सूड… ( भाग दुसरा )

Submitted by विनित राजाराम ध... on 11 October, 2015 - 01:24

पुढचे चार दिवस तर inspector अभिषेकला "त्या" केसमध्ये लक्षच देता आले नाही. एका मंत्र्याच्या मुलाचे लग्न असल्याने त्याची डुटी तिथे लागली होती. तर महेशकडे दुसऱ्या केसेस होत्या. अभी वैतागला होता त्या लग्नाला. लग्न उरकल्यानंतर अभिने पुन्हा केसकडे देण्यास सुरुवात केली. त्यादिवशी महेशला त्याने घरी बोलावून घेतलं.

" हा बोल अभि…कसं झाले लग्न.…. ", महेश जरा मस्करीत बोलला.
" गप्प रे… ते नको आता ….किती त्रास झालं ४ दिवसात, विषय काढू नकोस तो." अभि वैतागत बोलला.
" ok… बाबा, कशाला बोलावलंसं ? ",
" अरे… कोमल सावंत केस कडे लक्षच दिलं नाही चार दिवस.",
" हो रे… मी पण दुसऱ्या केसेस वर होतो ना.… पुण्याला गेलो होतो ना.",
" नवीन केस ? ",
" हो, तिथे एक बेवारस प्रेत सापडलं ",
"मग ते पुणे पोलिसांचा काम आहे ना… ",
" हा… पण माझा मित्र आहे ना pune forensic expert… त्याने मला बोलावून घेतलं, माझी केस नाही ती. " ,
" ठीक आहे ते जाऊ दे… आपल्या केस मध्ये काही आहे का ? ",
" तुझ्या एक गोष्ट लक्षात आली का?",
" कोणती ?",
" तू त्या सावंतला सांगितलं होतंस ना, मिडियामध्ये सांगायला… मग अजून मीडियात, news मध्ये काही आलंच नाही. पुन्हा ४ दिवसात त्याने call सुद्धा केला नाही." , अभिला पटलं ते.
" मला वाटते त्यांनी मीडियात काही सांगितलंचं नसेल, कदाचित." ,
" may be… ठीक आहे, उद्या जाऊ त्यांच्या घरी. चल आता मी जातो माझ्या घरी. " म्हणत महेश घरी गेला.

सकाळीच त्या दोघांनी सावंतांचे घर गाठले, तर घरी फक्त मिसेस सावंत. अभिला जरा विचित्र वाटलं. " तुमची मुलगी गायब आहे ना.कोणालाच tension नाही का. " महेश मिस सावंतांना बोलला. " तसं नाही, पण ऑफिसला तर जावेच लागेल ना." महेश त्यावर काय बोलणार. " बरं… it's ok… मिस्टर सावंतांना मी हि गोष्ट मिडिया मध्ये कळवायला सांगितलं होते. मग अजून तशी news कशी नाही पेपर्स मध्ये. " त्यावर मिसेस सावंत गप्प झाल्या. अभि आणि महेश एकमेकांकडे पाहू लागले. काय समजायचे नक्की. इतक्यात राहुल आला. " Hi inspector …. काही समजलं का कोमलबद्दल ? ", एकदम tension free mind मध्ये होता राहुल. अभिच्या नजरेतून सुटलं नाही ते. " हा… ते शोधतो आम्ही. पण हि news अजून बाहेर कशी नाही. तुमचं लग्न म्हणजे मिडियासाठी मोठी event होती. आणि कोमल गायब आहे ते मिडियाला कसं माहित नाही अजून. " राहुल मिस सावंतकडे पाहू लागला. अभिला कळलं ते. " काय झालंय ? ", महेशने विचारलं.

राहुलने सगळी कहाणी सांगितली. मिडियामध्ये कोमल हरवली आहे हे सांगितलं तर बदनामी होईल. business shares वर परिणाम होईल. सगळीकडे गोष्ट पसरेल म्हणून काजलने सुचवलं कि कोमल काही दिवसांसाठी परदेशात गेली आहे असं सांगावं. आणि म्हणून मिडियामध्ये अशी काही गडबड नव्हती. अभिने डोक्याला हात लावला. काय माणसं आहेत हि… जवळच्या व्यक्तीपेक्ष्या business shares त्यांना जास्त महत्वाचे वाटतात. माणूसकी काय असते ते यांना माहित नसेल बहुदा.… अभि मनातल्या मनात बोलला. " Ok, then… मिस्टर सावंत आले कि मला भेटायला यायला सांगा." म्हणत दोघे बाहेर पडले.

