लोकल डायरी -- २०

Submitted by मिलिंद महांगडे on 13 July, 2015 - 04:37

http://milindmahangade.blogspot.in/2011/11/blog-post_21.html लोकल डायरी --१
http://milindmahangade.blogspot.in/2011/12/blog-post.html लोकल डायरी --२
http://milindmahangade.blogspot.in/2012/01/blog-post.html लोकल डायरी -- ३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_8.html लोकल डायरी --४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_10.html लोकल डायरी --५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post.html लोकल डायरी --६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_27.html लोकल डायरी --७
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post.html लोकल डायरी --८
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_19.html लोकल डायरी --९
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_26.html लोकल डायरी --१०
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_29.html लोकल डायरी --११
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post.html लोकल डायरी -- १२
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_6.html लोकल डायरी -- १३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_17.html लोकल डायरी --१४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_22.html लोकल डायरी --१५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post.html लोकल डायरी --१६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post_19.html लोकल डायरी -- १७
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post_26.html लोकल डायरी -- १८
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post.html लोकल डायरी --१९

आज प्लेटफॉर्मवर आल्या आल्या सावंतांनी अत्यानंदात मला मिठीच मारली . मला कळेना हे असं का करतायत ?
" थॅंक यु मित्रा ... थॅंक यु व्हेरी मच ..." सावंत आनंदाने हुरळून गेले होते .
" अहो , पण झालं काय ? " त्यांना असं बघुन मला आनंद तर झाला होता , पण कारण कळालं नाही .
" तुझ्यामुळे हे शक्य झालं , तूच कारणीभुत आहेस ह्या सगळ्याला ! " ते माझा हात हातात घेत म्हणाले . मी गोंधळून गेलो . त्यांना काही विचारणार इतक्यात शरद - भरत , नायर अंकल , भडकमकर सगळे आमच्या भोवती गोळा झाले ...
" अरे वा ... बहुत याराना लगता है ...। " नायर अंकलनी तेव्हढयात टोमणा मारलाच !
" काय सावंत , एवढा कसला आनंद झालाय ... आम्हाला पण सांगा ..." शरद विचारु लागला .
" सांगिन नंतर ... नक्की सांगिन .. आत्ता ती वेळ नाही ..." सावंतांनी राजकारण्याला शोभेल असं उत्तर दिलं . शरद - भरत त्यांच्या मागे लागले , ‘ सांगा सांगा ’ म्हणून , पण ते काही बोलले नाही . परत तेच उत्तर , ' नंतर सांगिन ' . त्यांच्या अशा असहकारामुळे सगळ्यांनी माझ्याकडे मोर्चा वळवला. , " मध्या , काय झालं ते सांग ... काय केलंस तू ? " भरत विचारु लागला .
" अरे , मलाच माहीत नाही ... ते काय बोलतायत ते मलाच कळालं नाही तर तुला काय सांगू ...? "
" आम्ही काय येडे वाटलो काय तुला ? गपचुप सांग काय झालं ते ...! " शरद पिसाळाला .
" अरे बाबा ,खरंच मला माहीत नाही ... ओ सावंत तुम्हीच सांगा मी काय केलंय ते ..." मला काही सुचत नसल्याने मी सावंतांच्या कोर्टात बॉल टाकला .
