एक कविता

Submitted by द्वैत on 14 June, 2023 - 05:54

ओसाड दुपारी
येना परतून
विसावेल ऊन, पदराशी...

जोडव्याचा जोड
अडवेल काय?
कमळाचे पाय, निघाले की...

कपाळीचे कुंकू
झाकेल का खूण?
प्राक्तनाचे व्रण, ओढलेले...

वळून बघता
तुटलेली मने
बिलोरी कंकणे, वाजतील...

पाण्यात दिसता
तुझे प्रतिबिंब
आसवांचे टिंब, पुसतील...

ओशाळल्या वडा
अवगत सारे
वासंतिक वारे, गेले कोठे...

दुःख सोसल्याने
टळेल का ब्याद?
अंतरीचा नाद, शमवून...

अशा आर्तवेळी
होऊन लाचार,
तुझा व्यभिचार, करी धन्य!!!

द्वैत

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

जबरदस्त..!!
शेवटचे कडवे खासच..

सुंदर...!
तुमच्या कविता या पुन्हा पुन्हा वाचायला व ते क्षण पुन्हा पुन्हा जगायला लिहिलेल्या असतात. Happy