"काय यार… जरा विचित्र आहे. कोणालाच tension नाही. " अभि म्हणाला.
" ऑफिस बरोबर आहे, बंद ठेवून चालत नाही.… तरीसुद्धा सावंत जरा विचित्र वागत आहे ना. सुरुवातीला काळजी वाटायची त्याला, आता काही नाही.… काय करायचे.",
"बघू… संध्याकाळी येतील ना ते. तेव्हा विचारू काय ते. ",
" चल, मी पुणेला चाललो आहे, तू भेट त्यांना. काय बोलले ते सांग.",
" पुण्याला कशाला …. ? ",
" अरे ती केस, बेवारस प्रेत… माझी केस नसली तरी, केस interesting आहे.",
"काय एवढं त्यात?", महेश खाली बसला सांगायला.
" मी पुण्याला गेलेलो , काही काम होता म्हणून. तर माझा मित्र आहे ना… आनंद, तर त्याने मला बोलावलं होतं. एक प्रेत सापडलं होतं, अंगावर एकही कपडा नाही, त्याची ओळख कशी पटणार, चेहरा नीट होता म्हणून. परंतु तो पुण्यातला नाही हे स्पष्ट आहे. कारण त्या दिवसात कोणीच हरवल्याची तक्रार नाही. पूर्ण पुण्यातील पोलिस चौकीत त्याचा फोटो पाठवला होता. तरी त्याची काही ओळख नाही. शिवाय, काही दिवसा आधी एक गाडी देखील सापडली. तिचा नंबर सोलापूरचा आहे. कमाल आहे ना अगदी."

" सोलापूर ? …. सोलापूरची गाडी पुण्याला… चोरून आणली असेल." ,
" असेल " महेश म्हणाला.
" ठीक आहे, तू जाऊन ये पुण्याला." अभि म्हणाला.
महेश निघाला आणि अभि पुन्हा " कोमल" च्या केस मध्ये डोकं घालू लागला. संध्याकाळी मिस्टर सावंत आणि काजल, पोलिस स्टेशनमध्ये आले. अभि त्यांचीच वाट बघत होता.
" या… मिस्टर सावंत, खूप दिवसांनी आलात.",
"हो… जरा बिझी होतो ना ऑफिसच्या कामात. म्हणून जमलं नाही." ,
" आणि या काजल… या कूठे होत्या ?", अभि काजलकडे पाहत म्हणाला.
" मी… मी गोव्याच्या ऑफिसला होते." अभि संशयी नजरेने काजलकडे पाहू लागला.
" तुम्हाला सांगितलं होता ना, केस संपेपर्यंत शहर सोडून जायचे नाही.",
" अहो… पण ऑफिसचं काम…. ",
"बर… बर, ठीक आहे." काजलच वाक्य मधेच तोडत अभी बोलला.
" मी पण जरा दुसऱ्या कामात बिझी होतो, तर आता पुन्हा चौकशी सुरु करणार आहे.… ह्म्म्म… कोमल सावंत… ती हरवली नाही तर तिचे कोणीतरी अपहरण केलं आहे. हे तुम्हालाही कळलं असेल." दोघांनीही होकारार्थी मान हलवली.
" तर तुमचा कोणावर संशय आहे का ? किंवा तिचे कोणी शत्रू वगैरे…. कोणाबरोबर भांडण …आणि तुम्हाला कोणाचा फोन आलेला का… पैशांसाठी…",
" नाही inspector … कोणताच फोन आला नाही…. तशी कोमल जरा short tempered होती. राग लवकर येतो तिला. हल्ली दोन भांडणे झाली तिची. " ,
" कोणाबरोबर… " ,
"एक ऑफिसमधला होता, दिपेश नावाचा. आणि दुसरा अमित, त्यांच्या ग्रुप मधला. दिपेशवर आम्ही केस केली होती. त्याला एक दिवस ठेवलं होतं पोलिस स्टेशनमध्ये. आणि अमित, तर असाच एकतर्फी प्रेम करायचा तिच्यावर, म्हणून भांडण झालं होते." अभिने दोघांचे पत्ते घेतले, सावंत आणि काजलला घरी जाण्यास सांगितले.