" हाच तर तुझा मोठेपणा आहे मध्या ... तू स्वतः कड़े क्रेडिट घेत नाहीस ..." हे असलं काहीतरी न समजणारं बोलून सावंत मला आणखी गोंधळात आणि आणखी संकटात टाकत होते .
" सावंत प्लीज ... मी खरं सांगतो , तुम्ही जे काही म्हणताय ते मला काहीही कळलं नाही . तुम्ही प्लीज नीट सांगा काय ते ...! " मी असं म्हणालो आणि तेवढ्यात आमची लोकल प्लेटफॉर्मला लागली . सगळं काही जिथल्या तिथे थांबून आम्ही सगळे चढण्याच्या गड़बड़ीला लागलो . कितीही मोठा विषय असू दे .... डोक्यात हजारो विचार असू देत …. , कितीही मोठी चर्चा असू देत ... लोकल प्लेटफॉर्मवर दिसली की सगळं बंद होतं . प्लॅटफॉर्मवरच्या मुंबईकराला पक्षाचा डोळा फोडणाऱ्या अर्जुनाची अवस्था प्राप्त होते . गाडी प्लॅटफॉर्मवर लागायच्या आत सगळे अर्जुन गाडीत ...! गाडीत बसल्यावर जो तो आपापल्या कामाला लागला . शरद भरत कोणतीतरी फ़िल्म मोबाईलवर बघण्यात दंग झाले . नायर अंकल पेंगु लागले . जिग्नेस कॅंडी क्रश खेळत होता . भड़कमकरांची समाधी लागली होती . मी सावंतांकडे बघितलं , ते पेपर वाचत बसले होते पण त्यांचं त्यात लक्ष नसावं . ते मिशितल्या मिशीत हसत होते . मला कळेना ते इतके कसे बदलले ? काल परवापर्यंत ते चिंतेच्या गर्तेत कुठेतरी हरवलेले दिसत होते आणि आज अचानक आनंदच्या उकळया कशा काय फूटत होत्या ? आज आल्या आल्या त्यांनी मला आनंदाने मीठी कशासाठी मारली ? आणि मला सारखं सारखं थॅंक यु पण म्हणत होते ... मी असा काय मोठा पराक्रम केला होता ? शकुंतलाबाईंना त्यांच्या घरी घेऊन जायची फालतू आयडिया मी त्यांना दिली , त्यामुळे त्यांच्या आयुष्यात हा गोंधळ उडाला होता . त्यांच्या त्या परिस्थितीला मीच कारणीभूत होतो . ते उपरोधिकपणे तर मला थॅंक यु म्हणत नसतील ? टेंशनमुळे त्यांच्या डोक्यावर परिणाम वगैरे झाला तर नाही ना ? ते स्वतः शीच हसत होते . नक्कीच कायतरी लफडा झालेला आहे . मी मनोमन निष्कर्ष काढला . आत्ता सावंतांना विचारुन काही फायदा नाही . हे सगळे उतरले की मग विचारु . पण आता काय करायचं ? माझ्या डोक्यातून सावंतांचा विचार जाईना . कधी त्यांना विचारेन असं मला झालं. पण अजुन बराच अवकाश होता . मी पलीकडे पाहिलं , आज अँटी व्हायरस सुद्धा आलेली दिसली नाही . त्यामुळे तोही टाईमपास नव्हता . टाईमपास म्हणजे तसा टाईमपास नाही बर का ... ! आपल्याला खरंच आवडते अँटी व्हायरस ...! तिच्याकडे बघत बसावं असं वाटतं . त्यामुळे वेळ कसा जातो तेही कळत नाही . पण आज काय करावे ? शरद - भरत कोणती तरी नवीन फिल्म मोबाईलवर बघत होते . मी त्यात डोकं घालून पाहू लागलो . शरदच्या ते लगेच लक्षात आलं . मोबाईल वर हात ठेऊन तो लगेच म्हणाला , "आता कशाला बघतोय रे आमची फिल्म ? "
" बघु ना ... कोणती फिल्म आहे ? "
" तुला का दाखवु मी ? तू सांगतोस आम्हाला सगळं ? " भांडण झाल्यावर लहान मुलं करतात तशी आडीबाजी करत शरद म्हणाला .
" बास काय यार ... हीच का आपली दोस्ती .... ? " मलाही त्याची गंमत करायचा मूड झाला .
" चल हाट .... साल्या , दोस्त बोलतो आणि काय सांगत नाय ..." भरत पेटला .
" अरे काय सांगू तुम्हाला ? मलाच माहित नाही ...." मी पुन्हा तीच टेप लावली . त्यांना पटणार नव्हतेच ...!
