फुटपाथावर,
रस्त्यावरती
ठेले लावुन
भाजीवाले
कपडेवाले
गॉगलवाले
कुलूप-किल्ल्या
खेळ-खेळणी
चप्पल-बॅगा
अजून काही
विकणारे अन्
त्यांच्या पुढ्यात
चिकचिकलेली
थबथबलेली
गलिच्छ गर्दी
जरा थांबुनी
नीट पाहिले
त्या ठेल्यांच्या
अवतीभवती
भडक चेहरे
चोपडलेले
गच्च शरीरे
ताठरलेली
निर्जल डोळे
खुणावणारे
काही लंपट
घुटमळणारे
एकच बरबट
ओशट ओंगळ
गजबजलेली
बजबजलेली
कळकटलेली
गलिच्छ गल्ली
बाजाराचा
माल कोणता
समजुन आले
शहार दाबुन
इकडे तिकडे
हळुच पाहिले
गाड्या होत्या
माड्या होत्या
काही बारिक
जाड्या होत्या
एक पाहिली
अल्पवयाची
नजर चोरटी
खमकी झाली
पायापासून
वरती नेली
थांबत थांबत
अन् आस्वादत
सात्विक सदरा
पाहुन माझा
ती हसली पण,
तिच्या खुणेने
एकच म्हटले,
'गलिच्छ मी तर
गलिच्छ तूही..'
क्षणात आलो
मी भानावर
घाणीमध्ये
भरली चप्पल
तसाच ओढत
निघून आलो
आजही मला
पाउल माझे
डगमग करता
समोर दिसतो
माझी वखवख
जागवणारा
शुष्क, कोवळा
शून्य चेहरा
अजून छळते
अवतीभवती
गच्च शरीरे
वागवणारी
बरबटलेली
गलिच्छ गल्ली .
....रसप....
३० ऑगस्ट २०१४
http://www.ranjeetparadkar.com/2014/09/blog-post.html
आवडली कविता.
आवडली कविता.
झकास
झकास
आवडली.
आवडली.
वा वा...उत्तम कविता.
वा वा...उत्तम कविता.
भा पो
भा पो
छान लिहीले आहे रसप!
छान लिहीले आहे रसप!
ओह ....
ओह ....
भयानक...... आवडली कविता....
भयानक...... आवडली कविता.... ओघवती...अंत्।करन चिरत जाणारी....