दिपेशचं घर जवळच होते, पहिला अभि तिथेच गेला. घराला कुलूप. शेजारी विचारपूस केली तेव्हा कळलं कि आई-वडिलांना दोन आठवड्याआधीच गावाला पाठवलं त्याने. शिवाय ५ दिवसापासून तोही गायब आहे. अभिला यात गडबड वाटली. त्याचा फोटो मिळवण्यासाठी तो ऑफिसमध्ये गेला. दिपेशची चौकशीही केली. सगळी माहिती गोळा करून तो आता अमितकडे निघाला.

" Hi, मी inspector अभिषेक… अमित इथेच राहतो ना. " अभिने दरवाजा उघडल्या उघडल्या प्रश्न विचारला. अमितची आई समोर होती.
" हो… अमित इथेच राहतो. any problem inspector ?,"
" मी आत येऊ का… जरा चौकशी करायची होती.",
" या आत…" अमितच्या आईने त्याला घरात घेतलं.
" हा… बोला inspector, काय विचारायचे आहे. आणि कश्याबद्दल… " ,
" अमित आहे का घरात ?",
" नाही… तो मुंबईत नाही, पण तो कशाला हवा आहे तुम्हाला. " अभि त्यांच्याकडे बघत राहिला.
" तुमची family आणि सावंतांची family…. खूप close relation मध्ये आहात ना… " अभिने त्यांना विचारलं.
" हो… अमितचे वडील आणि मिस्टर सावंत हे business friends आहेत ना म्हणून, मिसेस सावंत, त्यांच्या मुली, मिस्टर सावंत… याचे जेणे-जाणे असते आमच्याकडे.",
"मग तुम्हाला कोमल बाबत माहित असेल, खर कारण… " ,
" हो कळलं मला, पण तुम्हाला अमित का हवा आहे.,",
" चौकशी…. अमितचं भांडण झालं होतं ना, कोमल बरोबर.…. एकतर्फी प्रेम… माहित आहे ना तुम्हाला. " ते ऐकून त्यांची मान खाली झुकली.
" त्यासाठी आलो आहे मी, अमित कूठे आहे आता ? ",
"अमित मुंबईत नसतो तेव्हापासून… सोलापूरला आमचे एक ऑफिस आहे, तिथे असतो तो.",
"म्हणजे मुंबईत येतंच नाही का कधी." ,
" येतो पण कधी कधी… " ,
" शेवटचा कधी आला होता ? ",
" एक महिना झाला असेल. ",म्हणजे कोमल हरवण्याच्या खूप आधीपासून अमित मुंबईत नाही. शिवाय कोमल सोलापूर स्टेशनला दिसली होती. अमितचे ऑफिस सोलापूरला आहे. दोघांचा काही संबंध आहे का… " अमित call तर करत असेल ना… ",
"नाही…फोनसुद्धा करत नाही.",
" Last call कधी आला होता…. ",
" तेव्हाच… एक महिन्यापूर्वी…. सोलापूरला पोहोचला तेव्हा call केला होता. नंतर नाही. " अभि चक्रावून गेला.
" म्हणजे तुम्हाला काहीच वाटतं नाही, तो call करत नाही, इकडे नसतो त्याचं. " त्या गप्प झाल्या. थोड्यावेळाने बोलल्या.
" तो आधीपासून असाच आहे. आमच्याबरोबर जास्त बोलत नाही तो. त्यात कोमलच प्रकरण झालं. अमित आधीपासून सोलापूरला जायचा. पण आठवड्याने मुंबईला यायचा. त्या भांडणानंतर तो मुंबईत नसतोच जवळपास…. आम्ही त्याला काही बोलत नाही, बिझनेसमध्ये लक्ष देतो तेच खूप आहे आमच्यासाठी." अभिने अमितचा फोटो घेतला, सोलापूरच्या ऑफिसचा पत्ता घेतला आणि तसाच घरी आला.

