रोमहर्षक जीवन प्रवास भाग - १२
मी अनेकदा बिझनेस क्लास किंवा फर्स्ट क्लासमध्ये उड्डाण करायचो. ते आरामासाठी नव्हते. मी प्रवासादरम्यान अनेक वेळा एकाच ट्रिपमध्ये 8-10 सेक्टर प्रवास करायचो, माझे वेळापत्रक, मार्गक्रमण आणि अगदी एअरलाइन्स देखील बदलत असत. सामान्य तिकिटांवर हे शक्य नव्हते.
मला आठवते की मी एकदा बॉम्बे - झ्युरिच - व्हिएन्ना - मिलान - माद्रिद - झुरिच - पॅरिस - लंडन - न्यूयॉर्क - फोर्ट लॉडरडेल - मियामी - सेंट लुई - लॉस एंजेलिस - सॅन फ्रान्सिस्को - होनोलुलू - हाँगकाँग - सिंगापूर - बॉम्बे . मी एकाच ट्रिपमध्ये पृथ्वीप्रदिक्षिणा करण्याची ही एकमेव वेळ आहे. ट्रिप 6 आठवड्यांपेक्षा जास्त चालली.
सुरक्षा ही विमानतळ, एअरलाइन आणि तुमचे गंतव्यस्थान यावर अवलंबून असते. जगात कुठेही मला कस्टम्स किंवा इमिग्रेशनचा त्रास झाला नाही.
मी कस्टम्स आणि इमिग्रेशनबद्दल अनेक विचित्र कथा ऐकल्या आहेत. मला कुवेतमधली एक गमतीशीर घटना आठवते
70 च्या दशकाच्या उत्तरार्धात आणि 80 च्या दशकाच्या सुरुवातीस मध्य पूर्व देशांमध्ये नियम निश्चित नव्हते आणि अमिराची आज्ञा ही प्रमाण मानली जात होती. मी कुवेतमध्ये एक प्रोजेक्ट केले होते तिथे प्रवर्तक राजघराण्यातील होते. एकदा मी युरोपात असताना मला कुवेतहून लगेच येण्याचा निरोप आला. हा मेसेज भारतामार्फत आला होता आणि मी प्रवर्तकाला माझ्या नावाचा टेलेक्स थेट माझ्या हॉटेलला पाठवायला सांगितले. टेलेक्स लगेच आला मी दुसऱ्या दिवशी सकाळी कुवेतला गेलो. सामान्यत: एअरलाइन तुम्हाला या देशांना व्हिसाशिवाय परवानगी देत नाही. तथापि, मी विमान कंपनीला पटवून दिले. मी कुवेतला उतरलो आणि थेट इमिग्रेशनला ऑफिस गेलो. अधिकारी व्हिसासाठी पासपोर्ट पाहू लागले. मी त्याला सांगितले. ‘हे बघ ऑफिसर माझ्याकडे व्हिसा नाही. जर तुम्ही मला आत प्रवेश दिला नाही तर मी पुढच्या फ्लाइटने परत जाईन. तरी हे टेलेक्स पहा. माझ्याकडे महत्त्वाचं काम आहे असं दिसतंय’. त्याने टेलेक्स पाहिले आणि तो द्विधा मनस्थितीत पडला. मी त्याला पुन्हा म्हणालो, ‘ऑफिसर, मला दीड तासात रिटर्न फ्लाइट आहे .’ ऑफिसर मला वेटिंग रूममध्ये घेऊन गेले. माझ्यासाठी कॉफीची व्यवस्था केली आणि माझा पासपोर्ट घेऊन गायब झाला. 45 मिनिटांनंतर त्याने मला पासपोर्ट दिला आणि मला सांगितले, 'हे बघ मी तुला 24 तासांचा व्हिसा दिला आहे, हे नियमांविरुद्ध आहे पण मी या व्यक्तीच्या इच्छेविरुद्ध जाऊ शकत नाही. मी टेलेक्स तपासला आहे आणि तो खरा आहे. पासपोर्ट आणि व्हिसा घेऊन मी तेथून निघालॊ. मी ग्राहकाकडे जाऊन त्याच्या समस्या सोडवल्या. त्यानंतर त्याच्या केबिन मध्ये बसल्यावर तो म्हणाला, ‘उद्या दुसऱ्या प्रोजेक्टवर चर्चा करूया’ मी त्याला म्हणालो, ‘सर मला उद्या १२ वाजण्यापूर्वी परत जावे लागेल’. मालक म्हणाला, का? तुम्हाला माझ्याशी २-३ दिवस चर्चा करायची आहे. तुमचे वेळापत्रक बदला. पैशांचा प्रश्न असेल तर सर्व खर्च मी करेन. मी म्हणालो, ‘पैशाचा प्रश्न नाही पण मला कुवेतचा व्हिसा फक्त २४ तासांसाठी मिळाला आहे.’
त्याने माझा पासपोर्ट मागितला, कोऱ्या पानावर अरबीमध्ये काहीतरी लिहिले. त्याने आपली ब्रीफकेस उघडली आणि पानावर शिक्का मारला. मग मला पासपोर्ट परत दिला आणि म्हणाला, ‘तुला कुवेतला एक वर्षाचा मल्टी एंट्री व्हिसा दिला आहे. काळजी करू नका'. हे मध्य पूर्व होते आणि तेथे ते राज्यकर्ते होते.
छान किस्सा.
छान किस्सा.
मस्त
मस्त