Submitted by मयुरेश साने on 30 November, 2013 - 00:28
येतो अन् जातो श्वास
जगणे हा फक्त आभास
नशिबाची भूक अघोरी
घेते स्वप्नांचा घास
घमघमते तिने दिली तर
(जखमेला कुठुन सुवास)
सारीच न वाहुन जाती
दुख्खे ही असती खास
ती कसली प्रयोग शाळा
नाविन्य जिथे नापास
काहीच नकोसे वाटे
उज्वल आणी भकास
नेहमीचा रस्ता आला
कसलाच न आता त्रास
जगण्याचे कारण बनला
हा झपाटलेला श्वास
भले भले ही रडले
तू खुळ्या प्रमाणे हास
....मयुरेश साने
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
मात्रा परत एकदा मोज मित्रा
मात्रा परत एकदा मोज मित्रा