दोन दिवसांनी महेश मुंबईत परतला. थेट अभिषेकला भेटायला गेला." काय मग, inspector महेश, काय चाललंय ? " अभि जरा विचारात होता. महेशने ओळखलं,
" काय झालं रे ? ",
"काही नाही , जरा tension आले आहे या केसचे… ",
" क्या हुआ ? ", अभिने सगळी जमलेली माहिती महेश समोर ठेवली.
" हे बघ, कोमल हरवून म्हणजेच अपहरण होऊन एक आठवडा झाला आता. त्यांच्या घरी कोणालाच tension नाही. ते दोघे, बाप आणि त्याची पोरगी…. त्यांना सांगून सुद्धा मुंबई बाहेर गेले, ऑफिसच्या कामासाठी. तिथे अमित एका महिन्यापूर्वी सोलापूरला गेला आहे. तो काय करतो, याचं त्याच्या आई-वडिलांना काही नाही. राहुल तर विचारत सुद्धा नाही कोमलबाबत आणि कोमल……. ती कूठे आहे अजून त्याचा पत्ता नाही लागत अजून, डोकं फिरलं आहे माझं. " अभि डोक्याला हात लावून बसला होता. थोडयावेळाने तोच बोलला," तुझं सांग, काय झालं त्या केसचं…?",
" हा. ती केस ना, ती dead body भेटली होती ना, ओळख तर पटली नाही, पण त्याचा खून झालेला नक्की. गोळी लागली आहे त्याला. शिवाय एका महिन्यापूर्वीचे प्रेत आहे ते." ,
"म्हणजे कोणालाच कळले नाही एवढे दिवस.",
"अरे प्रेत जंगलात सापडलं… त्याच्या अंगावरचे कपडे कूठे गेले माहित नाही… चोराचे काम असेल कदाचित.",
"आणि ती कार भेटली होती ती. ",
"तिचे काही माहित नाही मला." तेव्हा अभिला काही आठवलं.

"पाटील…. तुम्हाला काही काम सांगितलं होतं, केलंत का. ", अभिने आवाज दिला.
" हो सर, त्यांना ११ वाजता बोलावलं आहे येतील इतक्यात.", महेश अभिकडे पाहू लागला,
" काय…?",
" कोमलचे bank statement चेक केला, दोन दिवसापूर्वीच तिच्या account मध्ये कोणीतरी ४००० जमा केले. आता ती तर ते account , use करत नाही किंवा तिची family सुद्धा नाही. म्हणून मी बँककडे चौकशी केली असता ते पैसे कोणीतरी बंगलोर मधून transfer केले आहेत.",
"Interesting !!!!! " ,
" तेव्हा पाटीलला सांगितलं होतं, तपास कर म्हणून."
ते पैसे एका account मधून net banking ने direct transfer केले होते. त्यामुळे ज्या account मधून पैसे आले होते त्याची माहिती लगेच मिळाली. कोणी निलिमा नावाच्या स्त्रीचे ते account होते. त्यांना contact केला असता त्या बंगलोरला होत्या. तर त्यांना मुंबईत बोलावून घेतले अभिषेकने.

बरोबर ११ वाजता मिस निलिमा आल्या ." Hello inspector, मी मिस निलिमा, sub inspector पाटील यांनी, तुम्ही भेटायला बोलावलं असं सांगितलं. म्हणून आले आहे मी.",
" हो… हो, please seat. " अभिने प्रथम साधी चौकशी सुरु केली. " तुम्ही मराठी छान बोलता, बंगलोरच्या वाटत नाही तुम्ही." ,
" मी मुंबईला राहते, बंगलोरला माझी आजी असते.",
"अस आहे तर…. बर मग, तुमची आणि कोमलची ओळख कशी ? ", direct प्रश्न…
"कोमल कोण ? ",
"कोमल सावंत, तुम्ही ओळखता ना तिला… ", निलिमाने " नाही" म्हणून मान हलवली.
" तुम्ही ओळखत नाही, मग तिच्या account मध्ये तुम्ही पैसे कसे deposit केले ? ", निलिमाच्या चेहऱ्यावर मोठ्ठ प्रश्नचिन्ह. सरते शेवटी, अभिने कोमलचं bank statement दाखवलं. आणि तेव्हा नीलिमाला click झालं.