" ठीक आहे रे ... नको सांगुस ... आम्ही तुमचे मित्र थोडीच आहोत ...? आम्ही काय असेच फालतू .... नाय का ? " शरद मला आणि सावंतांनाही ऐकायला जाईल अशा मोठ्या आवाजात म्हणाला . “ भरत , जाऊ दे रे … आपण काय तेवढे महत्वाचे नाहीत त्यांच्यासाठी … ” शरद इमोशनल ब्लॅक मेल करायला लागला . ही त्याची नेहमीची स्टाईल होती. आता त्याला उत्तर द्यावं लागणार होतं . अचानक मला त्यांच्या विरुद्ध एक मुद्दा आठवला .
" हो का ... फालतू काय ? आणि तुम्ही तरी कुठे मला सांगता रे सगळं ? " मी पण तलवारीला धार लावत आक्रमणाची तयारी केली .
" आम्ही काय सांगत नाही रे तुला ? " भरत विचारु लागला .
" आठव ना , काल .... कायतरी गपचुप बोलणं चाललं होतं . मी विचारलं तर म्हणालास कॉन्फिडेंशल आहे म्हणून ... आठवलं का ? " मी हे म्हणाल्यावर दोघांचे चेहरे एकदम पडले . शरदने जिग्नेसकडे जो एक चोरटा कटाक्ष टाकला तो माझ्या चाणाक्ष नजरेतून सुटला नाही . जिग्नेसचं आमच्याकडे लक्ष नव्हतं . त्याने मोबाईलमधे डोकं घातलं होतं . अच्छा ...! म्हणजे त्याच्याच बाबतीत हे लोक काहीतरी कुजबुजत होते तर ...! आता माझ्या डोक्यात आणखी एक युद्धनिति तयार झाली . " आणि मला माहित आहे की तुम्ही कुणाबद्दल बोलत होतात ...." मी जिग्नेसकडे डोळ्यांनी खुणावत असं म्हटल्यावर तर त्या दोघांनी शस्त्रच टाकली.
" अरे , शांत रहा ... गप बस ... त्याला काही कळून देऊ नकोस ...." शरद दबक्या आवाजात म्हणाला .
" आता पटलं ना तुला ...." मी विजयी सुरात म्हणालो .
" हो .... बाबा .... हो ....शांत रहा प्लीज ...." शरद अगदी हात वगैरे जोडून म्हणाला . खरं तर हा शरदचा स्वभाव नाही . तो दुसऱ्याला नामोहरम करण्यात पटाईत आहे . पण आज त्याने हार मान्य केली हीच मोठी गोष्ट आहे . कदाचित काहीतरी गंभीर प्रकरण असणार ...! मी पुढे त्याला जास्त काही बोललो नाही . पारसिकचा बोगदा आला आणि लगेच सावंतांनी मला बसायला जागा दिली . मला अगदी आग्रहाने त्यांनी त्यांच्या जागेवर बसवलं . नेहमी ठाणा आलं तरी जागा न सोडणारे सावंत आज पारसिकच्या बोगद्याच्या आतच उठले आणि त्यांनी मला बसायला जागा दिली . हे बघुन तर आमच्या ग्रुपला आणखी एक आश्चर्याचा धक्का बसला . नक्की काय भानगड झाली आहे ? ह्या विचाराने माझ्या मनात पुन्हा घर करायला सुरुवात केली . दादरला पोहोचेपर्यंत तर काहीही करता येणार नव्हतं . मी स्वस्थपणे डोळे मिटून बसलो . दूसरा कोणतातरी विचार करावा .... अँटी व्हायरस आज आली नव्हती .... कुठे गेली असेल ? तिचं आणि तिच्या होणाऱ्या नवऱ्याचं भांडण वगैरे झालं असेल का ? काल तिने उत्तर द्यायचं टाळलं म्हणजे नक्की काहीतरी प्रॉब्लेम झाला असणार ... आमच्या भेटीची सुरुवात सुद्धा तिच्या अशाच प्रॉब्लेम मुळे झाली होती . मी तिच्याकडे बघत असल्यामुळे ती चिडली होती . पण नंतर ती सॉरी म्हणाली आणि आमच्या भेटी होत राहिल्या . जास्त नाही, पण आम्ही चांगले मित्र तर नक्कीच झालो होतो . तिला माझ्याबरोबर बोलून बरं वाटतं असही ती एकदा म्हणाली होती . तिचा विचार .... नुसता विचार करणं सुधा मला सुखद वाटत होतं . तिची आणि माझी मैत्री अशीच टिकून राहावी असं मला मनापासुन वाटत होतं .
' पुढील स्टेशन दादर.... अगला स्टेशन दादर ...' गाडीतली सूचना देणारी बाई बोलू लागली ... अरेच्चा ! गाड़ी इतक्या लवकर दादरला पोहोचली सुद्धा ! कुर्ल्याला शरद भरत उतरले होते , दादरला नायर अंकल आणि भडकमकर ... आता आम्ही तिघेच राहिलो . जिग्नेसचं आमच्याकडे लक्ष नव्हतं . तो कँडी क्रश खेळण्यात दंग होता . मी सावंतांना काही विचारणार इतक्यात तेच मला म्हणाले , " तुझे खुप उपकार झाले मध्या ..."
