Submitted by वैवकु on 26 September, 2012 - 05:58
गीतेची नसते कुठे शिकवणी जगणे शिकावे कसे
देव्हार्यात बसून तो ठरवतो की मी जगावे कसे
आयुष्यात नकोस पाठवु पुन्हा रामायणे , भारते
पाठी कृष्ण समोर राम असतो आम्ही लढावे कसे
माझी अक्कल वेड पांघरुन तुझे की हिंडते विठ्ठला
तू माझा वैरी सखा पर कुणी मी ओळखावे कसे
होते ते घडले असे समजुया आता नव्याने जगू
आम्ही रोजच सूत्र हे विसरता ते आठवावे कसे
कर्मांची इच्छा मुळीच नसता ; का भोगतो वासना
इच्छेची इच्छा तुझीच असता ''आम्ही करावे!!''.....कसे ??
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
(No subject)
छान
छान
धन्यवाद सामोपचार (बा द वे आपण
धन्यवाद सामोपचार (बा द वे आपण निसर्गोपचार देवचार दोनचार यान्चे कोण ? ;))
जामोप्या धन्स रे
माझी अक्कल वेड पांघरुन तुझे
माझी अक्कल वेड पांघरुन तुझे की हिंडते विठ्ठला
तू माझा वैरी सखा पर कुणी मी ओळखावे कसे
सुंदर भाव. या अर्थाची माझीही एक कविता आहे, टाकेन लवकरच इथे.
कर्मांची इच्छा मुळीच नसता ; का भोगतो वासना
इच्छेची इच्छा तुझीच असता ''आम्ही करावे!!''.....कसे ??
निरुत्तर करणारा प्रश्न!
छानच तरही.