त्यात दिसायला...नरेश उर्फ नऱ्या हा तिच्या बिल्डिंग जवळच्या झोपडपट्टीत राहणार मावली मुलगा ..तो रोज तीन - चार टाळक्यांसोबत प्रियाच्या येण्याजाण्याच्या रस्त्यावर उभा असायचा..प्रियावर प्रेम असल्याचं सांगायचा..लग्न करायची गळ घालायचा..पण प्रिया एका सुशिक्षित घरातली अभ्यासू मुलगी होती.. तिला खूप शिकायचं होत..स्वतःच्या पायांवर उभं राहायचं होत ..तिला खरतर अभ्यासा व्यतिरिक्त दुसरं कशातही इंटरेस्ट न्हवता..ती त्याला घाबरायची.. तो दिसला कि तिथून पळ काढायची ...तिला स्वतःला ह्या तिच्या घाबरण्याचा खूप राग यायचा..पण ते तीनचार जण आणि ती एकटी काय करणार .. घरी सांगायचं म्हंटल तर आईबाबाना टेन्शन द्यायचं न्हवत. आईबाबा भीतीने तीच कॉलेज बंद करतील हि भीती तिला सतत वाटायची म्हणून ती गप्प होती..त्या दिवशी तर त्याने सरळ प्रियाचा हात पकडला.
" आज तू मला हो म्हणालीस तरच हात सोडीन "
"प्लिज मला जाऊ दे मला नाही तुझ्याशी लग्न करायचं.." प्रिया रडायला लागली.
"लडकी जभी ना काहे तो उसका मतलब होता है हा.." नऱ्या उगीच हिंदी डायलॉग मारत हसत होता..
"हे बघ प्लिज माझा हात सोड नाहीतर मी आरडाओरड करेल"
"हे बघ प्रिया चुपचाप मला हो म्हणायचं नाहीतर ..."
"नाहीतर ..काय करशील ?"
"बघशीलच तू ...."असं म्हणून तो तिकडून निघून गेला.
त्याच्या दोनच दिवसांनी वर्तमान पात्रत बातमी आली "एकतर्फी प्रेमातून तरुणी वर ऍसिड हल्ला.."
नाऱ्या ला प्रियाशी असं वागून काय मिळालं..तिला तो आवडत न्हवता..इतकं कारण पुरेसा न्हवत तिच्या नकाराला...तिच्या तोंडावर ऍसिड फेकून त्याने स्वतःचा राग तर व्यक्त केला पण प्रियाचं काय तीच उभं आयुष्य मात्र खराब झालं...फक्त एकतर्फी प्रेमामुळे...