" सावंत , आता नीट सांगा काय झालंय ते ..." मला त्यांच्या ह्या असल्या बोलण्याचा कंटाळा आला .
" काय झालंय म्हणजे ? तुच तर हे जुळवून आणलंस ... आता माझ्याकडून पुन्हा काय ऐकायचंय तुला ...? " पुन्हा तेच !
" सावंत प्लीज ... मी काहीही केलं नाही ... आणि प्लीज तुम्ही सांगा काय झालंय ते ... " मी थोड्या चिडक्या सुरातच म्हणालो .
" ओके ... ओके.... सांगतो , अरे तुझ्या समजावण्यामुळे माझ्या बायकोने शकुंतलेला घरी आणण्याची परवानगी दिली ...." सावंतांनी अगदी खुश होऊन टाळी देण्यासाठी हात उंचावला , नकळत मीही हात पुढे केला . त्यांनी टाळी दिली .
" काय .... मी कुणाला समजावलं ...? तुम्ही मला पहिल्यापासून सांगा जे झालं ते ... " ते काय बोलत होते ते अजूनही मला कळेना ...
" अरे , ऐक .... काल रात्री मी घरी गेलो आणि माझा डोळ्यांवर विश्वास बसेना . बायकोने हसत हसत दार उघडलं . माझी बॅग घेतली . मला थंडगार पाणी आणून दिलं ....."
" सावंत मुद्द्याचं बोला हो ...."
" हां.... तेच तर सांगतोय ... ती माझ्याशी पूर्वीसारखीच वागायला लागली . रात्री झोपताना मी तिला विचारलं तर म्हणाली , काल एक तरुण आमच्या घरी आला आणि त्याने तिला माझी बाजू व्यवस्थित समजावून सांगितली . आणि आश्चर्य म्हणजे ती तिला पटली . आता माझी ही गोष्ट तुझ्याशिवाय कुणाला माहीत होती ? तू माझ्यासाठी इतकं करशील ह्याची कल्पना नव्हती मला .… तू माझा संसार वाचवलास ... आणि माझे प्रेमही ... थॅंक्स यार ...."
" अहो पण सावंत , मी तुमच्या घरी गेलोच नाही तर मी तुमच्या मिसेस ना कसं आणि काय समजावून सांगणार ... ? "
" म्हणजे ? तू माझ्या घरी गेला नाहीस ....? मग कोण गेलं होतं ....? " सावंत बुचकळयात पडले .
" मला काय माहित ....? पण मी गेलो नव्हतो एवढं तर खरं ...! "
" अरे असं कसं म्हणतोस तू ...? शकुंतलेबाबत फक्त तुलाच माहीत होतं .... "
" हो ... ते खरं आहे .... मी काहीही केलं नाही .... "
" तू नाहीस मग काल माझ्या घरी कोण गेलं होतं ....? "
" असेल तुमचा कोणीतरी हितचिंतक ...."
" भल्या माणसा , हितचिंतक जरी असला तरी त्याला ह्या सगळ्या प्रकरणाबाबत माहिती असायला हवी की नको ... ती फक्त मला आणि तुलाच होती ना ? "
" जाउद्या हो सावंत ... तुमचा प्रॉब्लेम तर मिटला ना .... बास ! सोडून द्या आता विचार करणं .... तुमच्या मिसेसचा विचार बदलायच्या आत पुढचं प्लॅनिंग करा ...चला ओके , मी जातो , माझं स्टेशन आलं ...." मी त्यांना म्हणालो .
" हो ... हो ... बरोबर आहे ... चल बाय ...." मी सावंतांचा निरोप घेऊन उतरलो खरा ... पण डोक्यातून त्यांचा विचार जाईना .... आयला , सावंतांच्या घरी नेमकं गेलं कोण ?

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

अँटी-व्हायरस चा होणारा नवरा आणि मित्राला लोकल समोरुन वाचवनारा तोच असनार असा अंदाज वातोय. अप्रतीम. फक्त भाग पटापट टाका.

अँटि वायरसचा होणारा नवरा हे करेल? मग तो रागारागाने कशाला बघत होता तिच्याकडे हॉटेलात? आणि होणारा नवरा ज्या मित्रामुळे रागात आहे त्याला त्याच मित्राचे कौतुक सांगायचा धोका कुठली मुलगी पत्करेल?? Happy

हा जो कोणी असेल तो यांच्याच ग्रुपमधला असणार. अँवाला भरतने सावंतांच्या घरचा पत्ता कुठे दिलाय?