" या होय… ओळखलं मी…. हो मीच ४००० deposit केले.",
"प्रथम तर ओळखलं नाही तुम्ही कोमलला." ,
" हो, मी ओळखलंचं नाही तिला.",
"नक्की काय म्हणायचे आहे तुम्हाला. कोमल तुमच्या ओळखीची नाही,तरी तिच्या account मध्ये ४००० जमा केलेत, पैसे जास्त झालेत का ?",
"तसं नाही काही, तिने मला मदत केली होती म्हणून. ",
" जरा सविस्तर सांगा.आणि पाटील यांचे statement लिहून घ्या.… हम्म, बोला आता. " ,
"त्या दिवशी, माझी आजी खूप आजारी होती. त्यामुळे मला urgent जायचे होते तिला भेटायला. ऐनवेळी विमानाचे तिकीट मिळत नाही. तरी मी try केलं खूप. emergency ticket सुद्धा नव्हती. खूप विनवण्या केल्या मी, ticket counter वर. त्यांनी ऐकलाच नाही. त्यावेळेस कोमल माझ्या मागे उभी होती. तिने विचारलं मला, मी सांगितलं तसा तिने तिचे तिकीट मला दिले. तिच्या तिकिटावर मी बंगलोरला गेले. जाताना मी तिचा bank account number घेतला होता. तिकिटाचे पैसे परत देण्यासाठी." अभिने सगळं ऐकून घेतलं. म्हणजे कोमल बंगलोरला गेलीच नाही. तिच्या ऐवजी निलिमा गेली. त्यामुळे बंगलोर विमानतळाच्या passenger list मध्ये कोमलचच नाव आहे. एका ठिकाणाचा सुगावा तर लागला. तरी दोन ठिकाण बाकी आहेत अजून, अभि मनातल्या मनात विचार करत होता.
" ठीक आहे. मिस निलिमा , thanks, तुम्ही आल्याबद्दल. तुमचा फोन नंबर आणि पत्ताही देऊन जा जाताना… "

संध्याकाळी महेश आला. त्यांला अभिने सगळी माहिती दिली. " याचा अर्थ, कि कोमल definitely सोलापूरला गेली होती. आणि त्या रेल्वे पोलिसांच्या बोलण्यानुसार, ती तक्रार नोंदवून बंगलोरच्या दिशेने निघाली होती." महेश म्हणाला.
" तरी गोव्याची mystery तशीच आहे अजून." अभि बोलला.
" सुटेल रे ती पण हळूहळू.…. बरं , दिपेशचा काही पत्ता…. ",
"हो, लागेल पत्ता त्याचा. mobile track करायला सांगितला आहे , दोघांचा.… दिपेश आणि अमितचा. " ,
"अमित तर सोलापूरला आहे ना, मग त्याचा का. ",
" असंच , त्याच्यावर सुद्धा संशय आहे ना माझा. एका महिन्यापूर्वी त्याने त्याच्या घरी contact केला होता, त्या नंतर एकदाही मुंबईत आला नाही किंवा call केला नाही." ,
"interesting आहे ना अमित, बघू त्याचा फोटो, कसा दिसतो ते… " अमितचा फोटो पाहिल्यावर महेश उडालाच. " अरे… अभि, पुण्यात याचीच तर dead body सापडली आहे." ,
" काय… ? तू शुद्धीवर आहेस ना महेश." अभि म्हणाला.
" हो रे, definitely हाच आहे तो. थांब. " म्हणत महेश त्याची bag आणायला गेला. Bag मधून त्याने पुण्याच्या केसचे पेपर्स आणि फोटोस काढले. अभिने ते फोटो लगेच ओळखले, अमित होता तो. अमितचा खून झाला आहे… या विचाराने अभिचे डोके चक्रावून गेले.

" हा नक्की अमित आहे आणि तू म्हणतोस, एका महिन्यापूर्वी त्याचा खून झाला आहे. म्हणजे अमित मुंबईहून सोलापूर गेला तेव्हाच त्याचा खून झाला आणि त्यामुळेच अमित महिनाभर मुंबईत आला नाही कि call केला नाही. शिवाय त्याच्या घरीसुद्धा माहित नाही." अभि म्हणाला.
" त्याच्या घरी कळवूया का आता. ? " महेश.
" कळवायला तर हवे. पण एक गोष्ट कळत नाही, त्याची आई तर बोलली कि तो सोलापूरला गेला, मग… त्याची dead body पुण्यात कशी. ?" दोघांनाही प्रश्न पडला. अजून काही माहिती गोळा करून अभिने, अमितच्या घरी कळवलं. दुःखाचा डोंगर कोसळला त्यांच्यावर. एवढया मोठ्या मुलाचा खून झाला, यावर त्यांचा विश्वास बसत नव्हता. पुण्याला जाऊन त्यांनी मृतदेहाची ओळख पटवली. अमितच होता तो. खरंच खूप वाईट झालं होतं. एव्हाना मिडियामध्ये हि news पसरली होती.