********************************************************************************

लतिका तिच्या लॅपटॉपवर आजच्या मीटिंगचा अजेन्डा वाचत होती. कंपनीच्या नवीन लाँच झालेल्या प्रोडक्टच आज प्रेझेन्टेशन होत...हे नवीन प्रोडक्ट मार्केट मध्ये आल्यानंतर तिच्या कंपनीच्या टर्नओवर मध्ये बरीच भरभराट करणार होत ..तिनेच अँपॉईंट केलेल्या सोहेल ने सर्वाना खूप उत्तम रीतीने प्रोडक्टच प्रेझेन्टेशन समजावलं ... मीटिंग संपल्या नंतर सर्वाना आज रात्री फाईव्ह स्टार हॉटेल मध्ये कॉकटेल पार्टीचं तिने जाहीर केलं...सोहेलवर लतिका भलतीच खुश होत...आपली निवड हि कशी आणि किती चांगली ठरली हे ती प्रत्येक वेळी स्वतःलाच सांगायची..त्यारात्री पार्टीत जरा ती जास्तच खुश होती.... ती स्वतःहून सोहेल सोबत ड्रिंक्स घेत होती त्याच्याशी खूप थट्टा मस्करी विनोद करत होती..सोहेल साठी थोडसं ते अवघडल्यासारखं होतं..कारण काही झालं तरी लतिका त्याची बॉस होती..लतिकाला चढली असल्यामुळे तिला बॉस एम्प्लॉई असं काही भानच न्हवत.........पण सोहेलला मात्र तिच्या चारित्र्याबद्दल संशय आला...बॉस असून पण आपल्यापेक्षा लोवर प्रोफाइल माणसाशी इतकं अघळपघळ वागणं त्याला खटकत होतं...नंतर मात्र सोहेल देखील स्वतःहून तिच्या वागण्याला प्रतिसाद देऊ लागला...उगीच तिला सावरण्याचा नाटक करताना तिला नको तिथे हात लावू लागला...
"चला मॅम..तुम्हाला घरी सोडतो मी "
"नो..मिस्टर सोहेल...आय एम ओके....आय कॅन गो मायसेल्फ"
"मॅम ..तुम्हाला जास्त झालीये ..तुम्हाला नाही चालवता येणार गाडी.."
"नको मी हळू हळू चालवत जाईल..ड्राइवर ला आज लवकर जायचं होतं..आणि तुझ्याशी बोलता बोलता किती पेग रिचवले कळलंच नाही"
"माझ्यामुळे झालंना प्रॉब्लेम म्हणून मीच सोडतो तुम्हाला"
ती नको म्हणत असताना सोहेलन तिला गाडीत बसवलं आणि गाडी स्टार्ट केली...
खिडकीतून येणारा गार वारा आणि चढलेली नशा त्यामुळे तिला पेंग येऊ लागली
काही वेळाने तिला जाग आली तेव्हा ती एका निर्मनुष्य रस्त्यावर तिची गाडी थांबली होती..आणि सोहेल तिच्या अंगावरून हात फिरवत होता..ती जोरात किंचाळी आणि तिनं सोहेलला दूर ढकल..
"तुझी हिम्मत कशी झाली माझ्या अंगाला हात लावायची"
"म्हणजे काय...तुम्हाला हे खरंच आवडलं नाही "
"व्हॉट यु मिन....तू काय बोलतोस"
"पण मॅम मला वाटलं कि तुम्ही फार फॉरवर्ड आहात. माझ्याशी इतक्या मोकळे पणाने वागत होतात..माझ्यासोबत तुम्ही ड्रिंक घेतली...मला वाटलं जस्ट थोडस एन्जॉय करावं ..म्हणून....ह्या गोष्टी नथिंग असतात ...ईस्ट ह्यपेन"
"तुझ्यासाठी नथिंग असतील ...मी तुझ्यासोबत ड्रिंक घेतली...कारण तुझ्यावर खुश होते मी तुझ्या कामावर खुश होते..म्हणून मी इतकी फ्रॅन्क वागत होते तुझ्यासोबत ..ह्याचा अर्थ तू असा काढशील असं मला अजिबात वाटलं न्हवत"
"कॉम ऑन मॅम...मी कुणालाही सांगणार नाही...हे फक्त तुमच्यात आणि माझ्यात राहील" असं म्हणून तो पुन्हा तिला हात लावू लागला.
लतिका ने खाड करून सोहेलच्या मुस्काटात पेटवली.....
"पुन्हा जर मला हात लावलास ना ...तर मारून टाकीन तुला" तिच्या डोळ्यात आग पेटली होती..

"इथे कुणीही येणार नाहीये तुला वाचवायला.. तुझ्यासोबत मी काहीही करू शकतो...आणि त्या नंतर तू माझ्यावर कितीही आरोप केलेस तरी बदनामी तुझीच होईल...”एका नामांकित कंपनीच्या सी.ई.ओ वर तिच्याच एम्प्लॉयीने केली जबरदस्ती" कशी वाटली हेडलाईन .हे बघ लतिका सगळं शांतपणे होऊ देशील तर ठीक आहे ...नाहीतरी मी तुझ्यावर जबरदस्ती करू शकतो .... जी तुला खूप त्रास दायक ठरेल"
त्या रात्री त्या निर्मनुष्य रस्त्याने लतिकाच्या किंचाळ्या कान फुटे पर्यंत ऐकल्या असतील.

