पॉली हाउसेस. कान्होबाची वाडी व सातवड. जि.अहमदनगर

मागचा रवीवार निसर्गाच्या सान्निध्यात अगदी सार्थकी लागला. आणि वाटायला लागलं की शहरी दिनक्रमात आपण जीवनातल्या अगदी सहज साध्या छोट्या छोट्या आनंदाला मुकतो.
नगर जिल्ह्यातल्या पाथर्डी तालुक्यात कान्होबाची वाडी व सातवड या दोन्ही खेड्यात असलेल्या पॉलीहाऊसला भेट देण्याचा योग आला.
ही गावं नगरपासून पाऊण तासाच्या अंतरावर आहेत.
निसर्गाचा लहरीपणा किंवा अनियमितता कधीकधी पिकांसाठी फारच मारक किंवा हानिकारक ठरते. पण पॉलीहाऊसच्या प्रगत तंत्रज्ञानामुळे शेतकरी अश्या प्रकारच्या नैसर्गिक आपत्तींशी सक्षमपणे लढा देऊ लागलाय.
पॉलीहाउसमधे बाहेरच्या निसर्गाच्या लहरींचा आतल्या पिकांवर जवळजवळ शून्य परिणाम होतो.
कारण आतले तापमानही नियंत्रित करण्याची उत्तम सोय असते. त्याचबरोबर पॉलिथिनच्या शेडमुळे बाहेरच्या उनपाऊसवार्‍यापासूनही आतलं पीक सुरक्षित रहातं.
शिवाय याचमुळे पिकांवर कीड, रोग पडण्याची शक्यताही खूप कमी रहाते.
बाकी पिकाला पाणी देण्याची सोय ड्रिप इरिगेशनने केलेली असते. विहीरीला पंप बसवून ही पाण्याची सोय केलेली असते. विहिरीतून येणार्‍या पाण्याच्या पाईपला एक "वॉटर सॉफ्टनर"ही बसवलेला असतो. त्यामुळे पाण्यातले क्षार नष्ट होऊन क्षारविरहित हलकं पाणी शेतीला मिळतं.
आम्ही ज्या पॉलीहाऊसमधे उभे होतो तिथे अचानकच एसीचा गारवा जाणवायला लागला आणि अगदी प्रसन्न वाटायला लागलं. त्याचं कारण म्हणजे या पॉलीहाउसच्या छताला जोडलेले "फॉगर्स".
या फॉगरवर असलेल्या असंख्य अतिसूक्ष्म छिद्रांमधून बाहेर येणार्‍या पाण्याचं "फॉग" मधे रूपांतर होऊन हवा वरच्यावर थंड होते. आणि हे फॉगर्स आपण आपल्याला पाहिजे तेव्हा चालू करू शकतो.
कान्होबाची वाडी इथे फक्त जरबेराचं आणि सातवड इथल्या पॉलीहाऊसमधे फक्त सिमला मिरचीचं अशी पिकं घेतात. या सिमला मिरच्या हिरव्या, पिवळ्या आणि लाल अश्या तीन्ही रंगातल्या होत्या.
दोन्हा ठिकाणी प्रोजेक्टची मुख्य देखरेख घरातल्या स्त्रिया करताना दिसल्या. आणि पुरूष त्यांना लागेल तशी मदत करत होते. कारण पुरूष प्राथमिक शिक्षक, सरपंच अशी वेगववेगळी कामे प्रामुख्याने करीत असल्याने ते फक्त वीकेन्डसनाच उपलब्ध असतात.

पॉलीहाऊस बाहेरून

याच शेतकर्‍याची संत्रा बाग सुद्धा होती. पण अवकाळी पावसाने यांचं बरंच नुकसान झालेलं दिसत होतं. पण जी काही संत्री झाडावर होती ती सुद्धा आपल्याला खूपच वाटतील इतकी लगडलेली होती.

संत्रा इतकी लगडली होती की प्रत्येक झाडाला सेपरेट मांडवच घालायला लागत होता.

हा झाडा खालचा संत्र्यांचा सडा

ही या शेतातली विहीर

संत्राबाग

यांनी एक शेततळं सुद्धा बांधून घेतलेलं होतं.

जवळच्याच दुसर्‍या एका शेतकर्‍याने आपल्या शेततळ्यात मत्स्यशेतीचाही( फिश फार्मिन्ग) यशस्वी प्रयोग केला होता. बहुतेक शेततळी ३७/३८ फूट खोल होती.

सिमला मिरची पॉलीहाऊस
ही रोपं वरच्या दिशेने दोराने बांधलेली होती.

एकेक मिरची २०० ग्रॅमच्या आसपास/पुढे वजनाची होती.

हे ते शेततळं ज्याच्यात मत्स्यशेती केली जाते. हे आकाराने बरंच मोठं आहे.

परतीच्या प्रवासात टिपलेले काही सुंदर क्षण