क्रोशा वर्कशॉप कम गटगचा वृतांत

Submitted by विनार्च on 4 July, 2014 - 08:07

ग्रुपवर गप्पा मारता मारता सामी अवलला म्हणाली," तु ये ना ग मुंबईला, आम्हाला विणकाम शिकवायला".तिच्या सुरात आम्ही पण जोरदार सुर मिसळला आणि बिलकूल आढेवेढे न घेता अवलही तयार झाली.तिने लगेच क्रोशा वर्कशॉपला येणार्‍यांचा व्हॉट्सअ‍ॅप ग्रुप बनवला आणि लागली लगेच कामाला...२९ जून तारीख ठरली.

त्यादिवशी किती वेळात काय काय शिकायचे याच वेळापत्रक तसच लागणार्‍या साहित्याची यादी तिने आम्हाला देऊन टाकली...पण आम्ही (आम्ही = प्रदिपा,साक्षीमी,वेल्,सामी,विनार्च ) इतक्या नाठाळ की तिला त्याबद्दल एक प्रश्न विचारला असेल तर शप्पथ ;-).......खादाडीच्या तेवढ्या चर्चा रंगायला लागल्या. कोण कोण काय काय आणणार ? (खायला बरं का....उगाच फालतू गैरसमज नको Proud ).. याची लिस्ट एवढी वाढली की खाण्यासाठी वेळ अपूरा वाटू लागला. ह्या बाया बहूदा आपल्या क्लासमध्ये झोपा काढणार अशी पक्की खात्री झाल्यावर , अवलने सगळ्यांची लगाम खेचली आणि पदार्थ कमी करायला लावले. प्रदिपाच्या हातची भरली वांगी आणि भेंड्याच्या भाजीला मिळालेला रेड सिग्नल आमच्यापेक्षा तिलाच जास्त दु:ख देऊन गेला... कशी बशी ती रव्याच्या लाडवांच्या बोलीवर त्या दु:खातुन बाहेर पडली Wink

तशी आम्ही अवलची पण तयारी करून घेतली हो...मुंबईत ती नक्की कोणत्या संकटांना सामोरी जाणार आहे हे अगदी स्पष्ट शब्दात सांगितले. या विषयातली आमची गती तिच्या लक्षात आणून द्यायचा आटोकाट प्रयत्न केला पण बाई मोठी धाडसी हो....आलीच ती आम्हाला शिकवायला. Happy

तिला भीती फक्त मुंबईच्या लोकलची..ती तर मलाही थोडीफार, सो मी नवरोबाला मस्का लावून त्याचा चक्रधर केला Wink ... अवलला दादर स्टेशनवरुन वर्कशॉपच्या ठिकाणी नेण्याच काम माझं होत.त्याप्रमाणे मी पोहचले स्टेशन बाहेर. हि आमची पहिलीच भेट ती झाली ही मोठ्या फिल्मी अंदाजमें.... ती स्टेशन बाहेर यायला न मी रस्त्याच्या पलीकडे पोहचायला एकच गाठ पडली..दोघींनी हात हलवले आणि एकमेकांच्या दिशेने चालू लागलो इतक्यात आमच्या मधून एक तरूण धावत गेला ( ऑलंपिक का रेस या पुलीस का केस टाईप Proud ) आणि त्याच्या मागोमाग चोर ...चोर ओरडत मोठा घोळका....मुंबईच पब्लीक ते... सोडतय होय चोराला.... रिले मॅच खेळत पकडलच त्याला.. मला धास्ती, ही मागच्या मागे परत जावून ट्रेनमध्ये तर बसत नाही ना... पण नाही ती आली पुढे अन भेटलो आम्ही. मी मनात म्हटल आता हरकत नाही हिला न्यायला. तशी हिमतीची बाई दिसतेय अगदीच चक्कर येऊन नाही पडायची माझी विणकामातली प्रगती पाहून... Wink

साडे अकरा - पावणे बाराच्या सुमारास पोहोचलो साक्षीमीच्या घरी... प्रदिपा आधीच हजर होती. आमच्या मागोमाग समोसे आले सामी बरोबर Proud लेट येण्याबद्द्ल वेलला वर्गाबाहेर कान धरुन उभं कराव की ओणवं उभ कराव यावर चर्चा सुरु असतानाच वेल आली. साक्षीमीने मस्त फालूदा पाजून सगळ्यांना गारेगार केल. सोबत समोसे व रवा लाडू होतेच. Happy

बारा वाजेपर्यंत सगळ आटपून वर्गात बसा...बाईंचा हुकूम सुटला. त्याबरोबर पोरी पटापट आवरुन बसल्या आपापल्या वर्गात.... मी आणि सामी बिगरीतल्या मुली. प्रदिपा व साक्षीमी वरच्या वर्गातल्या, कारण त्या आधी शिकल्या होत्या पण आता आठवत नव्हत म्हणून त्या आमच्या वर्गात येऊन बसल्या...वेल डिग्रीची स्टुडंट.