*********************************************************************************

बाईने शिकलं पाहिजे म्हणजे तिची प्रगती होईल .असं आपण समजतो . पण इथे तर एक अशिक्षित वेश्ये पासून ते एका मोठ्या हुद्द्यावर काम करणाऱ्याच्या बायकांची देखील तीच अवस्था आहे ...बाईचं चारित्र्य हा एक असा ठपका असतो ..जो प्रत्येक स्तरातल्या स्त्रियांवर लादला जातो मग ती गृहिणी असो, तरुण मुलगी असो , नामंकित कंपनीत मोठ्या हुद्दयावर असणारी स्त्री असो किंवा एखादी वेश्या...कितीवेळा तिच्या मनाप्रमाणे हा समाज तिला जगू देतो...वरच्या चारही उदाहरणात रोहिणी. प्रिया, लतिका आणि फरीदा आपल्या समाजाच्या स्त्रीच नेतृत्व करतात...प्रत्येकीच्या आयुष्यात तिच्या मनाविरुद्ध एकतर्फी घटना घडतात..ज्याच्या मुळे त्या सतत आपली मान खाली घालूनच जगावं लागतायेत....रोहिणीसारख्या कधी नवऱ्याच्या इज्जतीची काळजी करतायेत, प्रियासारखं कधी आईवडिलांच्या इज्जतीची काळजी करतायेत ..आणि लतिकासारखं स्वतःच्याच इज्जतीसाठी स्वतःच्या इज्जतीच बलिदान देतायेत.आणि फरीदासारखं स्वतःच्या इज्जतीचा बाजार मांड्तायेत..
स्त्रीला सगळ्यांची काळजी असते ..कुटुंबाची, आईवडिंलाची, नवऱ्यांची , मुलांची , समाजाची , स्वतःच्या चारित्र्याची..पण तिची काळजी मात्र कुणीच नाही करत...अगदी तीच चारित्र्य देखील ..ते देखील लगेच कलंकित होऊन जात ....बदनाम ठरत ..कमवायला आयुष्य जात पण गमवताना एक क्षण पुरेसा ठरतो..
एकतर्फीच्या प्रेमाने , एकतर्फीच्या संभोगामुळे ... जो हक्क म्हणून केलेला असो किंवा पैसे देऊन मिळवलेला असो किंवा ओरबाडलेला असो..ह्या एकतर्फीच्या घटनांमुळे तीच उभं आयुष्य जाळून जातंय ..जे त्या पुरुषाला कधीही कळत नाही...
स्त्रीचा नकार उगीच होकार समजायचा..ती वेश्या आहे म्हणून तिला पैसे देऊन तिच्यावर जबरदस्ती करायची...बायको आहे म्हणून हक्काने तिला उपभोगायचं...आणि तिच्याच बदनामी ची धमकी देऊन तीच शील लुटायचं....
समाजासाठी ती एक उपभोगाची वस्तू म्हणूच राहणार का ?
समाजाचे लवकरच डोळे उघडले तर ठीक नाहीतर स्त्रीची रूप जे पुरुषाला नेहमी आई, बहीण , बायको, मुलगी च्या रूपात दिसतात ते एका रणचंडिकेच्या रूपात दिसेल...त्यावेळी स्वतः जळणारी स्त्री सर्वाना भस्मनात करून टाकेल.

समाप्त

********************************************************************************

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

समाजाच्या वेगवेगळ्या स्तरात, काही घटना घडतात, त्या जरी वेगळ्या असल्या तरिही त्याची परिणीती कशात होते ते तुम्ही चांगलं गुंफलंय.

""समाजाचे लवकरच डोळे उघडले तर ठीक नाहीतर स्त्रीची रूप जे पुरुषाला नेहमी आई, बहीण , बायको, मुलगी च्या रूपात दिसतात ते एका रणचंडिकेच्या रूपात दिसेल...त्यावेळी स्वतः जळणारी स्त्री सर्वाना भस्मनात करून टाकेल"" >> ह्या वाक्याला साजेसा असा लेख किंवा उतारा हवा होता शेवटी..
बाकी सारे भाव-भावना, चढ-उतार व्यवस्थित मांडले आहेत.
पु.ले.शु..