" एक केस होती, त्यात आता दुसरी केस सुरु झाली." अभि वैतागून म्हणाला.
" पण तो पुण्याला गेला का… काहीच कळत नाही. बरं , त्याच्या शरीरातून जी गोळी काढली, त्याची काही माहिती, ज्या गनमधून गोळी झाडली ती गन भेटली का ?",
" नाही. त्याबाबत काही माहिती नाही. पण मला वाटते ती गाडी भेटली ना , तिचा काही संबंध असेल का… कारण ती गाडी सोलापूर मधली आहे. आणि अमितचं ऑफिस सोलापूरला आहे… बरोबर ना." ,
" yes… नक्कीच ती अमितची गाडी असेल. मला वाटते आपण पुण्यात चौकशी करू. कोणीतरी पाहिली असेलच ती कार… तिथून मग सोलापूरला जाऊ, चालेल ना." म्हणत अभिने पुण्याला जायची तयारी केली. पुण्यात पोहोचून त्यांना तशी काही माहिती नाही मिळाली, परंतू सोलापूरला चौकशी केली तेव्हा वेगळीच माहिती समोर आली.

" मला वाटते, मिसेस सावंतांना इकडेच बोलावून घेऊ. "महेशने विचार मांडला.
" नको… मुंबईत भेटू त्यांना." अभिने मुंबईत आल्या आल्या मिस्टर आणि मिसेस सावंत यांना बोलावून घेतले.
" Hello inspector, काही माहिती मिळाली का , कोमलची. ",
" नाही, actually… मी मिसेस सावंतांना बोलावले होते, पण तुम्हाला सुद्धा कळावे म्हणून बोलावलं. " तेवढयात महेशसुद्धा आला
" Direct विचारतो, अमितचा खून झाला हे माहित आहे ना तुम्हाला. ",
"हो… ",
" त्याचा खून एक महिन्यापूर्वी झाला, हे सुद्धा माहित असेल मग.",
" हो inspector ",
"मग ज्या दिवशी खून झाला, त्यादिवशी तुम्ही अमितला भेटायला का गेला होतात…. मिसेस सावंत… " या प्रश्नावर मिसेस सावंत अभिकडे पाहू लागल्या आणि मिस्टर सावंत त्यांच्याकडे.
" Inspector, तुमचा काहीतरी गैरसमज होतो आहे, मी कधी गेलीच नाही सोलापूरला. " मिसेस सावंत अडखळत बोलल्या. अभि त्यांच्याकडे शांतपणे पाहत होता.
" पण मी, तुम्ही सोलापूरला गेला होतात असं कूठे म्हणालो.… बरोबर ना मिसेस सावंत." आता त्यांच्याकडे काहीच नव्हते बोलण्यासारखं, त्या गप्प बसून राहिल्या.
"बोला मिसेस सावंत, अमित त्याच्या ऑफिसमधून ज्या दिवशी शेवटचा गेला होता, त्या दिवशी तुम्हीच त्याच्या ऑफिसमध्ये गेला होतात ना, तुमचा फोटो ओळखला तिथल्या कर्मचाऱ्यांनी. शिवाय अमितच्या mobile वर शेवटाचा call तुमचाचं होता… कारण त्या दिवसानंतर अमितचा मोबाईल बंद आहे. म्हणजेच तुम्हीच त्याला भेटलेल्या शेवटच्या व्यक्ती आहात. तुम्ही खून केलात अमितचा… ",
" नाही. " इतका वेळ शांत असलेल्या मिसेस सावंत ओरडल्या. " मी नाही मारलं अमितला…. आणि मला माहित नाही कोणी मारलं ते. "

( पुढे वाचा.
http://vinitdhanawade.blogspot.in/2015/10/blog-post.html

आवडली तर नक्की share करा.)

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

काजल एक वर्षाची झाल्यावर अपघात झाला..
बाई प्रेग्नंट होती म्हणून ऑपरेट केल आणि मुलगी झाली जी काजल पेक्षा ४ महिन्यांनी मोठी होती म्हणे...कस शक्य आहे ? सर्वांनाच कळणार नै का ती बाळ आहे आणि काजल १ वर्षाची..

रच्याकने, तुम्ही कथा इथं पूर्ण का नाही टाकली ?

Thanks टीना ma'am comment साठी ,

काजल मोठी का कोमल तो मुद्दा नाही आहे, फक्त त्यांची आई खोटं बोलत होती हा मुद्धा आहे. बाकी त्यात काही चुकलेले असेल तर माफी असावी. संपूर्ण कथा माझ्या ब्लॉगवर तुम्हाला वाचायला मिळेल.

टीनासारखाच प्रश्न मला पडलाय, दोघींच्या वयातील अंतर लहानपणी लगेच लक्षात यायला पाहिजे होते.

बाकी कथा छान जमलीए. पुलेशु...............