Submitted by किरण कुमार on 16 December, 2013 - 05:17
न संपलेचि शब्द कधी, न कंपलीही स्पंदने
ना अंत अनंताचा कधी, न बांधलेली बंधने
गीत ते तुझेच मी, ऐकले जे तुझ्यासवे
सांग मजसाठी का,अर्थ जसे होते नवे
मी न कधी रंगलो,रंगहीन विश्वापरी
धावलोही न कधी,आठवांच्या अश्वावरी
गुढ कोणते अनामिक मांडलेल्या भांडणांचे
जरा मिळाले कारण ते तारुण्याला सांडण्याचे
फिके जाहले रंग आता, प्रारब्धाच्या वेलीवरचे
नको दाखवू ओघळ तू भंग होउनी गालावरचे
आता वाटे वाट सोडूनी, माझ्यासंगे तूही झूरावे
मातीचा तो गंध घेवूनी, मातीमधूनी तू ही उरावे
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छान कविता !
छान कविता !
सुंदर आहे शब्दरचना!
सुंदर आहे शब्दरचना!
छान ..
छान ..
छान!
छान!
धन्स
धन्स
छान
छान