अवलने साखळी शिकवायला सुरुवात केल्याबरोबर डोक्याला मार बसल्या बसल्या हिरोईनला कसं सगळ आठवायला लागत तसच प्रदिपा आणि साक्षीमीच झालं.... मग लग्गेच मी व सामीने मिळून त्यांना आमच्या वर्गाबाहेर काढलं.... एकतर आमची सुरुवात कोणत्या बोटात दोरा न कोणत्या बोटात सुई इथपासून होती आणि ह्या दोघी विणायला लागल्या की भरभर... सामी म्हणाली, "लक्ष देऊ नकोस त्यांच्याकडे, आपल्याला आपल बेसिक पक्क करायचय...पाया महत्वाचा नाही तर विसरायला होतात गोष्टी (टोमणा बरं का Wink )

हे होतय तोवर वेलने तिच्या बॅगेतून विणलेल्या पर्स अन काय काय भारी आयटम काढले... मी लग्गेच बाणेदारपणे अवलला म्हटल," काही तरी अत्यंत कठिण करायला दे ह्या वेलला आणि काढ वर्गाबाहेर". (नाहितर काय...उगीच आमच मॉरल डाऊन करण्यासाठी मुका खांब , सरकता टाका यासारखे अगम्य शब्द ती वापरत होती Happy )
इतका मोठा प्रवास करुन आली तरी अवल लगेच आम्हाला शिकवायला बसली...प्रत्येकी सोबत बसून तिने खूप छान शिकवल. अटी घालायला शिकवता शिकवता आमच्या मनातली विणकामाची अढी पण तिने अलवार काढून टाकली....हॅट्स ऑफ टू हर _____/\______
दोर्‍यापासून फक्त सुईच्या सहाय्याने इतक्या सुंदर सुंदर वस्तू कशा काय बनू शकतात, याच कायम आश्चर्य वाटणार्‍या माझ्यासारखी कडून तिने एक फूल व पर्सची सुरुवात करुन घेतली ह्याबद्द्ल तिचे मानावे तितके आभार थोडेच आहेत.आम्ही एकाच वेळी चारीबाजूने चार प्रश्न विचारत असतानाही ती जराही गोंधळली नाही की आमची कछुआ छाप चाल पाहून चिडली नाही. प्रत्येकाला तिने त्याच्या लेव्हलला उतरुन शिकवल...खरच हाडाची शिक्षिका आहे ती Happy ( चिकन बिर्यानीवर आडवा हात केलेल्या विद्यार्थ्यांना तिने झोपू न देता इतक शिकवल हे ही कौशल्यच नाही का Wink )

ह्यासगळ्यात तिची जाण्याची वेळ येऊन ठेपली. बाकी सगळ्यांना पण मी पहिल्यांदाच भेटत होते पण तसं जाणवलच नाही. (माबो गटग वृतांतात हे वाक्य वाचल की कायम मला वाटायच, असं असत का कधी? ....पण स्वतः अनुभवल्यावर समजल की माबो पे सब कुछ पॉसिबल है बॉस Happy ) जाता जाता ही आम्हाला अवलकडून होमवर्क मिळाला आहे सध्या तो जमेल तसा पुर्ण करतोय आणि वाट पाहतोय पुढच्या वर्कशॉपची (गटगची Wink Proud )

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

masta dhammaal kelit g mulinno.. aataa pudhachaa gtg navyaa mumbait houn jaau de....

सही$$$$$$$$

मी पण या १-२ महिण्यात त्रास द्यायचा ठरवलय माझ्या मैत्रीणिला Happy

अनि, तुला मिस केलं ग खूप आता पुढचं गटग साधना म्हणतेय तसं नव्या मुंबईत करू, तिथे ये तू वेळात वेळ काढून.

साधना - अवल ला मस्का मार ग पुढचं सेशन घ्यायला.

खूप खूप मस्त अवल ताई. तुमच्या ब्लॉग किंवा ऑन्लाइईन क्लास ची मेंबरशिप कशी मिळते?

अरेरे... मी सगळं मिस केलं....

अवल ... पुढल्या वेळेला मी पण येणार.... मला बेसिक सगळं येतं.... लहान मुलांचे कपडे झबली, रुमाल, मोजे, इइ. येतं... पण ही पर्स मला शिकायचीच आहे.....

मी येणार.... नाहितर पुढचं गटग माझ्याच कडे करु...... अवल... अब तुझे मुझे बुलनाही पडेगा ठाकुर...

सगळे प्रयत्न अतिषय सुंदर आहेत...

Pages