सावलीनेही स्वत:च्या टाळले होते मला! (संकेत तरही गझल)

Submitted by सतीश देवपूरकर on 23 February, 2013 - 22:39

संकेत तरही गझल

सावलीनेही स्वत:च्या टाळले होते मला!
तूच दु:खा! शेवटी सांभाळले होते मला!!

आजही रस्त्यात जो तो आदराने वाकतो.....
ज्या ठिकाणी या जगाने जाळले होते मला!

काल त्यांना गुणगुणावी वाटली माझी गझल....
मात्र गाताना खुबीने गाळले होते मला!

चार दिवसांचा दुखवटा! ना निशाणी राहिली.....
माझिया स्मरणांसकट फेटाळले होते मला!

आज वार्धक्यात पैशाचे करू मी काय रे?
भरजरी काळात ज्याने टाळले होते मला!

-------प्रा.सतीश देवपूरकर
भूशास्त्र व खानिज तेल तंत्रद्न्यान विभाग,
नौरोसजी वाडिया महाविद्यालय, पुणे.
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

ही आणि संकेत तरही!!!!

हॅहॅहॅहॅहॅहॅहॅहॅहॅ!!!!

सावलीनेही स्वत:च्या टाळले होते मला!
तूच दु:खा! शेवटी सांभाळले होते मला!!..
..

पहिले तर अत्यंत गुळगुळीत झालेले काफिये आहेत.. "सावलीनेही माझ्या" असे वृत्तात न बसवता आल्याने 'स्वतःच्या' असा शब्द वापरून सुटका करून घेतल्याचे स्पष्ट जाणवले. सावलीने टाळल्यावर दु:खाने सांभाळणे ही जवळची सोयरीक वाटतेय का? यात मलातरी टाळले आणि सांभाळले इतकाच शाब्दीक सहसंबंध वाटला. भाकरीने टाळल्यावर 'वडापाव'ने सांभाळणे असेही या पेक्षा चपखल वाटले असते. शिवाय या शेरातून, दिलेल्या आशयाचा अदृष्यही संकेत येत नाहीये.

आजही रस्त्यात जो तो आदराने वाकतो.....
ज्या ठिकाणी या जगाने जाळले होते मला!
हे आजही म्हणजे पूर्वीसुद्धा लोक वाकत होतेचतर म्हणजे तुम्ही पुर्वापार रस्त्यावरच उभे आहात असे दिसते. मग अशा अडथळ्याला लोक जाळणारच ना पुरकर ?

काल त्यांना गुणगुणावी वाटली माझी गझल.... मोठ्ठा जोक, हे हे हे हे हे
अय बावन्या आपल्या गझल पाहून लोक पळून जाण्याच्या बातम्या येतील काही दिवसांनीं पेप्रात.
आणि
मात्र गाताना खुबीने गाळले होते मला!.... गाळून स्वच्छ होण्याच्या आवाक्या बाहेरचे गढूळ आहात आपण. . कैच्याकैच.

चार दिवसांचा दुखवटा! ना निशाणी राहिली.....
माझिया स्मरणांसकट फेटाळले होते मला!
अजिबात एका क्षणाचाही दुखवटा न वाटता आत्ताच फेटाळत आहे जनता. हा जाळल्यावरचा दुखवटा असावा असे वाटले

आज वार्धक्यात पैशाचे करू मी काय रे? अजून काही स्मायली घ्या , आणि हाना जमतील तशा मा.बो.वर.
भरजरी काळात ज्याने टाळले होते मला!>>> आपण कोणत्याच काळात सहन करण्याजोगे नाही आहात.

कशाचा कशालाच संबंध नाही अशी सुंदर गझल!

............................................ लिहा आता सौंदर्यशास्त्राचे दगडीपुराण.

आम्ही येतच राहू.

( एक दात नसलेला गब्बु स्मायली)

झप्पी Proud

==========

प्रोफेसर,

आपली ही गझल स्वतंत्र गझल म्हणून छानच. जाळले, गाळले व टाळले हे विशेष!

मात्र या शेरांमधून (व त्यात योजलेल्या प्रतिमाविश्वातून) दिलेले खयाल नेमकेपणाने येत नाही आहेत हे कदाचित आपल्यालाही मान्य होईलच. Happy

याची अनेक कारणे असतात. मुळात उत्स्फुर्त गझल अशी ठरवून होत नसतेच हे प्रमुख कारण. त्यात पुन्हा मुदतीत वगैरे गझल केली जात नाही. अनेक मिसरे अनेक महिने पडूनही राहू शकतात. या शिवाय संकेत तरही म्हणजे काही एखादी चाचणी परिक्षा नव्हे बुवा की ज्यानुसार अगदी तंतोतंत खयाल प्रतिकाम बसवणाराच मोठा वगैरे! ती निव्वळ कसदार गझल लेखनातील एक बाब आहे.

