कांतारा - अपेक्षापुर्ती आणि अपेक्षाभंग !

आज अचानक कांताराला जायचा योग आला.

अचानक आला, कारण मला जायचे नव्हते. मला त्याचा ट्रेलरच भडक उथळ वाटलेला. तरी बहुतांश लोकं नावाजताहेत तर ओटीटीवर आल्यावर चान्स घेऊया म्हटलेले. तिथे रिमोट आपल्या हातात असतो. थिएटरमध्ये मात्र चित्रपट कितीही कंटाळवाणा वाटला तरी अर्ध्यावर उठून जायचा विचार आजवर माझ्या मध्यमवर्गीय मनाला शिवला नाही. वेळेचे रताळे झाले तरी चालेल, डोक्याची मंडई झाली तरी चालेल, पण समोर जो रायता फैलावून ठेवला असतो तो चाखूनच जायचा असे घरचे संस्कार आहेत.

पण बायको मात्र सोशलमिडीयावर होणार्‍या कौतुकाला बळी पडली. तिने बहिणींसोबत जायचा प्लान बनवला. कारण मी "चल हट" म्हणत विनम्र नकार दिला होता. जो तिने "जा फूट" म्हणत तितक्याच विनम्रपणे स्विकारला होता. पण आयत्यावेळी तिच्या बहिणींनी काही अपरिहार्य कारणांनी टांग दिल्याने ती विक्रम-वेधा प्रमाणे पुन्हा माझ्याच मानगुटीवर बसली.

मी काही अटी टाकल्या आणि तयार झालो,
१) थिएटरमध्ये काही खायचे नाही. काही प्यायचे नाही
२) चालत जायचे आणि चालत यायचे

यावर ती अनुक्रमे,
१) थिएटरमध्ये शिरायच्या आधी ब्रेकफास्ट करायचा, बाहेर पडल्यावर लंच - या परतअटीवर तयार झाली.
२) थिएटर घरापासून ३५० मीटर / ४ मिनिटे चालत अंतरावर आहे म्हणून विनाशर्त तयार झाली.

----------------------------------------------------

ईतकी 'मी मी' प्रस्तावना पुरे, आता मुद्देसूद परीक्षणाकडे वळूया

----------------------------------------------------

१) काही लोकांनी याची तुलना तुंबाडशी करायचा चावटपणा केला होता. ट्रेलर बघून मला तसे बिलकुल वाटले नव्हते. चित्रपट पाहिल्यावर मात्र त्याचा उलगडा झाला. चित्रपटाच्या सुरुवातीला आणि शेवटी जो अमानवीय प्रकार दाखवला तिथून ही तुलना आली असावी.

२) तुंबाडमध्ये अमानवीय प्रकार असला तरी भय आणि त्या भयावर मात करणारा लोभ ही मध्यवर्ती संकल्पना होती. यात मात्र एका प्रथेमागील अंधश्रद्धेला खतपाणी होते. अर्थात असे चित्रपट असण्याला माझी काही हरकत नाही. फक्त तसा वैधानिक ईशारा सोबत असल्यास उत्तम.

३) मला चित्रपट पाहताना तुंबाड नाही पण पुष्पा जरूर आठवला. कारण यातलाही नायक वर्तनाने एक गुंडच दाखवला आहे. अश्या नायकाला थोड्याफार दृश्यात मनाने चांगले दाखवले की त्याच्या ईतर कैक दुर्गुणांचे समर्थनच नाही तर उदात्तीकरणही होते. त्यापेक्षा दुर्गुण हे नेहमी दुर्गुण म्हणूनच आलेले चांगले. (उदाहरणार्थ - कबीर सिंग)

४) पुष्पामध्ये जसे हिरोईन पटवायला जे आचरट प्रकार दिसले तेच ईथेही आढळले. हिरोईनशी पहिलेच ईंटरअ‍ॅक्शन तिच्या कंबरेला चिमटा काढून होते. तर पुढच्या सीनमध्ये या कृत्याचा पांचट विनोदनिर्मितीसाठी वापर केला जातो.
ज्याला आपल्याकडे "हाऊ चीप" म्हटले जाते त्याला दक्षिणेत "हाऊ क्यूट" म्हटले जाते का हा प्रश्न पडतो कधीकधी.
हे कल्चर आधीही काही साऊथच्या चित्रपटांमध्ये पाहिले आहे. ते या चित्रपटांच्या निमित्ताने ईथे रुजायला नको असे वाटते. यापेक्षा हिरोईनीची छेड काढणार्‍या गुंडांना मारून आपली मर्दानगी सिद्ध करणारे ऐंशीच्या दशकातील बॉलीवूड हिरो केव्हाही परवडले.

५) चित्रपट वेगवान आहे आणि पुर्ण चित्रपटभर त्याचा वेग कायम राहतो ही जमेची बाजू असल्यास, हो. ते तसे आहे असे म्हणू शकतो.
शेवटाआधी तेवढा थोडाफार रेंगाळतो.

६) संवादही तसेच धडाधड वेगात येतात. सुरुवातीला काही चुरचुरीतही वाटले. पण नंतर तो सतत संवादाचा मारा. त्यातून बाष्कळ विनोदनिर्मिती. त्यातले कित्येक कंबरेखालचे आणि दारूवरचे विनोद, जे साधारण विनोदबुद्धीतून येतात असे मला वाटते.

७) गाण्यांकडून तसेही मला अपेक्षा नव्हती. पुष्पामध्ये गाणी मजेदार होती. ईथे ते ही नव्हते. त्यांचे शब्द आणि चाल सोडा, ती कुठल्या सिच्युएशनला आली होती ते ही आता आठवत नाही.

८) अभिनयाबद्दल अळीमिळी गुपचिळी. चित्रपट भडक बटबटीत होता. अभिनय त्याला साजेसा होता. संवाद हिंदी डब असल्याने ओरिजिनल संवादफेकीवर नो कॉमेंटस. पण सारा अभिनय संवाद आणि अंगविक्षेप यावरच आधारीत होता. एकाही दृश्यात गलबलून आले, वा डोळ्यात पाणी आले असे झाले नाही.

९) वर चार ठिकाणी मी तुलनेसाठी पुष्पाचा उल्लेख केला. पण तो देखील माझ्यामते सामान्य दर्ज्याचाच चित्रपट होता. याला त्याच्याची एक घर आय मीन एक स्टार खाली ठेवावे असे वाटते. तरीही बरेच लोकांनी या चित्रपटाला दर्जेदार म्हटले आहे हे आश्चर्यचकित करणारे आहे.

१०) आवडलेल्या गोष्टींमध्ये बैलांची शर्यत आवडली. हिरो-हिरोईन रोमान्स करायला एका ऊंच मचाणीवर जातात. ते मचान फार आवडले.
पण कुठेही वाह क्या सीन है असे झाले नाही. याचा उल्लेख मुद्दाम कारण लास्ट सीन काय भारी आहे वगैरे बरेच ऐकले होते. बाकी चित्रपट कसाही असो, ईतके लोकं म्हणताहेत तर शेवटी काही छान बघायला मिळेल असे वाटलेले. पण तेही त्याच भडक रंगात रंगलेले होते.

११) हिरोईन नाही आवडली. सौंदर्य, अभिनय, अदा यापैकी कुठल्याच निकषावर नाही आवडली. वैयक्तिक आवड.

१२) अतर्क्य गोष्टींची आणि लॉजिकमधील त्रुटींची चीरफाड करायची झाल्यास त्याचा वेगळा लेख बनेल. पण मी ते करणार नाही. कारण मी सिनेमॅटीक लिबर्टीला मानतो. चित्रपट मनोरंजक, दर्जेदार आणि निखळ आनंद देणार असेल तर मला त्याचे काही घेणेदेणे नसते. हा दुर्दैवाने तसा नव्हता.

शीर्षक उलगडा:-
अपेक्षापुर्ती - माझी
अपेक्षाभंग - बायकोचा

ता.क. - थिएटरातून निघताना वॉssssव्ह करून एक जोरदार आरोळी ठोकायची प्रचंड ईच्छा झाली होती. सोबत बायको असल्याने कशीबशी आवरली

तळटीप - भडक बटबटीत दाक्षिणात्य सिनेमे आणि बॉयकॉट बॉलीवूड ! या धाग्यात कांतारा चित्रपटाला न बघताच पुष्पा/केजीएफ/आर आर आर चित्रपटांच्या पंक्तीत बसवले हे काहींना रुचले नव्हते. जे योग्यच होते. पण चित्रपट पाहिल्यावर तो त्याच पंक्तीतील आहे हे मत प्रामाणिकपणे कायम आहे. चित्रपट आवडला असता तरी प्रामाणिकपणे कबूल केलेच असते. पण तसे होणे नव्हते.

धन्यवाद,
ऋन्मेष