धन्यवाद

-'बेफिकीर'!

झप्पी महोदय!
(काय काय नावांच्या झुली घेतात हे तोतये)

आपल्या एकंदर साहित्यिक जाणीवांची कीव आली आपण तोडलेले तारे बघून!
आपण मराठीचे टुकार प्राथमिक शिक्षक तरी होवू शकाल का असा एक दुर्दैवी विचार चमकून गेाला मनात!
मात्र आपली काही तरी खरडण्याची हौस मात्र वाखाणण्याजोगी म्हणावी लागेल!

धन्यवाद भूषणराव आपल्या प्रांजळ प्रतिक्रियेबद्दल!
आपल्याशी आम्ही अंशत: सहमत आहोत एवढेच इथे बोलतो!

टीप: संकेत तरहीची संकल्पना वाटते तितकी सोपी नाही. ती गझललेखनातील उच्च क्षमता आजमावणारी एक परिक्षाच आहे असे आम्ही मानतो!

संकेत म्हणजे काय? दिलेल्या खयालातील नेमका संकेत कोणता? संकेत म्हणजे शेराचा अंतीम मथितार्थ का?
दिलेल्या संकेताच्याही पुढे जावून शेर लिहिला जावू शकतो काय संकेत तरहीत? संकेत शेरात उतरावण्यासाठी वापरायची प्रतिके कोणती? त्यातील अधिक सुंदर व समर्पक प्रतिके कोणती वगैरे गोष्टींमधे व्यक्तीसापेक्षता असू शकते...........इत्यादी अनेक पैलूंवर तुमची व आमची अशा दोन्ही गझलांवर फक्त आणि फक्त आपणच दोघे बोलायला बसू या दोघांच्या सवडीने!
कारण इथे अनेक टोळभैरव लगेच घोंघावयाला लागतील व सशक्त चर्चा राहील दूरच!
याचसाठी आम्ही अजून तुमच्या संकेत तरहीवर आमचे काहीही मत अद्याप नोंदविलेले नाही!
प्रत्यक्ष भेटीतच निवांतपणे, चव घेत घेत विस्ताराने बोलू या!

................प्रा,सतीश देवपूरकर

पटवर्धन-गोखले,

ही आणि संकेत तरही!!!!

हॅहॅहॅहॅहॅहॅहॅहॅहॅ!!!!

दात विचकण्या आधी आम्ही व भूषणराव दोघांनी आपल्या या सुमार गझलेचे केलेले सौम्य विच्छेदन वाचा व मग खुशाल फिदीफिदी दात विचकत बसा!

दात विचकण्या आधी आम्ही व भूषणराव दोघांनी आपल्या या सुमार गझलेचे केलेले सौम्य विच्छेदन >>>

पहिली गोष्ट ही सुमार गझल माझी नाही तुमची आहे. माझी सुमार माझ्या धाग्यावर आहे.

दुसरी गोष्ट.. तुम्ही कोण विच्छेदन करणार.. तुम्ही स्वतः विच्छेदित आहात.
आणि दात विचकण्याबद्दल म्हणाल तर.. ते करण्याचा मक्ता फक्त तुम्हालाच दिलेला नाहीये. फरक एवढाच की. तुम्हाला दात विचकायला बिन्डोक स्मायलिज लागतात.. आम्हाला शब्द्/अक्षरे पुरतात.. कसे?

आपण मराठीचे टुकार प्राथमिक शिक्षक तरी होवू शकाल का असा एक दुर्दैवी विचार चमकून गेाला मनात!>>>

आपल्यासारखे भयंकर टूकार प्राध्यापक होऊ शकता अशा शिक्षणक्षेत्रात आम्ही येऊच काहून?

झूल यासाठी, की उद्या कोणी म्हणू नये की तुम्ही त्यांच्या वयाचा तरी आदर करायचा. ( अर्थात असे कुणी म्हणणार नाहीचे पण आपले वाटले) आपण लाज सोडलीच आहे पण आम्हास तसे करता येणार नाही. साठी बुध्दी नाठी म्हणातात ते खोटे नाही.

(एक दात नसलेला गब्बू स्मायली)